فلوکستین، عوارض و نحوه مصرف

فلوکستین داروی نام آشنا، کم عارضه و پرطرفدار در داروهای ضدافسردگی می باشد که در موارد متنوعی مانند پرخوری عصبی، افسردگی و وسواس اجباری تجویز می شود. اما چرا فلوکستین باید صبح مصرف شود؟ در ادامه به این سوال هم پاسخ خواهیم داد.

علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها و…جهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.

چرا فلوکستین تجویز می شود؟

فلوکستین برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری، برخی اختلالات خوردن، و حملات پانیک (حملات ناگهانی و غیرمنتظره ترس شدید و نگرانی در مورد) استفاده می‌شود). فلوکستین همچنین برای تسکین علائم اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی، از جمله نوسانات خلقی، تحریک پذیری، نفخ و حساسیت سینه استفاده می شود. همچنین همراه با اولانزاپین (Zyprexa) برای درمان افسردگی که به سایر داروها و دوره های افسردگی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I (اختلال شیدایی- افسردگی؛ بیماری که باعث دوره های افسردگی، دوره های شیدایی و موارد دیگر می شود) استفاده می شود. خلق و خوی غیر طبیعی).

فلوکستین در دسته ای از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) قرار دارد. این ماده با افزایش میزان سروتونین، یک ماده طبیعی در مغز که به حفظ تعادل ذهنی کمک می کند، عمل می کند.

نحوه مصرف فلوکستین

فلوکستین به صورت کپسول، قرص، کپسول تاخیری (دارو را در روده آزاد می کند) و محلول (مایع) خوراکی عرضه می شود. فلوکستین ممکن است با یا بدون غذا مصرف شود. کپسول، قرص و مایع فلوکستین معمولاً یک بار در روز در صبح یا دو بار در روز صبح و ظهر مصرف می شود. کپسول های فلوکستین تاخیری معمولاً یک بار در هفته مصرف می شوند.

فلوکستین را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. فلوکستین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، خودداری کنید.

کپسول های تاخیری را به طور کامل ببلعید. آنها را نبرید، له نکنید یا نجوید.

روانپزشک خوب ممکن است برای شما با دوز پایین فلوکستین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

ممکن است 4 تا 5 هفته یا حتی بیشتر طول بکشد تا شما فواید کامل فلوکستین را احساس کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف فلوکستین را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف فلوکستین را قطع نکنید. اگر به طور ناگهانی مصرف فلوکستین را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک مانند تغییرات خلق و خو، تحریک پذیری، بیقراری، سرگیجه، بی حسی یا گزگز در دست ها یا پاها، اضطراب، تعریق، گیجی، سردرد، خستگی، و مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب را تجربه کنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد.

کاربردهای دیگر فلوکستین

فلوکستین همچنین گاهی اوقات برای درمان اعتیاد به الکل، اختلال کمبود توجه، اختلال شخصیت مرزی، اختلالات خواب، سردرد، بیماری های روانی، اختلال استرس پس از سانحه، سندرم تورت، چاقی، مشکلات جنسی و فوبیا استفاده می شود. با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.

این دارو ممکن است برای مصارف دیگری تجویز شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید برای مصرف فلوکستین رعایت کنم؟

چرا فلوکستین باید صبح مصرف شود؟

معمولاً فلوکستین صبح‌ها قبل از صبحانه با یک لیوان آب مصرف می‌شود. مصرف این دارو باعث می‌شود که سطح دارو در بدن پایدارتر باشد و عوارض ناخوشایند مانند بی‌خوابی و بیداری در شب، کاهش یابد. البته همیشه باید به دستور پزشک خود عمل کنید.

قبل از مصرف فلوکستین

اگر به فلوکستین، هر داروی دیگر یا هر یک از ترکیبات موجود در کپسول، قرص یا محلول فلوکستین حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

اگر پیموزاید (Orap)، تیوریدازین یا یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAO) مانند ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، لینزولید (زیووکس)، متیلن بلو، فنلزین (ناردیل)، سلژیلین (امسام، زلاپار) و ترانیل سیپرومین (Parnate)، یا اگر در 2 هفته گذشته مصرف یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز را متوقف کرده اید. احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که نباید فلوکستین مصرف کنید. اگر مصرف فلوکستین را متوقف کنید، باید حداقل 5 هفته قبل از شروع مصرف تیوریدازین یا یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز صبر کنید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروها و ویتامین های تجویزی و بدون نسخه دیگری را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. اینها می توانند موارد زیر باشند:

