علل کاهش میل جنسی چیست؟

طبیعی است که گاهی اوقات علاقه به رابطه جنسی را از دست بدهید، اما کاهش میل جنسی طولانی مدت ممکن است یک دلیل زمینه ای داشته باشد. ممکن است ناشی از تستوسترون پایین، کمبود خواب، افسردگی یا استرس، مصرف مواد و موارد دیگر باشد. اگر تغییرات در میل جنسی شما نگران کننده باشد، یک پزشک می تواند راهنمایی های بیشتری ارائه دهد.

میل جنسی پایین بیانگر کاهش علاقه به فعالیت جنسی است.

از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول است و سطح میل جنسی در طول زندگی متفاوت است. همچنین طبیعی است که علایق شما با همسرتان مطابقت نداشته باشد.

با این حال، کاهش میل جنسی برای مدت طولانی ممکن است برای برخی افراد نگرانی ایجاد کند. گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد.

علل کاهش میل جنسی

تستوسترون پایین

تستوسترون یک هورمون مردانه مهم است. در مردان، بیشتر در بیضه ها تولید می شود. تستوسترون مسئول ساخت عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون شما نیز در میل جنسی شما نقش دارد.

سطح نرمال تستوسترون متفاوت خواهد بود. با این حال، طبق دستورالعمل های انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ زمانی که سطح آن ها به زیر 300 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) می رسد، تستوسترون پایین یا T پایین دارند.

هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما به رابطه جنسی نیز کاهش می یابد. کاهش تستوسترون بخشی طبیعی از افزایش سن است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.

اگر فکر می کنید ممکن است این مشکل برای شما باشد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید از مکمل ها یا ژل ها برای افزایش سطح تستوسترون خود استفاده کنید.

داروها

مصرف برخی داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود.

به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.

سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:

  • شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
  • هورمون هایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
  • کورتیکواستروئیدها
  • مسکن های اپیوئیدی، مانند مورفین (MorphaBond، MS Contin) و اکسی کدون (OxyContin، Percocet)
  • یک داروی ضد قارچ به نام کتوکونازول
  • سایمتیدین (Tagamet)، که برای سوزش سر دل و بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) استفاده می شود.
  • استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
  • داروهای ضد افسردگی خاص

اگر اثرات تستوسترون پایین را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است به شما توصیه کنند که داروها را عوض کنید.

سندرم پای بیقرار (RLS)

سندرم پاهای بی قرار (RLS) تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها است. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) نسبت به مردان بدون RLS هستند. ED زمانی رخ می دهد که مرد نتواند نعوظ داشته باشد یا نعوظ را حفظ کند.

در این مطالعه، محققان دریافتند مردانی که حداقل پنج بار در ماه به RLS مبتلا می‌شوند، حدود 50 درصد بیشتر از مردان بدون RLS در معرض ابتلا به ED بودند. همچنین، مردانی که دوره های RLS را بیشتر تجربه می کردند، حتی بیشتر در معرض ناتوانی جنسی بودند.

افسردگی

افسردگی تمام بخش های زندگی یک فرد را تغییر می دهد. افراد مبتلا به افسردگی کاهش یا عدم علاقه کامل به فعالیت هایی را که زمانی لذت بخش می دانستند، از جمله رابطه جنسی، تجربه می کنند. کاهش میل جنسی نیز یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضدافسردگی است، از جمله:

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، مانند دولوکستین (Cymbalta)
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت)
با این حال، بوپروپیون مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NRDI) (Wellbutrin SR، Wellbutrin XL) میل جنسی را کاهش نمی دهد.

اگر داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید و میل جنسی کم دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است عوارض جانبی شما را با تنظیم دوز شما یا تغییر دادن شما به داروی دیگری برطرف کنند.

بیماری مزمن

هنگامی که به دلیل اثرات یک بیماری مزمن سلامتی، مانند درد مزمن، احساس خوبی ندارید، احتمالاً رابطه جنسی در فهرست اولویت های شما قرار ندارد.

برخی از بیماری‌ها، مانند سرطان، می‌توانند تعداد تولید اسپرم شما را نیز کاهش دهند.

سایر بیماری های مزمن که می توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند عبارتند از:

  • دیابت نوع 2
  • چاقی
  • فشار خون بالا
  • کلسترول بالا
  • نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد

اگر یک بیماری مزمن را تجربه می کنید، با شریک زندگی خود در مورد راه هایی برای صمیمیت در این دوران صحبت کنید. همچنین ممکن است در مورد مشکلات خود به یک مشاور ازدواج یا یک درمانگر جنسی مراجعه کنید.

