تفسیر نقاشی کودکان، نمادها بیانگر چیست؟

کودکان برای بیان احساسات خود دنیایی فراتر از تکلم دارند. نقاشی کشیدن برای کودکان یک فرآیند طبیعی است که همراه با لذت انجام می ‎شود، این نقاشی ها به منظور بیان احساسات کودکان انجام می ‎شوند زیرا آن ها قادر به بیان احساسات مختلف خود فقط به فقط، از طریق صحبت کردن نیستند. آن ها ترس ها، شادی ها، رویا ها، امید ها و کابوس های خود را با نقاشی کشیدن بیان می ‎کنند و همچنین دیدگاه خود نسبت به جهان پیرامون شان را به این طریق به شما نشان می ‎دهند. نقاشی های کودکان یک راه برقراری ارتباط است و آثار هنری که از خود خلق می کنند نمایانگر شخصیت آن ها است، به طوری که با بررسی آن ها خواهید توانست اطلاعات دقیقی در مورد کودک خردسال خود به دست آورید. همچنین تفسیر نقاشی کودکان امروزه بهترین روش شناخت شخصیت و ارتباط گرفتن درمانگران کودک با آنهاست.

تفسیر نقاشی کودکان – روانشناسی نقاشی کودک

هر شکل در نقاشی های کودکان نشانه‌ی چیست؟

در تفسیر نقاشی کودکان هر شکل، نماد یا رنگ بیان گر یک شخص، یک احساس یا یک ویژگی روحی خاص می باشد. حتی نقطه ی شروع نقاشی برای روان شناسان کودک مهم است؛ مثلاً کودک، نقاشی را از مرکز، پایین، بالا و یا کدام گوشه شروع کند.

مفهوم خانه در نقاشی کودک

در نقاشی های کودکان، خانه بیش از هر چیز دیگری کشیده می شود. در شروع کار معمولاً خانه به صورت یک مربع که بر بالای آن یک مثلث قرار دارد، کشیده می شود. خانه نماد پناه گاه و هسته ی اصلی و گرمی خانواده ای است که ممکن است مورد علاقه یا تنفر کودک باشد. خانه هایی که کودکان ترسیم می کنند ممکن است دارای باغچه، گل، درهای بزرگ، پنجره و پرده های رنگین باشد. چنین خانه ای، نماد یک زندگی سعادت مند است که کودک در آن احساس آرامش می کند. برعکس، اگر خانه ای بدون در ورودی، با دیوارهایی بلند و به گونه ای منزوی و دورافتاده ترسیم شود، معنای متفاوتی پیدا می کند. اگر این خانه بین سنین پنج تا هشت سالگی ترسیم شود نشان گر خجالتی بودن کودک و وابستگی شدید او به مادر است. بعد از هشت سالگی نشان گر احساس خودکوچک بینی و تنهایی کودک و در نوجوانی نشان گر شرم و حیای بیش از حد، و داشتن احساسات رقیق است.

مفهوم خورشید در تفسیر نقاشی کودکان

خورشید به علت نقش مهمی که برعهده دارد، در نقاشی های بیش تر کودکان دیده می شود. تصویر خورشید بیان گر امنیت، خوش حالی، گرما، قدرت و به نظر بعضی پژوهش گران نماد پدر مطلوب است. وقتی رابطه ی پدر و کودک خوب است، خورشید به طور کامل و در حال درخشیدن نمایش داده می شود. هنگامی که این ارتباط مطلوب نیست، خورشید در پشت کوه ناپدید است و یا به صورت قوسی در افق دیده می شود و اگر کودک از پدرش هراس داشته باشد، خورشید به رنگ قرمز تند یا سیاه که مضطرب کننده است، ترسیم می شود. با وجود این نحوه ی نمایش خورشید، مانند سایر موضوع های نقاشی ممکن است به حال و حوصله ی لحظه ای کودک و نه به تفاهم و عدم تفاهم بین کودک و پدر بستگی داشته باشد. بنابراین، قبل از هر قضاوت و تعبیری در این مورد، بهتر است چندین نقاشی یک کودک را مورد بررسی قرار داد تا معلوم شود آیا این پدیده مرتب تکرار می شود یا خیر. آن گاه به تجزیه و تحلیل آن پرداخت. در تجزیه، تحلیل و تفسیر نقاشی کودکان باید به نقش آموزش و یادگیری های قبلی نیز توجه داشت.

