درمان شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) یک اختلال روانشناختی است است. افراد مبتلا به ASPD یا شخصیت ضداجتماعی ممکن است درک نکنند که چگونه با دیگران رفتار کنند. رفتار آنها اغلب با بی احترامی یا بی پروا است. مدیریت و درمان شخصیت ضد اجتماعی یا ASPD می تواند شامل دارو درمانی یا روان درمانی باشد.

بررسی اجمالی اختلال شخصیت ضداجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چیست؟

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) یک اختلال روانشناختی است. افراد مبتلا به ASPD نسبت به دیگران بی احترامی نشان می دهند. آنها از هنجارها یا قوانین پذیرفته شده اجتماعی پیروی نمی کنند. افراد مبتلا به ASPD ممکن است قانون را زیر پا بگذارند یا به اطرافیان خود آسیب جسمی یا روحی وارد کنند. آنها ممکن است عواقب کارها را نادیده بگیرند یا از پذیرفتن مسئولیت اعمال خود امتناع کنند. ASPD تنها یکی از ده ها اختلالات شخصیت است. اختلالات شخصیت بر نحوه تفکر یا رفتار افراد تأثیر می گذارد.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چقدر شایع است؟

تحقیقات نشان می دهد که ASPD حدود 1٪ تا 4٪ از مردم در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.

گاهی اوقات اصطلاحات “sociopath” یا “sociopathy” برای توصیف ASPD استفاده می شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از این اصطلاحات به عنوان تشخیص بالینی استفاده نمی کنند. اما ویژگی‌های ASPD و sociopathy با هم همپوشانی دارند، از جمله کمبود کلی وجدان.

علائم و علل شخصیت ضداجتماعی

چه چیزی باعث اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) می شود؟ هیچ دلیل واحدی برای ASPD وجود ندارد، اما عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را در فرد افزایش دهد:

بیولوژی: افراد مبتلا به ASPD ممکن است سطوح غیرعادی سروتونین داشته باشند. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز است که خلق و خو و احساس شادی ما را تنظیم می کند.

محیط: تروما یا سوء استفاده در اوایل دوران کودکی خطر ابتلا به ASPD را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد.

ژنتیک: ممکن است برخی از عوامل ژنتیکی وجود داشته باشد که می تواند برخی افراد را مستعد ابتلا به ASPD کند. با این حال، هیچ عامل ژنتیکی وجود ندارد که مسئول این بیماری باشد.

سبک زندگی: حدود نیمی از افراد مبتلا به ASPD به سوء مصرف مواد مخدر یا الکل نیز دچار هستند.

جنسیت: مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به ASPD هستند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) در چه سنی ایجاد می شود؟

ویژگی های ASPD معمولاً در اواخر دوران کودکی یا اوایل سال های نوجوانی ایجاد می شود. قبل از 18 سالگی، این بیماری به عنوان اختلال سلوک تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا به اختلال سلوک ممکن است دروغ بگویند، دزدی کنند، قوانین را نادیده بگیرند یا سایر کودکان را مورد آزار و اذیت قرار دهند.

گاهی اوقات والدین یا روانشناسان، اختلال سلوک را نادیده می گیرند. علائم ممکن است با سایر شرایط مانند اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، افسردگی یا اختلال نافرمانی مقابله ای همپوشانی داشته باشند.

هنگامی که کودکان زود تشخیص داده می شوند و درمان می شوند، این بیماری ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا نکند. اگر این رفتار ادامه یابد، تشخیص در 18 سالگی به اختلال شخصیت ضد اجتماعی تبدیل می شود.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چیست؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است:

از نظر فیزیکی پرخاشگر باشید.

بی پروا رفتار می کنند.

دیگران را به خاطر مشکلاتشان سرزنش کنید.

شکستن قانون.

اموال را از بین ببرید.

گول زدن یا فریب دیگران.

برای اعمال خود پشیمان نمی شوند.

تشخیص شخصیت ضداجتماعی

آیا آزمایشی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) وجود دارد؟ هیچ آزمایش خون یا آزمایش تصویربرداری وجود ندارد که بتواند ASPD را تشخیص دهد. یک روانپزشک یا روانشناس رفتار شما را ارزیابی می کند. آنها به دنبال الگوهای زیر می گردند:

• بی توجهی به حقوق دیگران.
• اقدامات تکانشی بدون نگرانی از عواقب.
• اقدامات غیرمسئولانه یا بی پروا.

