درمان EMDR توسط فرانسین شاپیرو گسترش داده شد. EMDR در سال 1988 آغاز شد و از آن زمان به شکل محبوبی از رواندرمانی تبدیل شده است. EMDR یا حساسیت زدایی منظم توسط حرکات چشم به افرادی که ترومای شدیدی در زندگی خود تجربه کرده اند کمک می کند. زمانی که در حال تجربه فلاش بک های ترومای خود هستید، کار کردن و زندگی کردن دشوار است. فلش بک ها یا خاطرات هیجانی گذشته که مدام به ذهن ما می آیند در برنامه روزانه اختلال ایجاد می کند.

در طول درمان با رویکرد EMDR، مراجع این فرصت را دارد که با آسیب خود در یک محیط امن مقابله کند. فرد تصاویر ناراحت کننده را به خاطر می آورد در حالی که درمانگر انگشت خود را جلوی چشمان مراجع حرکت می دهد تا حرکت سریع چشم را ایجاد کند. این حرکت سریع چشم در درمان EMDR یک نوع از تحریک دو طرفه است.

روش دیگری که درمان EMDR انجام می شود ضربه زدن به دست است. درمانگر بیمار را راهنمایی می کند تا در هنگام بحث در مورد تجربیات آسیب زا، به مکان هایی روی بدنش ضربه بزند که فعالیت مغز را تحریک می کند. درمان EMDR به افراد مبتلا به تروما کمک می کند و می تواند اختلال استرس پس از سانحه را درمان کند. درمان EMDR از حرکات چشم استفاده می‌کند و به فرد کمک می‌کند تا خاطرات مختلفی را که پیرامون تروما دارد را به خاطر بیاورد تا نسبت به این خاطرات ناراحت‌کننده حساسیت‌زدایی کند.

توضیح فرآیند درمان EMDR: تحریک دوطرفه EMDR و مراحل درمان EMDR

روش کار در درمان EMDR نسبتاً ساده است ولی نیاز به تجربه زیادی دارد. در این روش از مراجع خواسته می شود که تجربه آسیب زای خود را به خاطر بیاورد. درمانگر از فرد می‌خواهد در حین یادآوری تروما، چشمان خود را حرکت دهد. درمان EMDR به ذهن کمک می کند که آسیب های روانی و همچنین نشانه های بدنی را بهبود دهد. آمارها نشان می دهد که EMDR تاثیرگذار است. با توجه به Kaiser Permanente (یک شرکت مراقبت های بهداشتی)، 100٪ از قربانیان تروما و 77٪ از افرادی که ترومای پیچیده را تجربه می کنند از درمان EMDR سود برده اند. همچنین ای ام دی آر یک ابزار مفید برای کمک به کهنه سربازان در کل دنیا بوده است.

هنگامی که در مورد درمان EMDR می شنوید، اغلب اصطلاح تحریک دوجانبه را هم می شنوید. معنی آن این است که درمانگر به مراجع کمک می کند تا هر دو قسمت مغز خود را تحریک کند. روشی که این کار انجام می شود این است که مراجع محرک های مختلف را با چشمان خود ردیابی می کند. به عنوان مثال، یک درمانگر EMDR انگشت خود را به چپ و راست حرکت می دهد در حالی که مراجع آن را دنبال می کند تا قسمت های مختلف ذهن را تحریک کند. ضربه زدن نمونه دیگری از تحریک دو طرفه است. درمانگر به مراجعه کننده نشان می دهد که کجا به بدن خود ضربه بزند تا مغز خود را تحریک کند. برخی از درمانگران از منابع نور برای کمک به درمانجو برای مشارکت در تحریک دو طرفه استفاده می کنند. فردی که تحت درمان قرار می گیرد نور را با چشمان خود به چپ و راست دنبال می کند تا نیمکره های مختلف مغز را درگیر کند. تحریک دوطرفه بخش مهمی از مراحل درمان EMDR است.