مفهوم کشیدن درخت در نقاشی های کودکان

برای تجزیه و تحلیل نقاشی درخت باید سه قسمت آن را مشخص کرد که عبارتند از: ریشه، تنه، شاخه ها و برگ ها. ریشه در زمین فرو رفته و درخت از آن غذا دریافت می کند، نماد ناخودآگاه و فشارهای غریزی است. تنه، پرثبات ترین و مشابه ترین عامل به خود کودک است، بنابراین بیان گر مشخصات دائمی و عمیق شخصیت اوست. شاخه ها و برگ ها بیان گر طریق ارتباطی او با دنیای خارج است. اگر کودک به ریشه نسبت به بقیه ی قسمت های درخت اهمیت بیش تری داده باشد، نشان گر طبیعت بدوی، عاشقانه و در عین حال محافظه کار و بی حرکت کودک است. تنه ی درخت ممکن است کوتاه و یا بلند کشیده شود. بچه ها در سنین قبل از مدرسه، تنه ی درخت را بلند ترسیم می کنند؛ ولی بعد از این سن، بلند بودن درخت اغلب نشان گر عقب افتادگی فکری، بیماری عصبی و یا آرزوی بازگشت به دنیای کوچکی و قبل از مدرسه است. تنه ی درخت اگر کوتاه کشیده شود نشان گر جاه طلبی و بلندپرواز بودن کودک است. تنه ی درخت ممکن است مستقیم، صاف و یا کج کشیده شود و در حالت دوم نشانگر عدم ثبات کودک است. درختی که دارای برگ های زیادی و درهم باشد، بیان گر شخصیت بلغمی مزاج و در خودفرورفتگی کودکی است که آمادگی تغییر و تحول ندارد. درختی که شاخه های آن مختلف و هر کدام به سویی کشیده شده اند، نشان گر حساسیت شدید کودکی است که مسائل را به سادگی می فهمد و قادر به ارتباط با دیگران است؛ و در عین حال به راحتی می تواند خود را با محیط سازگار سازد.

شکل آدم در تفسیر نقاشی کودکان

کودک وقتی شکل آدم می کشد، قبل از هر چیز شکل خود و یا درکی را که از بدن و تمایلاتش دارد، بیان می کند. در واقع، بین بعضی خطوط آدم نقاشی شده با خصوصیات روانی و جسمی کودکی که آن را کشیده، ارتباط مشخصی وجود دارد. اگر آدمک در مجموع هماهنگ باشد احتمال بسیاری وجود دارد که کودک کاملاًً سازگار باشد. اگر برعکس آدمک در اندازه ای خیلی کوچک و یا در گوشه ای از کاغذ کشیده شده باشد، معنایش این است که کودک خود را کم ارزش و از دیگران پایین تر می داند. به طورکلی نمادهای اصلی اندام ها را این گونه تفسیر می کنند:

سر: سر معرف مرکز شخصیت، قدرت فکری، هوشی و عامل اصلی مهار فشارهای درونی است. کودکان، همیشه سرهای بزرگ ترسیم می کنند؛ ولی اگر سر زیاد بزرگ باشد، نشان گر آن است که «من» کودک بیش از حد طبیعی است.

چهره: کلیه ی صاحب نظرانی که به تفسیر نقاشی فرافکنی معتقدند در این زمینه توافق نظر دارند که اندازه ی نقاشی از چهره ی انسان مهم ترین جنبه ی آن است؛ زیرا انعکاس مستقیمی از عزت نفس نقاش است. چهره های بلندتر از حد متوسط برای گروه سنی مربوط می تواند نشانه ی جنبه هایی از شخصیت، از قبیل پرخاش گری یا خودبزرگ بینی باشد. نقاشی های ریز و بسیار کوتاه تر از حد متوسط می تواند حاکی از نارسایی، کهتری، عزت نفس پایین، اضطراب یا افسردگی باشد.

