بهترین روانشناس کودک در تهران
بهترین روانشناس کودک در تهران کیست؟ آیا شما تجربه مراجعه به روانشناس کودک را داشته اید؟ آیا از او راضی بودیه اید؟ آیا او توانسته است با کودک شما ارتباط خوبی بگیرد؟ بسیاری از متخصصان کودک که سال ها در این حوزه فعالیت داشته اند براین باورند که مشاوره با کودکان فعالیتی بسیار پیچیده و حرفه ای می باشد. به طوری که شخصیت و خصوصیات فردی مشاور، آموزش های حرفه ای او تاثیر مهمی بر روابط مشاور با کودک و متعاقبا بر نتایج جلسات مشاوره دارد. گروه روانشناسی ذهن آرا همراه با کادری مجرب آماده ارائه خدمات به شما عزیزان می باشد. این مرکز علاوه بر داشتن بهترین دکترهای روانشناس کودک دارای فضایی مجهز جهت بازی کودکان و نوروفیدبک می باشد. شما می توانید در یک کلینیک مشاوره کودک تمامی موارد نامبرده را به صورت تخصصی در اختیار داشته باشید. بنابراین تفاوتی ندارد در شرق تهران هستید یا غرب تهران، به دنبال تخصص یک روانشناسی باشید نه مسافتی که باید طی شود؟
اهداف روانشناسی کودک – کلینیک روانشناسی کودک
دکتر مژگان سلطانی، روانشناس کودک گروه روانشناسی ذهن آرا در تهران در این رابطه می گوید: روانشناسی کودک به عنوان یکی از زیر‌مجموعه های «روان شناسی رشد» با هدف نگاه دقیق و علمی به کودک و نیازهای او و یافتن شیوه های صحیح پرورشی و آموزشی کودک از اولین سال های تاسیس روان شناسی علمی مورد توجه بوده است. (البته موضوع کودک و مسائل مربوط به او همیشه مورد توجه بوده است). در طول این سال ها روانشناسان زیادی نظیر ژان پیاژه، استانلی هال به مطالعه و تحقیق در مورد جنبه‌های مختلف رشد کودک پرداخته اند.
اهداف اصلی مشاوره و روانشناسی کودک را می توان در دسته های زیر و به ترتیب مورد بررسی قرار داد:
- شناخت علمی کودکان در حوزه های مختلف فیزیکی، اجتماعی، اخلاقی و روانی
- شناخت نیازها، مشکلات و خواسته های اساسی کودک
- کمک و یاری رساندن به کودک در جهت حل مشکلات و تامین نیازهای او
- اتخاذ روش ها و راه های مناسب در جهت برخورد مطلوب و در خور شأن با کودک
- دستیابی به یک سری اصول مطلوب و منسجم برای موضوع تربیت کودک و تنظیم سیاست های تربیتی کودکان
- ارائه کمک به کودک در مسائل و مشکلات
- یاد دادن واقع بینی به کودکان
چه زمانی کودکمان را نزد روانشناس کودک ببریم؟
اکثر والدین در تربیت فرزندان گاهی دچار مشکلاتی می شوند و بسیاری از آنها تصور می کنند که نیازی به مشاوره ندارند و به تنهایی می توانند از پس مشکلات کودک خود بربیایند.
درست است که برخی از مشکلات بدون نیاز به مشاوره کودک قابل حل است اما گاهی در دوران کودکی برای فرزندتان مسایلی پیش می آید که نیاز به مراقبت هایی تخصصی تر است و اگر در چنین شرایطی دیر اقدام شود و به متخصص روانشناس کودک مراجعه نشود ممکن است فرصت های کمک به کودک را از دست دهید. کودکان دارای نیازهای متفاوتی هستند و در سنین مختلف یکی یا چند مورد از این نیازها در مقایسه با سایر نیازها در الویت قرار می گیرد. اغلب کودکان در نوزادی نیاز به مراقبت دارند و در دوران نوجوانی نیاز به استقلال.
گاهی این تفاوت ها در کودکان موجب می شود مشکلاتی در بین والدین و کودکان پیش آید که در این شرایط بهتر است به یک متخصص روانشناس کودک مراجعه کنید.
ده جمله‌ای که نباید به کودک خود بگویید – روانشناسی کودک
۱. خودت را جمع کن، مرد باش.
صرف نظر از نیت خوب شما، اینکه به کودکان گفته شود احساسات شان را برای خودشان نگه دارند، برای رشد آنها خطرناک است. چرا که به کودکان شما می آموزد که احساسات آنها نباید به زبان آورده شود و این باعث بروز مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی در آینده می شود. این اولین نکته ای است که والدین و دکتر روانشناس کودک باید به آن توجه کنند.
۲. این رفتار یک خانم نیست، دخترها از این کارها نمی‌کنند!
درست مانند مثال قبل که انتظارات جنسیتی برای بچه ها ایجاد می کند، این جمله نیز باعث خجالت دختربچه هایی می شود که نمی توانند رفتار زنانه داشته باشند. محدود کردن رفتار جنسیتی کودکان و تطبیق دادن آنها با دوگانه های جنسیتی نادرست، نه تنها باعث احساس ناامنی و ناتوانی کودکان در درک صحیح خودشان می شود، بلکه بی عدالتی نظام‌مندی را که در جامعه وجود دارد و به مردان امتیازات ویژه‌ای می دهد نیز، تقویت می کند.
