علائم اوتیسم در بزرگسالان می تواند متفاوت از علائم کودکان ظاهر شود و بسیاری از بزرگسالان در طول سال ها یاد می گیرند که با علائم خود زندگی کنند.

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یکی از شایع ترین اختلالات رشد عصبی است. در بیشتر موارد، افراد اوتیستیک در دوران کودکی، معمولاً پس از 4 سالگی، تشخیص داده می‌شوند. با این حال، برخی از بزرگسالان اوتیسم در دوران کودکی تشخیص داده نمی شوند، حتی اگر علائم آنها شدیدتر باشد.

برای یک فرد اوتیستیک که در دوران کودکی تشخیص داده نشده است، تشخیص ASD در آینده ممکن است به دلایل زیادی مفید باشد. به ویژه، می تواند دسترسی بهتری به خدمات و پشتیبانی فراهم کند. در این مقاله به علائم و نشانه‌های اونیسم در بزرگسالی می‌پردازیم.

علائم و نشانه های اوتیسم بزرگسالان

افراد اوتیستیک ممکن است برخی از جنبه های ارتباطی و تعامل اجتماعی را چالش برانگیز بدانند. آنها ممکن است در ارتباط با مردم و درک احساسات آنها مشکل داشته باشند. بزرگسالان اوتیستیک همچنین ممکن است الگوهای فکری و رفتاری انعطاف ناپذیر داشته باشند و ممکن است اقدامات تکراری انجام دهند.

علائم و نشانه های رایج ASD در بزرگسالان می تواند شامل منبع مورد اعتماد باشد:

• مشکل در ایجاد مکالمه
• مشکل در ایجاد یا حفظ دوستی های نزدیک
• ناراحتی در هنگام تماس چشمی
• چالش های تنظیم احساسات
• علاقه شدید به یک موضوع خاص
• مونولوگ های مکرر در مورد یک موضوع یا موضوعات
• حساسیت بیش از حد به صداها یا بوهایی که به نظر می رسد دیگران را آزار نمی دهد
• صداهای غیر ارادی، مانند پاک کردن مکرر گلو
• مشکل در درک کنایه یا اصطلاحات
• عدم عطف هنگام صحبت کردن
• علاقه محدود فقط به چند فعالیت
• ترجیح فعالیت های انفرادی
• مشکلات در خواندن احساسات دیگران
• مشکل در درک حالات چهره و زبان بدن
• اتکا به کارهای روزمره و مشکل در مواجهه با تغییرات
• رفتارهای تکراری
• اضطراب اجتماعی
• توانایی های برتر در یک زمینه خاص، مانند ریاضیات یا سایر رشته ها
• نیاز به چیدمان اقلام به ترتیب خاصی

افراد اوتیستیک همه علائم و نشانه‌های فوق را باعم ندارند و همچنین ممکن است علائم دیگری را تجربه کنند که در لیست بالا نیستند.

ممکن است شباهت هایی بین اوتیسم و سایر اختلالات مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) وجود داشته باشد، اما علائم و نشانه های اوتیسم هم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

همچنین، علائم می تواند باتوجه به جنسیت متفاوت باشد. به نظر می رسد برخی افراد بهتر از دیگران با موقعیت های اجتماعی کنار می آیند، زیرا علائم آنها ممکن است ظریف تر و پنهان تر باشد. در نتیجه، تشخیص اونیسم می تواند چالش برانگیزتر باشد.

تشخیص اوتیسم در بزرگسالی

تشخیص ASD در بزرگسالی به دلایل مختلفی می تواند چالش برانگیز باشد:

• افرادی که در سال‌های اولیه تشخیص داده نشده‌اند ممکن است علائم خفیف‌تری داشته باشند که تشخیص آن‌ها دشوارتر است. گاهی اوقات، چنین افرادی ممکن است هرگز تشخیص داده نشوند.
• افرادی که برای مدتی با ASD زندگی می‌کنند، ممکن است در پنهان کردن علائم و نشانه‌ها بهتر عمل کنند.
• تحقیقات نشان می دهد که یکی از تست های تشخیصی رایج برای اوتیسم در بزرگسالی، ADOS-2، ممکن است نسبتا قابل اعتماد باشد. اما روانپزشک برای ارجاع به تست باید علائم اولیه فرد را تشخیص دهد.

آیا تستی برای اوتیسم در بزرگسالان وجود دارد؟

پزشکان تست های مختلفی را ایجاد کرده اند که می تواند به تشخیص ASD در بزرگسالان کمک کند. اینها تست های تشخیصی مانند ADOS 2 Module 4، ADI-R و 3Di Adult می باشتد.

