روانشناسی بین فرهنگی چیست؟

روانشناسی بین فرهنگی چیست و چرا اهمیت دارد؟

روانشناسی بین فرهنگی شاخه ای از روانشناسی است که نحوه تأثیر عوامل فرهنگی بر رفتار انسان را بررسی می کند. در حالی که بسیاری از جنبه های تفکر و رفتار انسان جهانی است، تفاوت های فرهنگی می تواند منجر به اختلافاتی غافلگیر کننده در نحوه تفکر، احساس و عملکرد افراد شود.

به عنوان مثال، برخی فرهنگ ها ممکن است بر فردگرایی و اهمیت خودمختاری شخصی تأکید کنند. اما فرهنگ های دیگر ممکن است ارزش بیشتری برای جمع گرایی و همکاری بین اعضای گروه قائل شوند. چنین اختلافاتی می تواند در بسیاری از جنبه های زندگی نقش قدرتمندی داشته باشد.

روانشناسی بین فرهنگی نیز به عنوان موضوعی فزاینده مهم در حال ظهور است زیرا محققان تلاش می کنند تفاوت ها و شباهت ها را در میان افراد با فرهنگ های مختلف در سراسر جهان درک کنند. انجمن بین المللی روانشناسی بین فرهنگی (IACCP) در سال 1972 تاسیس شد و این شاخه از روانشناسی از همان زمان به رشد و توسعه خود ادامه داده است. امروزه، تعداد فزاینده ای از روانشناسان در مورد چگونگی تفاوت رفتار در فرهنگ های مختلف در سراسر جهان تحقیق می کنند.

دلیل اهمیت روانشناسی بین فرهنگی

محققان غربی پس از سال ها تعیین اولویت تحقیقات اروپایی و آمریکای شمالی، این سوال را مطرح کردند که آیا بسیاری از مشاهدات و ایده هایی که روزگاری تصور می شد جهانی هستند، ممکن است در مورد فرهنگ های خارج از این مناطق اعمال شود؟ آیا براساس نمونه ای که مشاهدات آن ها از آن ها گرفته شده است، آیا یافته ها و فرضیات آن ها در مورد روانشناسی انسان می تواند مغرضانه باشد؟

روانشناسان بین فرهنگی برای اصلاح بسیاری از تعصبات موجود در تحقیقات فعلی تلاش می کنند و تعیین اینکه آیا پدیده هایی که در فرهنگ های اروپا و آمریکای شمالی ظاهر می شوند، در سایر نقاط جهان نیز وجود دارد یا خیر.

به عنوان مثال، در نظر بگیرید که چگونه چیزی مانند شناخت اجتماعی ممکن است از یک فرهنگ فردگرایانه مانند ایالات متحده در مقابل یک فرهنگ جمع گرایانه مانند چین متفاوت باشد.

 آیا مردم چین به همان نشانه های اجتماعی مردم آمریکا اعتماد می کنند؟ چه تفاوت های فرهنگی ممکن است در درک مردم از یکدیگر تأثیر بگذارد ؟ این ها تنها برخی از سوالاتی است که یک متخصص روانشناسی بین فرهنگی ممکن است آن ها را بررسی کند.

روانشناسی بین فرهنگی؛ تعریف فرهنگ

فرهنگ به بسیاری از ویژگی های گروهی از مردم اشاره دارد، از جمله نگرش، رفتار، آداب و رسوم و ارزش هایی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. فرهنگ ها در سراسر جهان شباهت های بسیاری دارند اما تفاوت های قابل توجهی در آن ها دیده می شود. به عنوان مثال، در حالی که مردم از همه فرهنگ ها شادی را تجربه می کنند، نحوه ابراز این احساس از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر متفاوت است.

هدف روانشناسان بین فرهنگی بررسی رفتارهای جهانی و رفتارهای منحصر به فرد برای شناسایی روش هایی است که فرهنگ بر رفتار، زندگی خانوادگی، تحصیلات، تجربیات اجتماعی و سایر زمینه ها تأثیر می گذارد.

رویکرد روانشاسان بین فرهنگی

رویکرد اخلاقی، فرهنگ را از منظر “خارج” بررسی می کند و یک مجموعه “جهانی” از مفاهیم و اندازه گیری ها را در همه فرهنگ ها به کار می برد.

رویکرد امیک، با استفاده از دیدگاه “خودی” فرهنگ را مورد مطالعه قرار می دهد و مفاهیم را در زمینه خاص فرهنگ مشاهده شده تجزیه و تحلیل می کند.

برخی از روانشناسان بین فرهنگی از یک رویکرد ترکیبی-اخلاقی استفاده می کنند.

در همین حال، برخی از روانشناسان حوزه روانشناسی بین فرهنگی نیز چیزی را که به عنوان قوم گرایی شناخته می شود، مطالعه می کنند.

روانشناسی بین فرهنگی؛ قوم گرایی

قوم گرایی به گرایش استفاده از فرهنگ خود به عنوان استانداردی برای ارزیابی و ارزیابی سایر فرهنگ ها اشاره دارد. به عبارت دیگر، داشتن یک دیدگاه قوم گرایانه به معنای استفاده از درک خود از فرهنگ خود برای سنجش “طبیعی” است. این می تواند منجر به تعصب و گرایش به تفاوت های فرهنگی غیرعادی یا منفی شود. همچنین می تواند درک تأثیر پیشینه فرهنگی شما بر رفتارهای شما را دشوار کند.

روانشناسان بین فرهنگی غالباً به چگونگی تأثیر قوم گرایی بر رفتارها و افکار ما نگاه می کنند، از جمله نحوه تعامل ما با افراد سایر فرهنگ ها.

روانشناسان همچنین نگران این هستند که چگونه قوم گرایی می تواند بر روند تحقیق تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است یک مطالعه به دلیل داشتن یک سوگیری قوم گرایانه مورد انتقاد قرار گیرد.

تفاوت روانشناسی بین فرهنگی از سایر شاخه های روانشناسی

بسیاری از شاخه های دیگر روانشناسی بر چگونگی تأثیر والدین، دوستان و سایر افراد بر رفتار انسان متمرکز هستند، اما اکثر آن ها تأثیر مهمی که فرهنگ بر اعمال فردی انسان دارد را در نظر نمی گیرند.

از طرف دیگر، روانشناسی بین فرهنگی بر مطالعه رفتار انسان به گونه ای متمرکز است که تأثیرات فرهنگ را در نظر بگیرد.

طبق گفته والتر ج. لونر، برای Eye on Psi Chi، روانشناسی بین فرهنگی را می توان نوعی روش تحقیق دانست نه یک زمینه کاملاً جدا در روانشناسی.

می تواند مفید باشد: ۶ نکته درمورد روان شناس خوب و علم روانشناسی که نمی دانستید!