مشکلات خواب

مطالعه ای در مجله پزشکی خواب بالینی نشان داد که مردان غیر چاق مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطوح تستوسترون پایین تری را تجربه می کنند. این به نوبه خود منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود.

در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریباً یک سوم از مردانی که آپنه خواب شدید داشتند، سطح تستوسترون را نیز کاهش دادند. در مطالعه اخیر منبع مطمئن دیگری در مردان جوان و سالم، سطح تستوسترون پس از یک هفته محدودیت خواب 10 تا 15 درصد کاهش یافت و به 5 ساعت در شب رسید. محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون بسیار خاص است.

سالخوردگی

سطح تستوسترون، که با میل جنسی مرتبط است، زمانی که مردان در اواخر نوجوانی خود هستند به بالاترین سطح خود می رسد.

در سال‌های بالاتر، ممکن است برای رسیدن به ارگاسم، انزال و برانگیختگی بیشتر طول بکشد. نعوظ شما ممکن است سخت نباشد و نعوظ بیشتر طول بکشد.

با این حال، داروهایی در دسترس هستند که می توانند به درمان این مشکلات کمک کنند.

میل جنسی

فشار روانی

اگر حواس‌تان به موقعیت‌ها یا دوره‌های فشار بالا پرت می‌شود، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. شریان های شما ممکن است در مواقع استرس باریک شوند. این باریک شدن جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث ED می شود.

مطالعه دیگری بر روی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داد که اختلال استرس خطر اختلال عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می دهد.

اجتناب از استرس سخت است. مشکلات روابط، طلاق، مواجهه با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی های مالی، تولد نوزاد جدید، یا محیط کاری شلوغ تنها برخی از اتفاقات زندگی هستند که می توانند به شدت بر میل جنسی تأثیر بگذارند.

تکنیک های مدیریت استرس، مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن، و صحبت با یک درمانگر، ممکن است کمک کننده باشد.

به عنوان مثال، در یک مطالعه، مردانی که به تازگی مبتلا به ED تشخیص داده شده بودند، پس از شرکت در یک برنامه 8 هفته ای مدیریت استرس، بهبود قابل توجهی در نمرات عملکرد نعوظ نشان دادند.

عزت نفس پایین

عزت نفس به عنوان نظر کلی یک فرد در مورد خود تعریف می شود. عزت نفس پایین، اعتماد به نفس پایین و تصویر ضعیف بدن می تواند بر سلامت عاطفی و رفاه شما تأثیر بگذارد.

اگر احساس می کنید که جذاب نیستید یا نامطلوب هستید، احتمالاً رویارویی جنسی را کاهش می دهد. دوست نداشتن چیزی که در آینه می بینید حتی می تواند باعث شود که به طور کلی از رابطه جنسی خودداری کنید.

عزت نفس پایین همچنین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود که می تواند منجر به مشکلات ED و کاهش میل جنسی شود.

با گذشت زمان، مسائل مربوط به عزت نفس می تواند منجر به مشکلات سلامت روان بزرگتر شود، مانند افسردگی، اضطراب، و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل – که همگی با میل جنسی کم مرتبط هستند.

ورزش

ورزش کم یا زیاد نیز می تواند باعث کاهش میل جنسی در مردان شود. ورزش بسیار کم (یا اصلاً هیچ) می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که می تواند بر میل و برانگیختگی جنسی تأثیر بگذارد.

ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 را کاهش دهد که همگی با کاهش میل جنسی مرتبط هستند. ورزش متوسط ​​باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و کاهش استرس می شود که می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.

از سوی دیگر، نشان داده شده است که ورزش بیش از حد بر سلامت جنسی تأثیر می گذارد. در یک مطالعه، سطوح بالاتر تمرینات استقامتی مزمن شدید و طولانی به طور منظم به شدت با کاهش نمرات میل جنسی در مردان مرتبط بود.

الکل

نوشیدن الکل سنگین یا بیش از 14 نوشیدنی مخلوط در هفته نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. در طی یک دوره زمانی طولانی، مقادیر زیاد الکل می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.