هشت فاز درمان EMDR

درمان EMDR دارای هشت مرحله است. یک فرد باید آماده حرکت از یک مرحله به مرحله بعدی باشد. افراد باید درک کنند که وقتی در درمان EMDR شرکت می کنند، این یک فرآیند شدید و جدی است. فرد باید برای مقابله با آسیب های خود آماده باشد. توجه به این نکته مهم است که یک درمانگر قبل از استفاده از تحریک دو طرفه و مقابله با تروما، مدت زمان زیادی را صرف کسب اطلاعات زمینه ای در مورد تجربه آسیب زا مراجع می کند.

در این مقاله از ذهن آرا مراحل مختلف این درمان ای ام دی آر آورده شده است. شما می توانید پیشرفت تدریجی درمان EMDR و اینکه چگونه این مراحل به افراد کمک می کنند تا از تروما بهبود پیدا کنند را مطالعه کنید.

فاز 1

به دست آوردن تاریخچه مراجع و برنامه ریزی درمان. فاز اول می‌تواند یک تا دو جلسه درمانی طول بکشد، و شامل این می‌شود که مراجع بیان می‌کند که چه اتفاقی برای او افتاده است که باعث ایجاد تروما شده است. آنها درمورد اینکه چه موقعیت هایی در زندگی آنها باعث ناراحتی آنها شده است یا فلاش بک را تجربه می کنند، بحث می کنند. فرد همچنین تشخیص می دهد که چه مهارت های مقابله ای را باید بیاموزد تا احساس بهتری داشته باشد. در این مرحله، شما مشکل را شناسایی می کنید.

فاز 2

آماده سازی. فاز دو می‌تواند از یک تا چهار جلسه طول بکشد و می‌تواند برای افرادی که ترومای شدید یا پیچیده‌ای دارند، فرآیند پیچیده تری باشد. در طول فاز دو، درمانگر، مراجع را برای مشارکت در تحریک دو طرفه آماده می‌کند، به گونه‌ای که مجبور نباشد درباره خاطرات آزاردهنده‌اش با جزئیات صحبت کند. با این حال، آنها در مورد آنچه که به طور کلی تجربه کرده اند و احساسی که در مورد آن دارند صحبت خواهند کرد.

فاز 3

ارزیابی. در مرحله سوم، مراجع یک خاطره یا تصویر ذهنی خاص را برای هدف قرار دادن در طول درمان EMDR انتخاب می کند. سپس از مراجعه کننده خواسته می شود که یک جمله یا مفهوم منفی را که در مورد آسیب خود دارند انتخاب کند. به عنوان مثال، یک تداعی منفی می تواند این باشد: «تقصیر من بود» یا «من آدم بدی هستم». سپس مراجع یک جمله مثبت را برای جایگزینی یا قالب بندی مجدد این عبارت انتخاب می کند، مانند: “من کنترلی بر آنچه برایم اتفاق افتاده است ندارم، اما می توانم درمان کنم” یا “من بهترین کار را انجام دادم.” در طول فاز سه، درمانگر از مراجع می‌پرسد.

مقیاس 1-7 چقدر به این جمله اعتقاد دارند. یکی به این معنی است که گزاره نادرست است و هفت به این معنی است که کاملاً درست است. به این ترتیب، فرد مشخص می کند که چقدر به گزاره منفی اعتقاد دارند. چیز دیگری که در طول ارزیابی درمانی EMDR اتفاق می افتد این است که مراجع در مورد احساساتی که با آسیب و سیستم اعتقادی همراه است صحبت می کند.

علاوه بر این، مراجع میزان آزارندگی خود از یادآوری تجربه را خود را با استفاده از واحدهای ذهنی اختلال (یا SUD) از 0-10 رتبه بندی می کنند. 0 یعنی اصلا آزاردهنده نیست و ده یعنی بدترین چیزی است که تا به حال تجربه کرده اید. حالا شما با پردازش مجدد سر و کار دارید. اگر در مورد یک رویداد آسیب زا صحبت می کنید، حدود سه جلسه درمان EMDR طول می کشد تا پیشرفت کنید. یک موقعیت آسیب زای پیچیده می تواند بیشتر طول بکشد.

