اختلال مانیا، شیدایی چیست؟

شیدایی وضعیتی است که در آن شما یک دوره تغییرات غیرعادی بالا، تغییرات شدید در خلق و خو یا احساسات، سطح انرژی یا سطح فعالیت خود دارید. این سطح بسیار پرانرژی از فعالیت و رفتار فیزیکی و ذهنی باید تغییری نسبت به خود معمولی شما باشد و توسط دیگران قابل توجه باشد.

چه چیزی یک تغییر “غیر طبیعی” در رفتار در نظر گرفته می شود و چگونه به نظر می رسد؟

رفتار شیدایی غیرعادی رفتاری است که برجسته است. رفتار مانیا یک رفتار مبالغه آمیز است که دیگران می توانند متوجه آن شوند. این رفتار می تواند نشان دهنده سطح شدید شادی یا تحریک زیاد باشد. به عنوان مثال، ممکن است در مورد ایده ای برای خوردن یک اسنک بار سالم بسیار هیجان زده باشید. در این حالت شما فکر می کنید که این میان وعده می تواند شما را به یک میلیونر تبدیل کند، اما هرگز در زندگی خود یک وعده غذایی درست نکرده اید، چیزی در مورد چگونگی ایجاد یک طرح تجاری نمی دانید و پولی برای راه اندازی کسب و کار ندارید.

مثال دیگر ممکن است این باشد که شما به شدت با “اینفلوئنسر” وب سایت مخالف هستید و نه تنها یک پست 2000 کلمه ای می نویسید، بلکه یک جستجوی جامع انجام می دهید تا تمام وب سایت های متصل به اینفلوئنسر را پیدا کنید تا بتوانید نامه خود را در آنجا نیز پست کنید.

اگرچه ممکن است این مثال‌ها رفتاری عادی به نظر برسند، اما فرد مبتلا به شیدایی زمان و انرژی زیادی از جمله شب‌های بی‌خوابی زیادی را صرف پروژه‌هایی مانند این می‌کند.

دوره شیدایی و مانیا چیست؟

دوره شیدایی دوره‌ای از زمانی است که در آن شما یک یا چند علامت شیدایی را تجربه می‌کنید و معیارهای دوره مانیا را برآورده می‌کنید. حتی در موارد شدید و در برخی موارد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید.

آیا می شود یک دوره شیدایی را فقط تجربه کنیم یا همیشه بخشی از یک بیماری روانی دیگر است؟

از نظر فنی و تخصصی، اگر یک دوره مانیک دارید، یک مشکل سلامت روانی دارید. اختلال مانیا و شیدایی می تواند بخشی از چندین بیماری روانی دیگر باشد از جمله:

• اختلال دوقطبی I (شایع ترین شرایط برای بروز شیدایی)
• اختلال عاطفی فصلی
• روان پریشی پس از زایمان
• اختلال اسکیزوافکتیو
• سیکلوتیمیا

اختلال دوقطبی I چیست؟

اختلال دوقطبی I یک اختلال رواشناختی است که در آن فرد دارای نوسانات زیاد و کم در خلق، فعالیت، انرژی و توانایی تفکر واضح است. برای تشخیص اختلال دوقطبی I، باید حداقل یک دوره شیدایی داشته باشید که حداقل هفت روز طول بکشد یا یک دوره آنقدر شدید باشد که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

اکثر مردم هر دو دوره مانیا و افسردگی را دارند، اما برای تشخیص مانیا لازم نیست افسردگی داشته باشید. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I، دوره های شیدایی مکرر و پشت سر هم با دوره های بسیار کمی از افسردگی دارند.

محرک های دوره های شیدایی چیست؟

محرک های دوره شیدایی برای هر فرد منحصر به فرد است. شما باید کمی کنجکاو شوید و روحیه خود را زیر نظر بگیرید (حتی داشتن یک “دفتر خاطرات خلقی”) و شروع به ردیابی احساس خود قبل از یک قسمت و زمان وقوع آن کنید. از خانواده و دوستان نزدیکی که به آنها اعتماد دارید و با آنها ارتباط نزدیک دارید بپرسید تا به شناسایی عوامل محرک شما کمک کنند. به عنوان ناظران خارجی، آنها ممکن است تغییرات رفتار معمول شما را راحت تر از شما متوجه شوند.

دانستن محرک هایتان می تواند به شما کمک کند برای یک قسمت آماده شوید، تأثیر یک قسمت را کاهش دهید یا اصلاً از وقوع آن جلوگیری کنید.

محرک های رایجی که باید از آنها آگاه بود عبارتند از:

• یک موقعیت یا محیط بسیار پرمحرک (مثلاً سر و صدای زیاد، نورهای روشن یا جمعیت زیاد)
• تغییر عمده زندگی (مانند طلاق، ازدواج یا از دست دادن شغل)
• کمبود خواب
• استفاده از مواد، مانند مواد مخدر تفریحی یا الکل

بعد از یک دوره شیدایی چه اتفاقی می افتد؟

پس از یک دوره شیدایی ممکن است:

• از رفتار خود احساس خوشحالی یا خجالت کنید.
• از تمام فعالیت هایی که برای انجام آنها توافق کرده اید احساس غرق شدن کنید.
• فقط چند خاطره یا خاطرات نامشخص از اتفاقاتی که در طول دوره مانیک خود رخ داده است داشته باشید.
• احساس خستگی شدید و نیاز به خواب داشته باشیدو
• احساس افسردگی کنید (اگر شیدایی شما بخشی از اختلال دوقطبی است).

علائم و علل مانیا

علائم شیدایی چیست؟

• داشتن سطح غیر طبیعی فعالیت یا انرژی بالا
• احساس شادی یا هیجان شدید – حتی سرخوشی
• نمی خوابید یا فقط چند ساعت می خوابید اما همچنان احساس آرامش می کنید.
• داشتن عزت نفس کاذب زیاد و تصور اینکه شکست ناپذیر هستید.
• پرحرف تر از حد معمول بودن آنقدر زیاد و سریع صحبت می کنید که دیگران نمی توانند حرفشان را قطع کنند.
• داشتن افکار مسابقه ای – داشتن افکار زیاد در مورد موضوعات زیادی به طور همزمان (به نام “پرواز ایده ها”).
• به راحتی حواستان توسط چیزهای بی اهمیت یا نامرتبط پرت می شود
• وسواس داشتن و کاملاً جذب یک فعالیت شدن
• نمایش حرکات بی هدف، مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار یا بی قراری هنگام نشستن
• نشان دادن رفتار تکانشی که می تواند منجر به انتخاب های نامناسب شود، مانند خرید، ولگردی، رابطه جنسی بی پروا یا سرمایه گذاری های تجاری احمقانه

علائم روان پریشی یک دوره شیدایی

هذیان ها: هذیان ها، باورها یا عقاید نادرستی هستند که تفسیر نادرستی از اطلاعات هستند. یک مثال این است که شخصی فکر می کند هرکسی را که می بیند دنبالش می کند.

توهمات داشتن: توهم به این معنی است که چیزهایی را می بینید، می شنوید، می چشید، بو می کنید یا حس می کنید که نیستند.

آیا تشخیص من بین اختلال دوقطبی I و اختلال دوقطبی II تغییر می کند؟

خیر. هنگامی که شما تشخیص اختلال دوقطبی I را دارید- حتی اگر هرگز یک دوره شیدایی دیگر یا یک رویداد روان پریشی (هذیان یا توهم) نداشته باشید – تشخیص شما هرگز نمی تواند به اختلال دوقطبی II تغییر یابد. شما همیشه یک تشخیص اختلال دوقطبی I خواهید داشت.