صورت: صورت بسیار اهمیت دارد و اغلب تنها کشیده می شود. کودکان پرخاش گر، اجزای صورت را به حداقل اغراق آمیزی بزرگ ترسیم می کنند؛ در حالی که کودکان خجالتی جزئیات را از نظر می اندازند و فقط دایره ی صورت را ترسیم می کنند و به ندرت صورتی را از نیم رخ می کشند.

دهان و دندان ها: نقاشی دهان ممکن است معنی نیاز به مواد خوراکی را نمایان سازد؛ و هم به معنای پرخاش گری و یا در ارتباط با مسائل جنبی باشد. لب ها که بسته باشند نشان دهنده ی تنش و فشار است و چانه، نماد قدرت مردانگی است.

چشم ها: نقاشی چشم، دنیای درون نقاشی و اجتماعی بودن کودک را نشان می دهد. در کودکان خودخواه، چشم ها ارزش زیبایی نیز دارند.

دست ها و بازوها: کشیدن دست ها و بازوان بزرگ بیان گر قدرت و کنترل است. به عکس ادعا می شود که حذف دست ها و بازوها، بازتاب احساس فقدان قدرت و بیهودگی و بی یاور بودن است. البته حذف دست ها و بازوها در نقاشی کودکان کم تر از پنج سال امری متداول است. نقاشی هایی از چهره ی انسان که در آن ها دست ها در جیب فرورفته یا پشت سر قرار گرفته، بیان گر احساس گناه و اضطراب درباره ی کنترل محرک های «ممنوعه» است.

پاها: کودکان ضعیف و درون گرا اغلب برای آدم ها پا نمی گذارند و یا او را در حالت نشسته نقاشی می کنند.

بالاتنه: اگر باریک و لاغر کشیده شود مشخص کننده ی این است که کودک از اندام خود ناراضی است و یا از چاق شدن و بزرگ شدن می ترسد. در مواردی دیگر بالاتنه ی لاغر ممکن است نشان دهنده ی ضعف جسمانی واقعی باشد.

بررسی کشیدن فضا ها در تفسیر نقاشی کودکان: به طور کلی کودکانی که رسم نقاشی آن ها به تناسب بر روی کاغذ ترسیم شده، کودکانی آرام هستند. به نظر روان شناسان کودکانی که فضا را بهتر از دیگران حس می کنند، دارای قابلیت درک بهتری هستند. گرایشی که کودک برای خارج شدن از کادر کاغذ دارد نه تنها بیان گر خصوصیات کودکان خردسال یا عقب مانده ای است که کنترل عضلانی ندارد؛ بلکه در میان کودکان بزرگ سال هم که از کم بود محبت رنج می برند، دیده می شود. این کودکان به طور اغراق آمیزی در جست وجوی توجه و کمک هستند تا کم بود اعتماد به خود را که مخصوص انسان های نامطمئن است جبران کند.

کودکان خجالتی و کم رو نیز در گوشه ی کاغذ و یا در قسمتی محدود از فضای کاغذ و یا بر روی کاغذ کوچکی نقاشی می کنند. زیرا در مقابل سطح کاغذهای بزرگ خود را گم می کنند و این نیز نشان گر عدم اعتماد و اطمینان به خود است. کودکانی که در نقاشی ها این حالت را نشان می دهند، احتیاج به تشویق و پشت گرمی زیادی دارند.

بعضی دیگر از پژوهش گران متوجه شده اند که کودکان خردسال از بالای کاغذ شروع به نقاشی می کنند. علت این امر، مربوط به شکل بدن آدمک و حرکات دست است و نیز این که قسمت بالا نشان دهنده ی سر و آسمان و نمادی از ارزش های والاست.