کلینیک کلیولند توصیه می کند که مردانی که بیش از سه یا بیشتر مشروبات الکلی به طور منظم مصرف می کنند باید کمتر مشروبات الکلی مصرف کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری منبع معتبر پیشنهاد می کند که یک مرد بالغ متوسط ​​باید روزانه دو یا کمتر نوشیدنی الکلی مصرف کند. بیش از این می تواند منجر به وخامت طولانی مدت سلامت شود.

استفاده مواد مخدر

علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و داروهای غیرقانونی مانند مواد افیونی نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. این می تواند منجر به کمبود میل جنسی شود.

همچنین مشخص شده است که سیگار بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم تأثیر منفی دارد.

عوارض جسمی و عاطفی

کاهش میل جنسی می تواند برای مردان بسیار ناراحت کننده باشد. میل جنسی کم می تواند منجر به چرخه معیوب عوارض جانبی جسمی و عاطفی شود، از جمله ED – ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش.

ED ممکن است باعث شود که مردی در مورد رابطه جنسی دچار اضطراب شود. این می تواند منجر به تنش و درگیری بین او و شریک زندگی اش شود که به نوبه خود ممکن است منجر به برخوردهای جنسی کمتر و مشکلات بیشتر در رابطه شود.

عدم انجام کار به دلیل ED می تواند باعث ایجاد احساس افسردگی، مشکلات عزت نفس و تصویر ضعیف بدن شود.

درمان کاهش میل جنسی

درمان کم میل جنسی اغلب به درمان مشکل اساسی بستگی دارد.

اگر کاهش میل جنسی ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است نیاز به تعویض دارو داشته باشید. اگر میل جنسی پایین شما دلایل روانی دارد، ممکن است لازم باشد برای مشاوره رابطه به یک درمانگر مراجعه کنید.

شما همچنین می توانید اقداماتی را برای تقویت میل جنسی خود به تنهایی انجام دهید. اقدامات زیر پتانسیل افزایش میل جنسی شما را دارند:

  • داشتن یک سبک زندگی سالم تر
  • خواب کافی
  • تمرین مدیریت استرس
  • خوردن یک رژیم غذایی سالم

درمان روانی کاهش میل جنسی

مشاوره روانشناسی ممکن است کمک کند. یک درمانگر می تواند به شما یاد دهد که چگونه با استرس و اضطراب کنار بیایید. مشاوره مشترک با همسرتان می تواند به بهبود ارتباطات و افزایش صمیمیت کمک کند.

گاهی اوقات، حمایت و آموزش در مورد رفتار جنسی تنها چیزی است که شما نیاز دارید. شما می توانید تصویر بدن و سایر موانع را در مشاوره بررسی کنید. برای اختلال عملکرد جنسی عمیقاً ریشه دار، ممکن است روان درمانی لازم باشد.

همچنین مراجعه به یک درمانگر اختلالات جنسی می‌تواند کمک کننده باشد.

پیش آگهی

اغلب، هر چه اختلال عملکرد جنسی طولانی‌تر باشد، سطح استرس و اضطراب شما بیشتر می‌شود. این می تواند مشکل را تداوم بخشد. اغلب اوقات، چشم انداز افراد مبتلا به اختلال عملکرد جنسی بسیار خوب است. با این حال، برخی از شرایط پزشکی غلبه بر آن را دشوارتر می کند.

اگر آشکارا با آنها برخورد کنید، می توانید اختلال عملکرد جنسی را به دلیل استرس یا شرایط موقتی معکوس کنید. مدیریت مسائل روانی عمیق ممکن است بیشتر طول بکشد یا هرگز به طور کامل حل نشوند، اما شما می توانید آنها را بهبود بخشید.

نکات قابل تامل

ارتباط مهم است. اگر هر نوع اختلال عملکرد جنسی دارید، با همسرتان صحبت کنید. در جستجوی مشاوره پزشکی دریغ نکنید. مؤسسه ملی بهداشت از قربانیان تجاوز جنسی می‌خواهد به دنبال مشاوره باشند.

در صورت سوء مصرف الکل یا مواد مخدر، احتمال ابتلا به اختلال عملکرد جنسی بیشتر است. قبل از مصرف یک داروی جدید، در مورد عوارض جانبی احتمالی آن اطلاعات کسب کنید. شما باید آنها را فقط طبق دستور مصرف کنید.

اختلال عملکرد جنسی برای اکثر افراد در یک زمان یا زمان دیگر اتفاق می افتد. اگر به یک مشکل مداوم تبدیل شد، باید به دنبال مشاوره و درمان باشید.

امتیاز دهید.
نوشتن نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

CAPTCHA ImageChange Image