از تجویز بیش از حد دارو برای <بیش فعالی کودکان> فرزندتان خسته شده‌اید؟ نگران نباشید! گزینه‌های دیگری هم برای درمان بیش فعالی کودکان وجود دارد…

راه‌های درمان طبیعی تضمینی برای بیش فعالی کودکان

تولید داروهایی که برای درمان اختلال بیش فعالی کودکان و نقص توجه (ADHD) استفاده می شود، در دهه های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) همگی در ایالات متحده می‌گویند که تشخیص ADHD در کودکان بین سالهای 2003 و 2011 حدود 41 درصد افزایش یافته است. منبع تخمین زده که که 11 درصد از کودکان بین سنین 4 تا 17 سال مبتلا به ADHD تشخیص داده شده اند، یعنی در کل 6.4 میلیون کودک!

اگر شما هم از درمان این اختلال در کودکان با داروهای شیمیایی رنج می‌برید و نگران هستید، خوب است بدانید که برای کنترل بیشفعالی کودکان گزینه‌های طبیعی‌تر دیگری نیز وجود دارد.

از آن گذشته؛ داروها عوارض جانبی دارند!

داروهای ADHD با تقویت و متعادل سازی انتقال دهنده‌های عصبی می‌توانند به بهبود علائم کمک کنند. انتقال دهنده‌های عصبی مواد شیمیایی‌ای هستند که سیگنال‌هایی را بین سلول های عصبی در مغز و بدن شما حمل می‌کنند. انواع مختلفی از داروها برای درمان ADHD وجود دارد‌، از جمله:

محرک ها مانند آمفتامین یا Adderall (که به شما کمک می کند تمرکز کنید و حواس پرتی را نادیده بگیرید)
اگر عوارض جانبی تحریک کننده بیش از حد باشد یا سایر شرایط پزشکی از استفاده از محرک‌ها جلوگیری کند، می توان از داروهای غیر محرک مانند اتوموکسین (Strattera) یا بوپروپیون (Wellbutrin) استفاده کرد.
گرچه این داروها می توانند علائم بیشفعالی را بهبود بخشند، اما همچنین می‌توانند برخی از عوارض جانبی بالقوه جدی را در کودک ایجاد کنند. برخی از این عوارض جانبی عبارتند از:

• مشکلات خواب
• نوسانات خلقی
• از دست دادن اشتها
• مشکلات قلبی
• افکار یا اقدامات خودکشی

پژوهش‌ها درمورد داروهای بیش فعالی کودکان چه می‌گویند؟

در بسیاری از مطالعات اثرات طولانی مدت این داروها بررسی نشده است. اما برخی تحقیقات انجام شده آژیر خطر را برای سلامت کودکان بیش فعال به صدا درآورده است. یک مطالعه استرالیایی که در سال 2010 منتشر شد، هیچ پیشرفت قابل توجهی در رفتار و مشکلات توجه در کودکان 5 تا 14 ساله که برای ADHD خود دارو مصرف می کردند، مشاهده نکرد. این پزوهش همچنین عنوان کرد که با مصرف داروهای بیش فعالی درک از عملکرد خود و خودآگاهی و عملکرد اجتماعی آن‌ها نیز بهبود نیافته است.

عوارض داروها بر کودکان بیش‌فعال

گروهی از کودکان بیش فعال که دارو مصرف می کردند خیلی بیشتر در معرض فشار خون بالاتر در دیاستولیک بودند. آنها همچنین از عزت نفس کمی کمتری نسبت به گروه کودکان بیش فعالی که دارو مصرف نمی‌کردند برخوردار بودند و عملکردشان در سطح زیر سن بود. هر چند پژوهشگران این مطالعه تأکید کردند که اندازه نمونه و اختلافات آماری برای نتیجه گیری بسیار ناچیز است.

بیش فعالی کودکان را چگونه درمان کنیم؟

۱- از دادن غذاهایی که دارای رنگ مصنوعی یا نگهدارنده هستند بپرهیزید!

کلینیک مایو خاطرنشان می‌کند که برخی مواد مصنوعی رنگی و نگهدارنده‌های شیمیایی مواد غذایی ممکن است رفتارهای بیشفعالی را در برخی کودکان افزایش دهد. توصیه می‌شود که از غذاهایی که دارای این مواد رنگی و نگهدارنده هستند خودداری کنید:

• سدیم بنزوات که معمولاً در نوشیدنی های گازدار، سس سالاد و محصولات آب میوه یافت می‌شود.
• FD&C که در آرد سوخاری، غلات، آب نبات، مایع و نوشابه یافت می‌شود.
• D&C که در آبمیوه‌ها، مرغ هورمونی و گوشت دودی وجود دارد.
• تارتازین که در غذاهایی مانند ترشی، غلات، میله گرانولا و ماست یافت می‌شود.
• FD&C شماره 40 که در نوشابه، داروهای مخصوص کودکان، دسرهای ژلاتین و بستنی یافت می‌شود.

۲- از عوامل حساسیت‌زا اکیدا پرهیز کنید!