آلپرازولام (Xanax)؛ آمیودارون (پاسرون، نکسترون)؛ آنتی بیوتیک های خاصی مانند اریترومایسین (E.E.S، Eryc، Ery-tab)، گاتی فلوکساسین، موکسی فلوکساسین (Avelox) و اسپارفلوکساسین (دیگر در ایالات متحده، Zagam موجود نیست). آمفتامین هایی مانند آمفتامین (در Adderall)، دکستروآمفتامین (Dexedrine، Dextrostat، در Adderall) و مت آمفتامین (Desoxyn). داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) مانند وارفارین (کومادین، جانتوون). داروهای ضد افسردگی (افزایش دهنده خلق و خو) مانند آمی تریپتیلین، آموکساپین، کلومیپرامین (Anafranil)، دزیپرامین (Norpramin)، دوکسپین، ایمی پرامین (Tofranil)، نورتریپتیلین (Pamelor)، پروتریپتیلین، و تریمیپرامین. آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)؛ بوسپیرون؛ کلوپیدوگرل (پلاویکس)؛ دیازپام (Valium، Valtoco)؛ دیگوکسین (لانوکسین)؛ دیورتیک ها (“قرص های آب”)؛ دولاسترون (Anzemet); فنتانیل (Fentora، Lazanda، Subsys، و دیگران)؛ فلکائینید؛ انسولین یا داروهای خوراکی برای دیابت؛ لیتیوم (Lithobid)؛ داروهای اضطراب و بیماری پارکینسون؛ داروهای بیماری های روانی مانند، کلوزاپین (Clozaril، Versacloz)، دروپریدول (Inapsine)، هالوپریدول (Haldol)، ایلوپریدون (Fanapt) و زیپراسیدون (Geodon). متادون (متادوز)؛ داروهای سردرد میگرنی مانند آلموتریپتان، التریپتان (Relpax)، فرواتریپتان (Frova)، ناراتریپتان (Amerge)، ریزاتریپتان (Maxalt)، سوماتریپتان (Imitrex) و زولمیتریپتان (Zomig). پنتامیدین (پنتام)؛ کینیدین (در Nuedexta)؛ پروکائین آمید؛ داروهای تشنج مانند کاربامازپین (Epitol، Equetro، Tegretol، Teril) و فنی توئین (Dilantin، Phenytek)؛ آرام بخش ها؛ قرص های خواب آور؛ سایر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین مانند سیتالوپرام (Celexa)، یا فلووکسامین (Luvox)، پاروکستین (Paxil)، یا سرترالین (Zoloft)؛ داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRI) دسونلافاکسین (خدزلا، پریستیق)، دولوکستین (سیمبالتا)، لوومیلناسیپران (فتزیما)، و ونلافاکسین. سوتالول (Betapace، Sorine)؛ ترامادول (Conzip، Qdolo، Ultram، در Ultracet)؛ آرام بخش ها؛ و وین بلاستین پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.

به پزشک خود بگویید که چه مکمل های غذایی و محصولات گیاهی مصرف می کنید، به خصوص محصولاتی که حاوی خار مریم یا تریپتوفان هستند.

اگر سطح پایینی از پتاسیم، منیزیم یا سدیم در خون خود دارید یا تحت درمان با الکتروشوک درمانی هستید (روشی که در آن شوک های الکتریکی کوچک به مغز برای درمان برخی بیماری های روانی وارد می شود) به پزشک خود اطلاع دهید. اگر اخیراً دچار حمله قلبی شده‌اید و یا قبلاً ضربان قلب آهسته یا نامنظم داشته‌اید، نارسایی قلبی یا هر مشکل قلبی دیگری داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

فشار خون بالا؛ مشکلات خونریزی؛ سکته مغزی؛ دیابت؛ تشنج؛ یا بیماری کبدی یا کلیوی را نیز حتما به پزشک اطلاع دهید. اگر باردار هستید، به خصوص اگر در چند ماه آخر بارداری خود هستید، یا اگر قصد بارداری دارید یا در حال شیردهی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر در حین مصرف فلوکستین باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر فلوکستین در ماه های آخر بارداری مصرف شود ممکن است بعد از زایمان در نوزادان مشکلاتی ایجاد کند.

باید بدانید که فلوکستین ممکن است شما را خواب آلود کند و بر قضاوت، تفکر و حرکات شما تأثیر بگذارد. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو بر شما تأثیر می گذارد یا خیر، رانندگی نکنید یا با ماشین آلات کار نکنید.

به یاد داشته باشید که الکل می تواند به خواب آلودگی ناشی از این دارو بیافزاید.