فاز 4

حساسیت زدایی. در طول این مرحله، درمانجو بر احساسات ناراحت کننده و احساس خود تمرکز می کند و درمانگر SUD را اندازه گیری می کند. درمانگر با استفاده از حرکات مختلف چشم یا تکنیک های ضربه زدن به مراجع کمک می کند. این ها در حالی است که مراجع خاطره آزاردهنده را در ذهن خود دارد.

فاز 5

نصب و راه اندازی. در حین نصب، زمان تقویت باور مثبت با حذف احساسات منفی و جایگزینی آن با یک باور مثبت است. هدف درمانگر القای اعتبار شناخت یا VOC در مراجع است. بنابراین، هدف کمک به فرد برای رسیدن به سطحی از حقیقت است، با در نظر گرفتن این که 0 = من اصلاً به آن اعتقاد ندارم، و 7 = معتقدم که کاملاً درست است. نکته ای که در مورد درمان EMDR باید به آن توجه کرد این است که نمی توان افکار و خاطرات منفی را به طور کامل پاک کرد. با این حال، می توانید به خودتان کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشید، و می توانید شروع به تغییر رابطه خود به ایده ها یا خاطرات خاصی کنید.

فاز 6

اسکن بدن. پس از اینکه درمانگر به درمانجو کمک کرد تا طرز تفکر مثبت در مورد موقعیت را درک کند، آنها بر چگونگی تأثیر رویداد آسیب زا بر بدن تمرکز می کنند. جالب است زیرا تروما گاهی اوقات خود را در وجود جسمانی فرد جا می‌دهد بدون اینکه فرد آسیب دیده آگاهانه از حضور آن آگاه باشد. درمانگر به مراجع خود کمک می کند تا بفهمد در کجای بدنش ضربه روحی را احساس می کند و چگونه با آن احساسات کار کند.

فاز 7

بستن. در طول فاز هفت درمان EMDR، مراجع به حالت پایه باز می گردد. درمانگر به استفاده از تحریک دو طرفه، یعنی حرکات چشم و با حذف رویداد از حافظه مراجع، جلسه را به پایان می رساند و در نتیجه به او کمک می کند تا به حالت ایستایی بازگردد.

فاز 8

ارزیابی مجدد. در طول ارزیابی مجدد، از مراجع خواسته می شود تا پس از استفاده از تحریک دو طرفه یا ضربه زدن به دست، میزان آسیب زا بودن حافظه برای او را دوباره ارزیابی کند. آنها به درمانگر خود خواهند گفت که چقدر افکارشان در مورد آن تغییر کرده است.

مزایای درمان EMDR

هر کسی که یک رویداد تروماتیک یا ترومای پیچیده را تجربه کرده باشد، به طور بالقوه می تواند از EMDR بهره مند شود. EMDR فرآیندی است که به افراد کمک می‌کند افکار و تجربیات منفی پیرامون آسیب‌های روحی خود را رها کرده و به محل پذیرش برسند.

آیا درمان EMDR یک فرآیند احساسی است؟

رواندرمانی به روش EMDR می تواند شدید باشد، بنابراین استفاده از مراحل ابتدایی، همانطور که در بالا ذکر شد، مهم است. به این ترتیب، درمانگر ممکن است مراجع را بر این اساس آماده کند تا بداند در حال ورود به چه چیزی است. مراجعه کننده باید از نظر روانی آماده پردازش خاطرات و احساساتی باشد که جلسات EMDR می تواند باعث شود تا خود را در ذهنش نگیرند.

نتیجه گیری EMDR درمانی: بسیار مهم است که با درمانگر خود در مورد ترومای خود صحبت کنید تا بفهمید که آیا روش EMDR یک نوع درمان مناسب برای شما است یا خیر. شما می توانید با مشاوره با یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز و تصمیم گیری در مورد اینکه آیا آمادگی شرکت در این روند درمانی را دارید.

منبع: betterhelp