با این حال، مشخص نیست که چقدر این تست ها برای بزرگسالان قابل اعتماد هستند. دلایل این امر عبارتند از:

• محققانی که به قابلیت اطمینان تست‌های ASD نگاه می‌کنند، اغلب از تعداد کمی از شرکت‌کنندگان در مطالعه استفاده می‌کنند.
• تعداد زیادی از مطالعات تحقیقاتی در مورد تست ASD بزرگسالان شامل شرکت کنندگان کافی از گروه هایی که از لحاظ تاریخی ضعیف هستند، مانند افراد رنگین پوست یا افرادی که LGBTQIA + هستند، نیست. این بدان معناست که نتایج مطالعاتی که به روش‌های تست ASD نگاه می‌کنند ممکن است نشان دهنده جمعیت واقعی بزرگسالان اوتیسم نباشد.
• بسیاری از پزشکان ممکن است با علائم ASD در بزرگسالی آشنا نباشند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که علائم بیمار شدید نباشد یا اگر بیمار شرایط دیگری نیز داشته باشد، به عنوان مثال، اضطراب.
• افراد اوتیستیک ممکن است نسبت به افراد عادی دارای نرخ‌های بالاتری از بیماری‌های همزمان مانند اضطراب یا افسردگی باشند.

روند شروع فرآیند تشخیص

بزرگسالانی که گمان می‌کنند خود یا یکی از عزیزانشان ممکن است اوتیستیک باشد، می‌توانند یک تست خودارزیابی برای بزرگسالان انجام دهند. افراد می تواند این تست ها را به صورت آنلاین پیدا کند. تست های روانشناسی تعیین کننده نیستند و نمی توانند تشخیص دهند، اما نقطه شروع خوبی هستند.

فردی که به دنبال تشخیص است می‌تواند نتایج اسن تست را نزد یک روانپزشک ببرد تا او تشخیص دهد که آیا ASD ممکن است وجود داشته باشد:

• پرس و جو در مورد علائم، چه فعلی و چه در دوران کودکی
• مشاهده و تعامل با فرد
• صحبت کردن با یک عزیز (با اجازه)
• بررسی سایر شرایط سلامت جسمی یا روانی که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند

اگر هیچ شرایط فیزیکی زمینه ای نتواند علائم را توضیح دهد، پزشک ممکن است فرد را به روانپزشک یا روانشناس ارجاع دهد تا علائم اوتیسم را بررسی کند.

اگر علائم در دوران کودکی وجود نداشته باشد اما در نوجوانی یا بزرگسالی شروع شود، ممکن است یک وضعیت شناختی یا سلامت روانی غیر از ASD را نشان دهد.

ممکن است یافتن متخصصی که بتواند ASD را در بزرگسالان تشخیص دهد دشوار باشد. افرادی که می‌خواهند برای خود یا یکی از عزیزانشان تشخیص داده شود، ممکن است نیاز به تحقیق داشته باشند تا یک روانپزشک یا روانشناس با تجربه در تشخیص بزرگسالان اوتیسم را پیدا کنند.

مزایای تشخیص چیست؟

ممکن است هر بزرگسال مبتلا به اوتیسم تشخیص داده نشده بخواهد یا نیاز به تشخیص داشته باشد. مهم است که به نیازها و ترجیحات افراد احترام بگذاریم. برای کسانی که آن را ترجیح می دهند، تشخیص ممکن است چندین مزیت داشته باشد.

• توضیحی برای چالش هایی که یک فرد اوتیستیک ممکن است تجربه کند ارائه می دهد.
• ممکن است به اعضای خانواده، دوستان و همکاران درک بهتری از اوتیسم بدهد.
• ممکن است دسترسی به خدمات و مزایا، از جمله در محل کار یا محیط های آموزشی را باز کند.
• ممکن است جایگزین تشخیص نادرست مانند ADHD شود.

زندگی با اوتیسم

زندگی با اوتیسم ممکن است برای خود این افراد سخت باشد. آنها ممکن است با تعاملات اجتماعی مبارزه کنند، روی تکرارها متمرکز شوند یا حساسیت به نور یا صدا را تجربه کنند.

بسیاری از علائم مشابهی که در کودکان اوتیستیک ظاهر می شود ممکن است در بزرگسالان نیز وجود داشته باشد. اما بزرگسالانی که این علائم را تجربه می کنند ممکن است در نتیجه زندگی مستقل و روزمره برایشان دشوار باشد.

یک مطالعه در مورد خدمات و نتایج در بزرگسالان اوتیسم نشان داد که 27٪ از شرکت کنندگان اوتیسم بیکار بودند. بزرگسالان اوتیسم نیز ممکن است گزینه های محدودتری برای خدمات حمایتی نسبت به کودکان اوتیستیک داشته باشند. در همین مطالعه، 25 درصد از شرکت کنندگان اوتیستیک گزارش دادند که خدمات حمایتی کافی دریافت نمی کنند.