باید بدانید که فلوکستین ممکن است باعث گلوکوم با زاویه بسته شود (شرایطی که مایع به طور ناگهانی مسدود می شود و نمی تواند از چشم خارج شود و باعث افزایش سریع و شدید فشار چشم می شود که ممکن است منجر به از دست دادن بینایی شود). قبل از شروع مصرف این دارو با پزشک خود در مورد معاینه چشم صحبت کنید. اگر حالت تهوع، چشم درد، تغییرات در بینایی مانند دیدن حلقه های رنگی در اطراف چراغ ها، و تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا تحت درمان اورژانسی قرار بگیرید.

اگر یک نوبت مصرف فلوکستین را فراموش کردم چه باید بکنم؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دو دوز مصرف نکنید.

عوارض جانبی فلوکستین

فلوکستین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:

• عصبی بودن
• اضطراب
• مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
• حالت تهوع
• اسهال
• دهان خشک
• سوزش سردل
• خمیازه
• ضعف
• لرزش غیرقابل کنترل بخشی از بدن
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• رویاهای غیر معمول
• گرفتگی بینی
• مشکلات جنسی در مردان؛ کاهش میل جنسی، ناتوانی در به دست آوردن یا حفظ نعوظ، یا تاخیر یا عدم انزال
• مشکلات جنسی در زنان؛ کاهش میل جنسی، یا تاخیر در ارگاسم یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم
• تعرق مفرط
• سردرد، گیجی، ضعف، مشکل در تمرکز، یا مشکلات حافظه

برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر هر یک از علائم زیر یا علائم ذکر شده در بخش هشدار مهم یا اقدامات احتیاطی خاص را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• کهیر
• کهیر یا تاول
• خارش
• تب
• درد مفاصل
• تورم صورت، گلو، زبان، لب‌ها، چشم‌ها، دست‌ها، پاها، مچ پا یا پایین ساق پا
• مشکل در تنفس یا بلع
• بی قراری، تب، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرز، سفتی یا تکان شدید ماهیچه ها، توهم، از دست دادن هماهنگی،
• تهوع، استفراغ، یا اسهال
• ضربان قلب سریع، آهسته یا نامنظم
• تنگی نفس
• سرگیجه یا غش
• تشنج
• خونریزی یا کبودی غیر طبیعی

فلوکستین ممکن است باعث کاهش اشتها و کاهش وزن در کودکان شود. پزشک کودک شما به دقت رشد او را زیر نظر خواهد گرفت. اگر در حین مصرف این دارو در مورد رشد یا وزن کودک خود نگرانی دارید با پزشک او صحبت کنید. با پزشک کودک خود در مورد خطرات دادن فلوکستین به کودک خود صحبت کنید.

نگهداری و دفع فلوکستین

فلوکستین را در ظرفی که در آن است، محکم بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. فلوکستین را در دمای اتاق و دور از نور، گرمای اضافی و رطوبت (نه در حمام) نگهداری کنید.

مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از ظروف (مانند قرص های هفتگی و قطره های چشمی، کرم ها، چسب ها و استنشاق ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می توانند آنها را به راحتی باز کنند. برای محافظت از کودکان خردسال در برابر مسمومیت، همیشه درپوش‌های ایمنی را قفل کنید و فوراً دارو را در مکانی امن قرار دهید.

داروهای غیر ضروری باید به روش های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی توانند آنها را مصرف کنند. با این حال، نباید این دارو را داخل توالت بریزید. درعوض، بهترین راه برای دور انداختن داروهای خود از طریق برنامه پس گرفتن دارو است.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی ثباتی
• گیجی
• عدم پاسخگویی
• عصبی بودن
• لرزش غیرقابل کنترل بخشی از بدن
• سرگیجه
• ضربان قلب سریع، نامنظم یا تند
• دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی که وجود ندارند (توهم)
• تب
• غش کردن
• تشنج
• کما (از دست دادن هوشیاری برای مدتی)

چه اطلاعات دیگری باید بدانم؟

ارتباط خود را با روانپزشک حفظ کنید.

قبل از انجام هر گونه آزمایش آزمایشگاهی (به ویژه آنهایی که شامل متیلن بلو هستند)، به پزشک و پرسنل آزمایشگاه بگویید که فلوکستین مصرف می کنید.

نگذارید فرد دیگری داروهای شما را مصرف کند. هر سوالی در مورد پر کردن مجدد نسخه خود دارید از داروساز خود بپرسید.

برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه (بدون نسخه) که مصرف می‌کنید، و همچنین محصولاتی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی یا سایر مکمل‌های غذایی داشته باشید. هر بار که به پزشک مراجعه می کنید یا در بیمارستان بستری می شوید، باید این لیست را همراه خود داشته باشید. همچنین اطلاعات مهمی است که باید در مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.