کودکی که زیاد به طرف چپ کاغذ متمایل شود، البته اگر کودک دست چپ نباشد، نشان گر غم و اندوه و گوشه گیر بودن و بی اعتمادی نسبت به خود است. این افراد سریعاً تصمیم می گیرند و در جست وجوی عواطف و احساسات سرکوب شده ی خود می باشند. آن هایی که تصاویر را در گوشه ی راست صفحه می کشند اکثراً افرادی حساس هستند که به دنبال ارضا و ارتقای مسائل عقلی و ذهنی خود در تکاپو می باشند. ناحیه ی راست ناحیه ی آینده است. جا دادن تصویر در سمت چپ از خودمحوری نقاش حکایت می کند و عکس آن در افرادی که تحت تأثیر محیط بوده و شرایط و موقعیت محیط بر آن ها حاکم است، صدق می کند. اگر تصویر کوچک و نزدیک لبه ی پایین صفحه باشد، علامت احساس عدم امنیت و عدم استقلال نقاش است و گاهی دلیل بر افسرده بودن اوست. تمایل به ناحیه ی پایین صفحه غرایز بنیادی می باشد.

سرانجام کودکانی که نقاشی های شان کاملاً در مرکز کاغذ قرار می گیرد، به طور کلی بر خود و احساسات شان توجه و تمرکز فکری زیادی دارند. ترسیم از چپ به راست نشان دهنده ی یک حرکت طبیعی پیش رونده است. درحالی که ترسیم از راست به چپ به منزله ی یک حرکت واپس رونده تلقی می شود.

جهت یابی در فضا به منظور چگونگی برداشت و نحوه ی استفاده از فضا در نقاشی کودکان نیز اهمیت دارد. کودکان خردسال که به طور صحیح نحوه ی جهت یابی در فضا را نمی دانند، ممکن است تصویر انسان را سروته یا وارونه بکشند؛ یا مثلاً نقاشی را از پا شروع کنند و به سر برسند. یا تصویر را به صورتی بکشند که به نظر برسد بدون وزن بوده و در فضا معلق است.

معکوس کشیدن نقاشی: معکوس کشیدن تصویر در کودکان کم سن و سال هم بسیار غیرمعمول است؛ اما می توان آن را به ابتکار کودکان در نقاشی ارتباط داد. اما در کودکان بزرگ تر نباید این عمل را به سادگی پذیرفت؛ زیرا این عمل ناشی از مشکلات عدم هماهنگی با محیط است.

اندازه ی تصویر: کشیدن تصاویری با حداقل اندازه و کشیدن تصاویر مشابه، تصویر انسان در نقاشی کودکانی که عدم امنیت عاطفی و افسردگی احساس می کنند، دیده می شود. کودکانی که احساس عدم امنیت می کنند، تصویر انسان را کوچک می کشند درست برعکس، نقاشی های بزرگ و باشجاعت که مشخص کننده ی نقاشی اطفالی است که از امنیت خاطر و اعتماد به نفس برخوردارند.

نکته ی دیگری که در تفسیر نقاشی های کودکان باید مورد توجه قرار داد، اثر الاکلنگی می باشد؛ یعنی، کودک آن چیزی را که برایش از اهمیت بیش تری از لحاظ عاطفی و احساسی برخوردار است، در نقاشی اش بزرگ تر از دیگر چیزها می کشد. مثلاً فردی که در خانواده نقش غالب را بازی می کند و فرمان رواست، بدون توجه به اندازه ی واقعی وی، از همه بزرگ تر کشیده می شود.

درک معانی نقاشی های کودکان

معنای نقاشی کودک شما می تواند بینش ارزشمندی از وضعیت ذهنی فرزندتان به شما بدهد. همچنین می تواند در مورد هر نوع تجربه فیزیکی و گاهی حتی احساسی که او از سر می گذراند به شما بگوید.