برخی از بزرگسالان اوتیستیک هوش بالا، حافظه قوی، توانایی تفکر “خارج از چارچوب” و استعداد قوی در زمینه های خاص را تجربه می کنند. ویژگی های دیگر می تواند شامل حس شوخ طبعی منحصر به فرد، و حس قوی انصاف و عدالت باشد.

برای بسیاری از افراد اوتیستیک، ASD بخشی ضروری از هویت آنها است و نیازی به حمایت ندارد. برای آن دسته از بزرگسالان اوتیستیک که چالش های بیشتری را تجربه می کنند، افزایش دسترسی به موارد زیر می تواند کمک کننده باشد:

یادگیری در رابطه با اوتیسم

یادگیری بیشتر در مورد اوتیسم می تواند به افراد مبتلا به اوتیسم و ​​عزیزان یا مراقبان آنها درک بیشتری از این بیماری بدهد.

همچنین می تواند به یک فرد اوتیستیک کمک کند تا احساس موجودیت کند و راه حل هایی را بیابد که برای او مفید است.

دوستان و خانواده می توانند با دسترسی به فرصت های یادگیری موجود، که بسیاری از آنها رایگان هستند، به کاهش استرس و دلسوز بودن کمک کنند.

درمان اوتیسم در بزرگسالی

همانند افراد نوروتیک، افراد اوتیستیک در صورت تجربه اضطراب، استرس کاری یا احساس انزوا ممکن است از مراجعه به درمانگر سود ببرند.

درمانگران می‌توانند افراد اوتیستیک را با روش‌هایی مانند درمان شناختی رفتاری آشنا کنند. این ممکن است به چالش هایی که ممکن است به ASD خاص تر باشد، مانند داشتن افکار سفت و سخت کمک کند. درمان ممکن است به صورت فردی یا گروهی یا خانوادگی انجام شود.

برداشتن گام‌هایی برای بهبود نابرابری سلامت روان می‌تواند به بزرگسالان مبتلا به اوتیستیک کمک کند تا مشاوره‌هایی را که ممکن است نیاز داشته باشند، دریافت کنند. بهتر است برای درمان اوتیسم زیر نظر متخصص خوب اوتیسم با مرکز اوتیسم مراجعه کنید.

توانبخشی حرفه ای

توانبخشی حرفه ای نیز می تواند به افراد اوتیستیک کمک کند تا با چالش های شغلی کنار بیایند. این به آنها امکان می دهد تا امکان تحصیل بیشتر، یا تغییر شغل را بررسی کنند.

برخی از افراد اوتیستیک ممکن است محل کار خود را ناراحت کننده در نظر بگیرند، اگر بیش از حد پر سر و صدا، بیش از حد روشن یا نیاز به رفت و آمد طولانی داشته باشند.

کارفرمایان می توانند اقداماتی را برای حمایت از تنوع عصبی در محل کار انجام دهند، به عنوان مثال، با ایجاد تسهیلات مناسب برای کارکنان اوتیسم. بسیاری از منابع در دسترس هستند، از جمله از کمک کارفرما و شبکه منابع در مورد گنجاندن معلولیت. افراد اوتیسمی می توانند در محل کار مناسب و با حمایت کافی رشد کنند.

پشتیبانی همتایان

برخی از افراد اوتیستیک ممکن است ارتباط با سایر افراد اوتیستیک را که ممکن است موارد مشابهی را تجربه می کنند مفید بدانند. یک فرد می تواند این کار را از طریق گروه ها و انجمن های آنلاین یا در جلسات پشتیبانی حضوری انجام دهد.

تعامل با سایر بزرگسالان اوتیسم ممکن است به یک فرد اوتیستیک ایده های جدیدی در مورد کارهایی که می تواند در زندگی خود انجام دهد بدهد. همچنین می تواند فرد را در معرض منابع بیشتری قرار دهد.

بسیاری از افراد اوتیستیک از ایفای نقش فعال تر در خدمات حمایتی خود دفاع می کنند. تعداد فزاینده‌ای از شواهد نشان می‌دهد که دسترسی به همتایان اوتیسمی می‌تواند به طور مثبتی برای زندگی یک فرد اوتیسمی مفید باشد.

دارودرمانی

داروها نمی توانند ASD را درمان کنند. اما برخی از داروهای تجویزی ممکن است برخی از علائم همزمان مانند افسردگی و اضطراب را کاهش دهند.

سازمان غذا و دارو (FDA) تنها چند دارو را برای کمک به علائم خاص ASD در کودکان تایید کرده است. بزرگسالان باید قبل از استفاده از هر دارویی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند.

خلاصه

برای برخی از افراد اوتیستیک، تشخیص ASD در بزرگسالی می‌تواند تسکین، اعتبارسنجی و دسترسی به برخی خدمات پشتیبانی را برای کسانی که به آنها نیاز دارند، فراهم کند.