تشخیص افتراقی چیست؟

تشخیص افتراقی به معنای تمایز بین چندین بیماری با علائم مشابه است. برخی از اختلالات ممکن است شبیه به ASPD باشند، بنابراین برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما مهم است که تشخیص درست را انجام دهد. این اختلالات عبارتند از:

• اختلال شخصیت مرزی، یا خلق و خوی ناپایدار و رفتار گول زننده.
• اختلال شخصیت خودشیفته یا احساس خود بزرگ بینی.
• اختلال سوء مصرف مواد یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل.

درمان شخصیت ضد اجتماعی

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چیست؟

هیچ درمان مشخصی برای ASPD وجود ندارد. ولی درمان هایی مانند دارو درمانی یا روان درمانی ممکن است به کنترل رفتارهای خاص کمک کند. مطالعات نشان می دهد که علائم ASPD در سنین 24 تا 44 سالگی در بدترین حالت است، سپس بعد از 45 سالگی بهبود می یابد.

آیا داروهایی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) وجود دارد؟

داروها معمولاً فقط به افراد مبتلا به پرخاشگری، افسردگی یا خلق و خوی نامنظم در کنار ASPD کمک می کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است  داروهای زیر را توصیه کند:

داروهای ضد افسردگی، که می توانند سطح سروتونین را در مغز شما تنظیم کنند. به عنوان مثال می توان به سرترالین و فلوکستین اشاره کرد.

داروهای ضد روان پریشی که می توانند رفتار خشونت آمیز یا پرخاشگری را کنترل کنند. به عنوان مثال می توان به ریسپریدون و کوتیاپین اشاره کرد.

تثبیت کننده های خلقی، که به مدیریت تغییرات شدید در خلق و خو یا رفتار کمک می کنند. امتحان از جمله لیتیوم و کاربامازپین است.

چگونه روان درمانی می تواند به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) کمک کند؟

درمان شناختی رفتاری نوعی رواندرمانی است که بر تغییر تفکر و رفتار فرد تمرکز دارد. درمان ASPD ممکن است به افراد کمک کند در مورد اینکه چگونه رفتارشان بر دیگران تأثیر می گذارد فکر کنند. فرد مبتلا به ASPD ممکن است از درمان فردی، گروه درمانی یا خانواده درمانی بهره مند شود.

پیش گیری از اختلال شخصیت ضداجتماعی

آیا می توان از اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) پیشگیری کرد؟
راهی برای جلوگیری از ASPD وجود ندارد. اما اگر اختلال سلوک در اوایل کودکی آشکار شود، درمان ممکن است از ایجاد ASPD در بزرگسالی جلوگیری کند.

چشم انداز / پیش آگهی شخصیت ضداجتماعی

آیا اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) از بین خواهد رفت؟
هیچ درمانی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد. مردم به طور کلی این بیماری را در طول زندگی خود مدیریت می کنند. اما دارو و درمان می تواند به شما کمک کند تا با جنبه های خاصی از این اختلال کنار بیایید. درمان مناسب ممکن است به شما کمک کند رفتار خود را تنظیم کنید و آسیب به اطرافیانتان را کاهش دهید. حفظ روابط سالم و یک سیستم پشتیبانی از عوامل کلیدی در مدیریت ASPD درازمدت هستند.

زندگی با اختلال شخصیت ضداجتماعی

اگر شما یا کسی که می شناسید هر یک از علائم زیر را دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید:

• تغییرات شدید در خلق و خو
• خودآزاری
• افکار خودکشی
• رفتار خشونت آمیز

یادداشتی از کلینیک ذهن آرا

اختلال شخصیت ضداجتماعی یا ASPD باعث می شود افراد بدون اینکه فکر کنند چگونه بر دیگران تأثیر می گذارند، عمل کنند. فرد مبتلا به ASPD ممکن است قوانین یا مقررات را زیر پا بگذارد. آنها اغلب پشیمان نمی شوند و مسئولیتی بر عهده نمی گیرند. روان درمانی و برخی داروها ممکن است به افراد مبتلا به ASPD کمک کند. با درمان، آنها ممکن است بتوانند افکار و رفتار خود را کنترل کنند. متخصصان سلامت روان، مانند روانپزشکان و روانشناسان، ارزیابی های کاملی را برای تشخیص ASPD انجام می دهند. آنها می توانند برنامه درمانی مناسب را توصیه کنند.