1. برداشت اول
اولین نگاه به عکس کودک شما گاهی اوقات می تواند احساسات او را آشکار کند. به تصویر نگاه کنید و ببینید چه احساسی دارید. آیا به نظر افسرده یا ناراحت کننده است؟ پاسخ به این سوال اولین سرنخ شما را از افکار فرزندتان به شما می دهد.

2. رنگ ها نقش بسیار مهمی در تفسیر نقاشی کودکان دارند
رنگ هایی که او استفاده می کند در مرحله بعدی قرار می گیرند. کودکان، همانطور که بزرگ می شوند، در معرض طیف گسترده ای از تجربیات و احساسات قرار می گیرند – هر چیزی که با آنها روبرو می شوند هیجان انگیز و جدید است! پاسخ یک کودک سالم به تمام این اطلاعات و ورودی های حسی استفاده از طیف وسیعی از رنگ ها در نقاشی های خود خواهد بود. هر چه کودک شما از رنگ های بیشتری در نقاشی های خود استفاده کند، از زندگی شادتر و هیجان زده تر می شود! رنگ ها همچنین به بیان بهتر احساسات نسبت به یک مداد ساده کمک می کنند. از این رو استفاده بیش از حد از یک رنگ خاص ممکن است وضعیت عاطفی کودک را نیز نشان دهد. این با یافته های روانشناسی رنگ مطابقت دارد. به طور کلی کودکی که از رنگ های آبی و سبز زیاد استفاده می کند، خوشحال و سازگار است. رنگ‌های روشن و گرم مانند نارنجی و زرد نشان‌دهنده نشاط هستند، در حالی که رنگ‌های تیره، به‌ویژه در نقاشی‌هایی که به خودی خود غم‌انگیز هستند، می‌توانند به کودکی اشاره کنند که به کمک نیاز دارد.

3. کامل بودن
اگر کودک نقاشی های خود را ناقص رها کند یا خطوط مردد سبک بکشد، ممکن است به تشویق نیاز داشته باشد. چنین نقاشی هایی به سمت یک کودک مردد و ناایمن اشاره دارد. نقاشی های ناقص همچنین ممکن است نشانگر یک شخصیت تکانشی گاه به گاه باشد. با این حال، اگر این الگو در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یابد، والدین ممکن است به دنبال کمک باشند. پاک کردن و اصلاح بیش از حد ممکن است نشان دهنده سطح بالایی از اضطراب باشد. برعکس، تزیین بیش از حد ممکن است نشانگر نیاز کودک به توجه باشد.

4. موقعیت در نقاشی کودکان
جایی که در صفحه کودک در حال کشیدن نقاشی است نیز می‌تواند وضعیت ذهنی کودک را نشان دهد، اما این امر برای کودکان بزرگ‌تر که مهارت‌های حرکتی بهتری دارند قابل استفاده است. کودکی که در سمت چپ صفحه نقاشی می‌کشد، کودکی خجالتی و درونگرا است. همچنین می تواند به این معنا باشد که کودک به دنبال حضور یک بزرگسال دلسوز، یا یک شخصیت مادر یا پدر پرورش دهنده است. از سوی دیگر، کودکی که در سمت راست نقاشی می‌کشد، در مورد کسی صحبت می‌کند که میل به برقراری ارتباط دارد و بچه‌ای است که بیرون می‌رود.

معانی رایج در نقاشی کودکان

کودک شما در سه مرحله نقاشی می کشد:

مرحله خط‌نویسی: خط‌نویسی تصادفی خطوط که معنای واقعی ندارد.
مرحله پیش طرحواره: زمانی که کودکان سعی می کنند آنچه را که می بینند، از جمله شکل های ساده، درختان، خانه ها و غیره ترسیم کنند.
فاز طرحواره: زمانی که یک موضوع کاملاً قابل شناسایی در نقاشی ها وجود دارد و نقشه ها واقعی تر هستند.
از طریق این سه مرحله، نقاشی‌های کودک شما از خط‌نویسی تصادفی به تصاویر تعریف‌شده با مضامین و معنایی تبدیل می‌شود که بزرگسالان می‌توانند بدون اینکه از کودک بپرسند بفهمند. در طی مراحل مختلف، معنای نقاشی کودک شما همچنان در حال تکامل است. در اینجا چند موضوع متداول وجود دارد که ممکن است در خط خطی کردن فرزندتان ببینید و هر کدام از آنها به چه معناست.