با افزایش آگاهی از ASD در بزرگسالی، یافتن خدمات پشتیبانی مناسب و پزشکانی که می توانند علائم و نشانه ها را تشخیص دهند، باید آسان تر شود.

منبع:

• American Psychiatric Association. (2016). Children diagnosed with autism at earlier age more likely to receive evidence-based treatments [Press release].
  https://www.psychiatry.org/newsroom/news-releases/children-diagnosed-with-autism-at-earlier-age-more-likely-to-receive-evidence-based-treatments
• Asperger profiles: The big picture — strength. (n.d.).
  https://www.aane.org/asperger-profile-strengths/
• Autism spectrum disorder. (2018).
  https://www.nimh.nih.gov/health/topics/autism-spectrum-disorders-asd/
• Autism spectrum quotient, AQ-10. (n.d.).
  https://psytests.org/clinical/aq10en.html
• Bressan, P. (2018). Systemisers are better at maths.
  https://www.nature.com/articles/s41598-018-30013-8
• Cooper, K., et al. (2018). Adapting psychological therapies for autism — therapist experience, skills and confidence.
  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6150418/
• Crane, L., et al. (2020). Supporting newly identified or diagnosed autistic adults: An initial evaluation of an autistic-led programme.
  https://link.springer.com/article/10.1007/s10803-020-04486-4
• Doshi-Velez, F., et al. (2014). Comorbidity clusters in autism spectrum disorders: An electronic health record time-series analysis.
  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3876178/
• Drexel University. (2021). States’ developmental disability services lacking for autistic adults and their families [Press release].
  https://www.eurekalert.org/pub_releases/2021-05/du-sdd052521.php
• Fusar-Poli, L., et al. (2017). Diagnosing ASD in adults without ID: Accuracy of the ADOS-2 and the ADI-R [Abstract].
  https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s10803-017-3258-2.pdf
• Getting an autism spectrum diagnosis / The diagnostic process. (n.d.).
  https://www.autismempowerment.org/understanding-autism/getting-diagnosis/
• Harstad, E. (n.d.). I’ve heard that autism and ADHD are related. Is that true?
  https://www.understood.org/articles/en/ive-heard-that-autism-and-adhd-are-related-is-that-true
• Higher education & work: Resources for individuals with autism. (n.d.).
  https://www.autism.org/education-adults-with-autism/
• Hughes, J. E. A., et al. (2018). Savant syndrome has a distinct psychological profile in autism.
  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6186137/
• Kondo, T. (2015). How and why is autism spectrum disorder misdiagnosed in adult patients? From diagnostic problem to management for adjustment.
  https://www.researchgate.net/publication/308385920_How_and_Why_is_Autism_Spectrum_Disorder_Misdiagnosed_in_Adult_Patients_-_From_Diagnostic_Problem_to_Management_for_Adjustment_-
• Li, B., et al. (2017). Applying machine learning to identify autistic adults using imitation: An exploratory study.
  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5558936/
• Living with autism spectrum disorder: Anita’s story. (n.d.).
  https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/features/living-with-autism-spectrum-disorder-anita.html
• Long, K. A., et al. (2020). Improving the validity and generalizability of adult autism research through incorporating family and cultural contexts.
  https://www.liebertpub.com/doi/10.1089/aut.2019.0061
• Lundin, K., et al. (2020). Functional gender differences in autism: An international, multidisciplinary expert survey using the International Classification of Functioning, Disability, and Health Model.
  https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1362361320975311
• Luterman, S. (2018). Why adults need an easier path to autism diagnosis.
  https://www.spectrumnews.org/opinion/viewpoint/adults-need-easier-path-autism-diagnosis/
• Medication treatment for autism. (2021).
  https://www.nichd.nih.gov/health/topics/autism/conditioninfo/treatments/medication-treatment
• Minority mental health awareness month. (n.d.).
  https://www.minorityhealth.hhs.gov/omh/content.aspx?ID=9447
• Neurodiversity in the workplace. (n.d.).
  https://askearn.org/topics/neurodiversity-in-the-workplace/
• Online courses and tutorials. (n.d.).
  https://www.autism-society.org/living-with-autism/how-the-autism-society-can-help/online-courses-and-tutorials/#autism101
• Ramtekkar, U. P. (2017). DSM-5 Changes in attention deficit hyperactivity disorder and autism spectrum disorder: Implications for comorbid sleep issues.
  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5575584/
• Roux, A. M., et al. (2017). National autism indicators report: Developmental disability services and outcomes in adulthood.
  https://familyvoicesofca.org/wp-content/uploads/2017/06/Natl-Autism-Indicators-Report-2017_Final.pdf
• Signs of autism in adults. (2019).
  https://www.nhs.uk/conditions/autism/signs/adults/
• What you should know about adult autism support. (2021).
  https://udservices.org/blog/adult-autism-support/