رژیم‌هایی که فاقد مواد حساسیت زای احتمالی هستند ممکن است در بهبود رفتار در برخی از کودکان مبتلا به ADHD کمک کنند. اگر مشکوک به این هستید که کودک شما آلرژی دارد بهتر است با پزشک متخصص آلرژی مشورت کنید. اما همچنین می‌توانید با اجتناب از این مواد غذایی آزمایش کنید:

• مواد افزودنی / نگهدارنده های شیمیایی مانند BHT (هیدروکسی توولن بوتیله) و BHA (هیدروکسیانیزول بوتیله) که غالباً برای نگه داشتن روغن موجود در یک محصول استفاده می شود و می تواند در مواد غذایی فرآوری شده مانند چیپس سیب زمینی، آدامس، کیک خشک، مخلوط غلات، کره و سیب زمینی له شده یافت شود.
• شیر و تخم مرغ
• شکلات
• غذاهای حاوی سالیسیلات، از جمله توت، پودر چیلی، سیب، انگور، پرتقال، هلو، آلو، آلو خشک و گوجه فرنگی (سالیسیلات ها مواد شیمیایی هستند که به طور طبیعی در گیاهان وجود دارند و ماده اصلی بسیاری از داروهای ضد درد هستند)

۳- نوروتراپی نوع EEG را امتحان کنید

بیوفیدبک الکتروانسفالوگرافی (EEG) نوعی نوروتراپی است که امواج مغزی را اندازه گیری می کند. یک مطالعه معتبر در سال 2011 پیشنهاد کرد که آموزش EEG یک درمان امیدوار کننده برای ADHD است.

کودک ممکن است در طی یک جلسه معمولی یک بازی ویدیویی ویژه انجام دهد. به آنها وظیفه داده می شود تا روی بازی ویدیویی تمرکز کنند، مانند “پرواز هواپیما”. اگر حواس شما پرت شود هواپیما غرق شده یا صفحه تاریک می‌شود. این بازی با گذشت زمان تکنیک های جدید تمرکز را به کودک می آموزد. در نهایت، کودک شروع به شناسایی و اصلاح علائم خود می‌کند.

۴- کلاس یوگا یا تای چی را در نظر بگیرید

برخی مطالعات کوچک نشان می دهد که یوگا می تواند به عنوان یک درمان مکمل برای افراد مبتلا به ADHD مفید باشد. تحقیقات منتشر شده در سال 2013 منبع معتبر گزارش شده است که بهبود قابل توجهی در بیش فعالی، اضطراب و مشکلات اجتماعی در پسران مبتلا به ADHD که علاوه بر مصرف داروهای روزانه خود به طور منظم یوگا تمرین می‌کنند، گزارش شده است.

تای چی تا چه حد موثر است؟

برخی از مطالعات اولیه نشان می دهد که تای چی همچنین می تواند به بهبود علائم ADHD کمک کند. محققان دریافتند نوجوانان مبتلا به ADHD که تای چی را تمرین می کنند، به اندازه‌ی همسالانشان مضطرب و بیش فعال نیستند. آنها همچنین وقتی در کلاس های تای چی دو بار در هفته و به مدت پنج هفته شرکت می کردند، کمتر رویاپردازی می کردند و احساسات نامناسب کمتری از خود بروز می دادند.

۵- به گردش بروید و بیرون از خانه وقت بگذرانید!

گذراندن وقت در خارج ممکن است برای کودکان مبتلا به ADHD مفید باشد. شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهد حتی 20 دقیقه بیرون از منزل نیز می تواند با بهبود تمرکز به آنها سود برساند. فضای سبز و طبیعت برای بیش فعالی کودکان بسیار مفید است.

یک مطالعه در سال 2011 و چندین مطالعه قبل از آن، این ادعا را پشتیبانی می کند که قرار گرفتن در معرض منظم در فضای باز و فضای سبز یک درمان ایمن و طبیعی است که می تواند برای کمک به افراد مبتلا به ADHD استفاده شود.

۶- رفتار درمانی یا والد درمانی

برای کودکان با موارد شدیدتر ADHD، رفتار درمانی می تواند مفید واقع شود. آکادمی اطفال آمریکا اظهار داشت که رفتار درمانی باید اولین قدم در درمان ADHD در کودکان خردسال باشد.

---

پیشنهاد نویسنده: بیش فعالی در بزرگسالان

اصلاح رفتاری با رفتاردرمانی

این رویکرد که گاهی اوقات اصلاح رفتاری نامیده می شود، در حل رفتارهای مشکل ساز خاص عمل می کند و راه حل هایی برای جلوگیری از آنها ارائه می دهد. این امر همچنین می تواند شامل تنظیم اهداف و قوانین برای کودک باشد. از آنجا که رفتار درمانی و دارو در صورت استفاده با هم بیشترین تأثیر را دارند، می تواند کمک بزرگی در کمک به کودک شما باشد.

والد درمانی

تجهیز والدین به تکنیک ها و استراتژی هایی برای چگونگی کار با مشکلات رفتاری می تواند در دراز مدت به والدین و کودک کمک کند.

مکمل ها چطور؟

درمان با مکمل ها ممکن است به بهبود علائم ADHD کمک کند. این مکمل ها عبارتند از:

• فلز روی
• ال کارنیتین
• ویتامین B-6
• منیزیم

با این حال، نتایج  بر روی افراد مختلف متفاوت بوده است. گیاهانی مانند جینکو، جینسینگ و گل گاوزبان نیز ممکن است به درمان بیشفعالی کودکان کمک کنند.

سخن پایانی

توجه کنید که استفاده از مکمل بدون نظارت پزشک می تواند خطرناک باشد؛ به ویژه در کودکان. اگر می خواهید این روش های درمانی جایگزین را امتحان کنید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند قبل از شروع مصرف مکمل ها، آزمایش خون برای اندازه گیری میزان فعلی ماده مغذی در کودک شما انجام دهند. در صورتی که نیاز به کمک و یا مشاوره درمان بیش فعالی کودکان دارید می‌توانید با متخصصین کودک کلینیک فوق تخصصی ذهن آرا در تماس باشید.