1. خط خطی کردن
مرحله اول کودک شما – خط خطی کردن – ممکن است روی کاغذ معنی نداشته باشد. اما روانشناسان می گویند که در این مرحله، ترسیم واقعی نیست، بلکه روند است که نشان دهنده است. یک کودک ممکن است مداد را روی کاغذ بگذارد، آن را بکشد و صدایی از بالا رفتن دور موتور بدهد. اگر از این کودک بپرسید که چه چیزی کشیده است، ممکن است بگوید “بابا می رود سر کار” … که به این معنی است که خط نویسی تصادفی در واقع یک ماشین در جاده است. وقتی به آن نگاه می‌کنید، خط‌نویسی معنایی ندارد، اما این فرآیند می‌تواند بینش‌هایی را به شما بدهد.

2. خورشید خندان
آفتاب کامل و خندان، نشانه ی کودکی سازگار، شاد و راضی است.

3. شکل ها را بچسبانید
نقاشی های چوبی معمولاً خانواده کودک را به تصویر می کشد. می‌توانید با دیدن جایی که کودک خود را در تصویر قرار می‌دهد، در کنار چه کسی ایستاده است (که نشان می‌دهد کسی که به او نزدیک‌ترین احساس می‌کند)، نشانه‌هایی در مورد وضعیت عاطفی کودک دریافت کنید (که نشان می‌دهد چه کسی از همه بیشتر است. شخص مهم در خانواده، به گفته کودک) و غیره.

4. جزئیات
هر چه کودک جزئیات بیشتری به نقاشی اضافه کند، توانایی شناختی او رشد می کند. بچه‌ها معمولاً جزئیاتی مانند عینک روی «پدر» یا بند برای مادر اضافه می‌کنند. کودکان با مشاهده حاد ممکن است حتی بتوانند تفاوت‌های ظاهری فیزیکی را متوجه و تفسیر کنند، و حتی ممکن است بتوانند «جنسیت» را متفاوت ببینند.

5. سوراخ در زمین
این نقاشی معمولی از کودکی است که اخیراً از دست دادن را تجربه کرده است. معمولاً به صورت مرگ در خانواده است یا ممکن است مرگ حیوان خانگی نیز باشد. اگر کودک در نقاشی تنها باشد به این معنی است که کودک بسیار احساس تنهایی می کند.

6. هیولاها
بسیاری از داستان های بچه ها پر از موجودات ترسناک تاریک است، بنابراین چنین نقاشی چیزی جز تفسیر کودک از داستان نیست. از سوی دیگر، دکتر کریستوفر هستینگز روانشناس نشان داده است که کشیدن هیولاها می تواند مکانیسم مقابله با کودکی باشد که احساس ناتوانی می کند.

7. ابر و باران
نمایش تعداد زیادی ابر و باران در تصویر می تواند نشان دهنده این باشد که کودک احساس اضطراب یا ترس خاصی دارد. اگر کودک چنین احساسی دارد، ممکن است خود را زیر ابری بکشد.

8. خانه ها
جزئیات جالبی که می توانید در مورد خانه ای که توسط کودک ترسیم شده است یادداشت کنید شامل تعداد پنجره ها، باز بودن یا بسته بودن درب در صورت وجود راهروی منتهی به خانه و غیره است. تعداد بیشتر پنجره ها نشان دهنده این است که کودک افراد را می خواهد. تا “ببینم در خانه چه خبر است”. یک در باز نشان دهنده نگرش استقبال کننده است. از سوی دیگر، یک پیاده‌رو می‌تواند نشان‌دهنده کودکی با سازگاری اجتماعی باشد که تعاملات اجتماعی سالمی با همسالان خود دارد.

