دوقطبی در کودکان، نشانه ها و درمان
علائم اختلال دوقطبی در کودکان: علائم و درمان
علائم دوقطبی در کودکان با علائم و رفتار در بزرگسالان متفاوت است. دوقطبی یک اختلال مغزی است که باعث تغییرات غیرمعمول و شدید در خلق و خو، انرژی و عملکرد روزانه می شود. تا چند دهه پیش، باور عمومی بر این بود که فقط بزرگسالان می توانند به اختلال دوقطبی مبتلا شوند. مطالعات انجام شده از آن زمان نشان می دهد که بسیاری از بزرگسالان مبتلا به این اختلال، علائم را در دوران کودکی نشان می دهند. در واقع، حدود 30 درصد از بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی گزارش می دهند که شروع علائم را قبل از سن 13.1 سالگی تجربه می کنند. یک مطالعه شیوع کلی اختلال دوقطبی را 1.8 درصد در کودکان و نوجوانان تخمین می زند.
علائم اصلی دوقطبی شامل دوره‌های شیدایی است که در آن فرد به‌طور غیرعادی و مداوم برای هفته‌ها شاد و پرانرژی است و برعکس: دوره‌های افسردگی. تظاهرات بالینی اختلال دوقطبی در کودکان، اگرچه بحث برانگیز است، به طور قابل توجهی با بزرگسالان متفاوت است. فقدان معیارهای خاص کودک در DSM-5 یکی از دلایل چالش های تشخیصی در شناسایی اختلال دوقطبی کودکان است.
علائم دوقطبی در کودکان
علائم هر کودکی متفاوت است، اما در مرحله شیدایی، ممکن است علائمی مانند:
- رفتار بیش از حد، به شدت شاد یا فوق العاده احمقانه – ظاهراً تصادفی و به روشی غیرعادی برای شخصیت کودک
- سریع صحبت کردن یا تغییر موضوع در وسط جمله (به ظاهر بدون توجه)
- تمرکز بیش از حد بر روی یک سوژه یا پروژه واحد که به نظر می رسد از جایی به دست نمی آید
- فوران با ناراحتی شدید زمانی که موانعی به وجود می آیند یا به آنها “نه” گفته می شود
- بسیار تخیلی؛ داستان های پیچیده ای را ارائه می دهد
- عصبانی شدن سریع و خشونت آمیز شدن به خاطر چیزهای کوچک
- عدم احساس خستگی یا نیاز به خواب زیاد و علاقه کم به چرت زدن، استراحت یا رفتن به رختخواب در شب. بیدار شدن مکرر در طول شب
- مشغول شدن به رابطه جنسی یا افکار جنسی؛ صحبت کردن در مورد رابطه جنسی در زمان های نامناسب
- اقدام بر روی تمایلات جنسی به روش های عمومی، خطرناک یا نامناسب با سن؛ خودارضایی بیش از حد یا درگیر شدن در رابطه جنسی پرخطر در سنین پایین
- دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند.
در طول مرحله افسردگی، ممکن است علائمی مانند:
- رفتار غیرمعمول با گریه و غمگینی
- شکایت از معده درد و سردرد مکرر
- بیشتر از حد معمول خوابیدن
- خوردن خیلی کم یا زیاد؛ ممکن است خیلی سریع وزن اضافه یا کاهش دهد
- علاقه کمی به فعالیت های منظم نشان می دهد
- صحبت کردن در مورد کودک “بد” بودن، یا اینکه با صدای بلند فکر کنید که آیا همه از آنها متنفر هستند یا خیر
- فکر کردن به موضوعات مرگ؛ صحبت در مورد خودکشی یا، برای بچه های بسیار کوچک، چگونه برای همه بهتر است که «برای همیشه بروند» یا «هرگز به دنیا نیایند»
علائم دوقطبی کودکان در مدرسه
اختلال دوقطبی گاهی اوقات در مدرسه کمی متفاوت به نظر می رسد، جایی که کودک شما در اطراف همسالان و بزرگسالانی است که با آنها نسبتی ندارند. در طول مرحله شیدایی، علائم در مدرسه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کودک گاهی اوقات به عنوان یک “پروانه اجتماعی” به نظر می رسد. پیدا کردن دوستان جدید به راحتی و بزرگسالان جذاب با شخصیت “پیش‌بالا”.