۳. پسرها این طوری هستند دیگر!
تایید خشونت و رفتار آسیب زای مردان، حتی مردان کوچک، در نهایت منجر به فرهنگ تجاوز می شود. اگر به فرزندان خود بگویید پسرها به طوری ذاتی خشن تر هستند و خشونت آنها به خاطر جنسیت شان کاملا طبیعی است، زمانی که این کودکان بزرگ شوند زندگی دیگران در جامعه به خطر خواهد افتاد.
۴. گریه نکن، مثل بچه ها رفتار نکن!
زمانی که از گریه فرزندتان به ستوه آمده اید فراموش نکنید که آنها هنوز نمی دانند چطور احساسات خود را مدیریت کنند. اگر به طور مداوم به کودک گفته شود که او حساس است، او شروع به پنهان کردن احساسات خود می کند چرا که عدم تایید شما این احساس را به او می دهد که حقیقت اصلا خوشایند نیست.
۵. زیادی حساسی، یکم پوست‌کلفت باش!
وقتی به فرزند خود می گویید که بیش از حد حساس است، این تصور را به او القا می کنید که نقص دارد و ضعیف است. وقتی کودکی بارها و بارها می شنود که خیلی حساس است، کم کم احساساتش را پیش خودش نگه می دارد و آنها را با شما در میان نمی گذارد، زیرا به رسمیت نشناختن احساس او توسط شما باعث می شود ماهیت احساسات خود را نامطلوب در نظر بگیرد.
۶. روی پای خودت بایست، تو هم آنها را بزن!
بین حساس بودن و خشونت تفاوت وجود دارد. اینکه به فرزندان خود بیاموزید که آنها نیز باید بجنگند، به محله ای که در آن زندگی می کنید بستگی دارد و در بعضی مواقع ممکن است کاملا ضروری باشد. اما باید توجه داشت که پاسخ دادن به خشونت با خشونت، در نهایت باعث تشدید خشونت می شود. به جای اینکه فرزندان خود را به رفتار‌های سطح پایین تشویق کنید، به آنها بیاموزید درایت بیشتری داشته باشند.
۷. من توی رژیم هستم، من چاق هستم!
سریع ترین راه برای اینکه به کودکان خود بیاموزید که آنها دارای عیب هستند این است که درباره مشکلات ظاهری بدن خودتان صحبت کنید. افراد با تصور خاصی از بدن شان یا اختلالات اشتها به دنیا نمی آیند، بلکه آنها را از دیگران می آموزند.
۸. تو مشکلی نداری! – نکاتی از یک روانشناس کودک
با وجود اینکه این حرف با نیت بسیار خوبی گفته می شود، اما تایید بیش از حد کودکان به آنها می آموزد احساس خودشان را خیلی جدی نگیرند. اگر کودک تان به شما می گوید که خوب نیست و مشکلی دارد، به او فرصت بدهید تا بفهمد چه چیزی در حال رخ دادن است و سپس از او بپرسید چه مشکلی دارد و به نیاز او پاسخ دهید. با آموزش این روند، به او کمک می کنید توانایی های درونی خود را افزایش دهد و درآینده اعتماد به نفس بیشتری در روابطش خواهد داشت.
۹.مثل خواهریا برادرت باش
برجسته کردن رقابت خواهری و برادری خیلی سریع باعث ایجاد فاصله عاطفی و رقابت میان فرزندان شما می شود. همچنین طرفداری از بچه‌ها باعث منزوی شدن آنها می شود، حتی کسی که از او طرفداری شده است.
۱۰. تو مرا شرمنده یا ناامید می‌کنی!
اگر به فرزندان خود بگویید آنها شما را شرمنده می کنند یا باعث ناامیدی شما می شوند، این پیام را به آنها داده اید که خود آنها دارای عیب هستند و نه رفتارشان. این احساس عمیق شرمندگی در شخصیت آنها ریشه می کند و سال ها برای ترمیم آن زمان نیاز است. برای آنها به صراحت روشن کنید که مشکل رفتار آنها است، نه خودشان.
اولین قانونی که باید در ذهن داشت این است: تایید کنید، ابراز کنید، عادی سازی کنید.
به خاطر داشته باشید هرچه بیشتر به کودک خود این حس را بدهید که شنیده می شود، به او کمک می کنید که احساسات خود را بهتر ابراز کند. علاوه بر این، به او می آموزید احساساتش کاملا طبیعی است و کمک می کنید که در بزرگسالی خوشحال تر باشد.
بهترین روانشناس کودک در تهران
اگر ساکن جنوب تهران، غرب تهران، شمال تهران یا شرق تهران هستید و به دنبال یک روانشناس کودک خوب در تهران هستید، پیشنهاد ما به شما گروه تخصصی روانشناسی ذهن آرا می باشد. گروه روانشناسی ذهن آرا با در اختیار فضای بزرگ و مناسب درمانی و تجهیزات به روز روانشناختی آماده ارائه خدمات تشخیصی و روانشناختی در حیطه کودک و نوجوان به شما عزیزان می باشد. کافیست با ما در تماس باشید.