9. افراد عصبانی
کودکی که افراد عصبانی به ویژه اعضای خانواده را ترسیم می کند، احتمالاً آسیب های عاطفی را تجربه می کند. بسیاری اوقات، این نقاشی‌ها نیز نتیجه قرار گرفتن ناخواسته در معرض آن نوع رسانه‌ها – فیلم‌های تلویزیونی، ویدیوهای موجود در اینترنت و غیره است. اقدامات این افراد نیز می‌تواند بینشی را به شما بدهد: یک فرد بزرگسال در معرض نوعی خطر می‌تواند نشان‌دهنده یک ترس از دست دادن بزرگسال یا عصبانیت کودک نسبت به شخص. از سوی دیگر، آسیب رساندن بزرگسالی به کودک ممکن است نشان دهنده آزار در خانه یا ترس از بزرگسال مربوطه باشد.

چه زمانی باید نقاشی های فرزندتان را بررسی کنید؟

به گفته مایکل ویمر، هنردرمانگر و کارشناس بین‌المللی در تفسیر نقاشی‌ کودکان که شاخه ای از روانشناسی کودک است، «والدین، مربیان و متخصصان سلامت روان به دنبال تجزیه و تحلیل نقاشی‌های کودکان تنها با هدف شناسایی ترس‌ها و ناراحتی‌ها یا ایجاد تغییرات رفتاری قابل توجه نیستند. نقاشی ها ابزار اضافی و به راحتی در دسترس برای درک رفتار روزانه هستند. در واقع، توسط چندین مطالعه و محقق نشان داده شده است که کودکانی که بیشتر نقاشی می‌کنند، در واقع خلاق‌تر و باهوش‌تر هستند. گاهی اوقات کودکان ممکن است چیزهای ترسناک بکشند: اسلحه، آتش، افراد عصبانی، دعوا و غیره. در حالی که نقاشی های عجیب و غریب اشکالی ندارد، اگر این یک روند رایج در تفسیر نقاشی شما است، ممکن است بخواهید با یک روانشناس کودک مشورت کنید. برخی از چنین موقعیت هایی که ممکن است نیاز به مشاوره با روانشناس باشد عبارتند از:

• کودک به طور مکرر در حال کشیدن تصاویر خشونت آمیز است.
• کودک شخص یا شیئی را به میزان قابل توجهی بزرگتر از خودش می کشد.
• کودک قسمت های از هم گسیخته بدن را برای پیکره های انسان ترسیم می کند.
• او بیش از حد از رنگ های تیره و تصاویر ناخوشایند استفاده می کند.

مهم است که به عکس کودک به طور کامل نگاه کنید. هرگز فقط به تفسیر خود از نقاشی های فرزندتان اعتماد نکنید. آنها می توانند چیزهای بسیار مسخره، دیوانه و خنده دار را ترسیم کنند! به یاد داشته باشید که از کودک خود معنای چیزی را که کشیده است بپرسید. تک تک معنی خط خطی را به دل نگیرید!

اهمیت تفسیر نقاشی کودک

نقاشی یک راه ارتباطی است و کودکان با کشیدن نقاشی شخصیت خود را نشان می دهند. در صورتی که والدین بتوانند نقاشی فرزند خود را بررسی کنند، می توانند اطلاعات دقیقی درباره او به دست آورند؛ بنابراین تمامی والدین تمایل دارند که معانی نقاشی فرزند خود را بدانند. البته برخی از اوقات نقاشی آنها هیچ معنی خاصی ندارد و صرفا یک نقاشی است؛ اما در برخی از مواقع این نقاشی دارای معانی مختلف و عمیق تری در رابطه با شخصیت کودکان است. والدین باید کودک خود را برای کشیدن نقاشی تشویق کنند تا بتوانند از روحیات و شخصیت فرزند خود مطلع شوند. برای تشویق کودکان به نقاشی نباید به زور متوسل شد؛ بلکه والدین باید با انجام برخی اقدامات سعی کنند او را به نقاشی تشویق کنند.