- رفتار بیش از حد مسلط با دوستان؛ ناراحت شدن غیرمنطقی به خاطر اختلافات جزئی یا عدم تایید دوستان
- اطاعت نکردن از معلمان و دیگر مقامات رسمی؛ اقدام “خارج از کنترل”؛ نشان دادن بیش فعالی بیش از حد
- رفتار نامناسب – درآوردن لباس در کلاس یا آواز خواندن با صدای بلند در طول کلاس
- ناتوانی در خوابیدن در هنگام چرت زدن یا خوابیدن به آرام خواندن
- ناتوانی در انجام انتقال؛ وقتی تغییر ناخواسته رخ می دهد ناراحت یا خشونت آمیز می شود
- مشکل در تمرکز بر تکالیف مدرسه؛ اغلب به نظر می رسد قادر به نشستن نیست
- عمل کردن به روش هایی که به طور خطرناکی تکانشی است. مثلاً خود را از ورزشگاه جنگل پرت می کنند، از بلندترین درخت بالا می روند یا سعی می کنند از مدرسه فرار کنند.
در طول یک مرحله افسردگی، ممکن است در مدرسه علائمی مانند:
- بی علاقه شدن به دوستان یا فعالیت های منظم در زمان بازی؛ تنها نشستن در طول تعطیلات به جای شرکت در سرگرمی
- نشان دادن رفتار ضد اجتماعی یا ایجاد ترس از همکلاسی ها؛ به عنوان مثال، به طور ناگهانی به پای والدین خود می چسبد
با این باور که کسی او را دوست ندارد - شکایت مکرر از درد و درد به معلم؛ اغلب درخواست می کند که او را به دفتر پرستار معذور کند یا والدین او را ببرند
- دلبستگی به مرگ، که اغلب آن را به دانش آموزان دیگر یا معلم می رساند
- ناتوانی در تمرکز بر تکالیف مدرسه
برای اکثر کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی، شیفت بین شیدایی و افسردگی با سرعت بسیار بیشتری نسبت به بزرگسالان رخ می دهد. در حالی که برای بزرگسالان عادی است که سیکل ها در طی هفته ها، ماه ها یا سال ها اتفاق بیفتند، در موارد شدید، کودک شما ممکن است چندین بار در یک روز بین این علائم مختلف چرخ بزند.
اختلال دوقطبی کودکان در مقابل ADHD
ADHD و اختلال دوقطبی علائم مشابهی از جمله تکانشگری، تحریک‌پذیری و بیش‌فعالی را دارند. ADHD و اختلال دوقطبی معمولاً با هم اتفاق می‌افتند، اما میزان بیماری‌های همراه به طور قابل‌توجهی در مطالعات مختلف متفاوت است. این پویایی توضیح می دهد که چرا یک تشخیص افتراقی دقیق (که در آن پزشک بین شرایطی که می تواند علائم کودک را توضیح دهد) تفاوت قائل می شود:
علائم ADHD در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود، در حالی که اختلال دوقطبی معمولاً در اواخر دوران کودکی ایجاد می شود.
- همانطور که کودک در مدرسه پیشرفت می کند، افزایش تقاضای تحصیلی می تواند علائم ADHD را تشدید کند، که نباید برای شروع اختلال خلقی اشتباه شود.
- یک کودک مبتلا به ADHD ممکن است رفتاری مهار نشده از خود نشان دهد – نباید با خلق و خوی هیجان‌انگیز اختلال دوقطبی اشتباه گرفته شود.
- کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در مقابل خواب مقاومت کنند، در حالی که کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی (به ویژه در دوره های شیدایی) ممکن است نیاز به خواب کاهش پیدا کنند.
- سابقه خانوادگی اختلالات خلقی مهم است، زیرا اختلال دوقطبی دارای یک مؤلفه ژنتیکی واضح است.3 وقتی یکی از والدین به اختلال دوقطبی مبتلا باشد، خطر برای هر کودک 15 تا 30 درصد است.