تنوعطلبی جنسی: دلایل، راهکارهای مدیریت روابط
مقدمه: تنوعطلبی جنسی
در مطالعات روانشناختی، «تنوعطلبی جنسی» (Sexual Variety Seeking) به گرایش فرد برای برقراری رابطه جنسی با شرکای مختلف یا تحت شرایط متنوع تعریف میشود، فارغ از اینکه رابطه پایدار یا تعهدی داشته باشد یا نه. مطالعات نشان میدهند این گرایش ممکن است جنبهای از استراتژیهای آمیزشی انسانی باشد که در طول تکامل شکل گرفته است.
مفهوم و تاریخچه
اولین بار، پژوهشگران در حوزه روانزیستشناسی و روانشناسی تکاملی مطرح کردند که انسانها (مانند دیگر گونهها) ممکن است گرایشهایی برای تنوع جنسی داشته باشند که از دیدگاه تکاملی مزایایی در بقا و تولیدمثل داشته باشد.
در اوایل کارها، مفهوم «میل به تنوع جنسی» اغلب بر پایه تعداد شرکای جنسی یا گرایش به روابط کوتاهمدت بررسی شده است.
به منظور اندازهگیری این مفهوم، مقیاسهایی طراحی شدهاند مانند «مقیاس تنوعطلبی جنسی» (Sexual Variety Seeking Scale) که شامل زیربُعدهایی مانند رفتار جنسی متنوع، گرایش اخلاقی (ملاکها در روابط) و جستجوی صمیمیت است.
اهمیت و کاربرد
درک تنوعطلبی جنسی به ما کمک میکند رابطه بین فرهنگ، روانشناسی فردی و زیستشناسی را بفهمیم، به ویژه چگونگی تعارض بین نیاز به صمیمیت و جذابیت برای تنوع.
این مفهوم میتواند توضیح دهد چرا برخی افراد در روابط بلندمدت احساس یکنواختی و بیمیلی میکنند و به دنبال تحریک جدید میروند.
همچنین، این نظریه میتواند به کار رواندرمانی و زوجدرمانی کمک کند تا مسائل مربوط به تمایل جنسی متفاوت شرکا را بهتر مدیریت کنند.
تعریف تنوعطلبی جنسی از دید روانشناسی و زیستی
مفهوم کلی و اجزای آن
«تنوعطلبی جنسی» (Sexual Variety Seeking یا Sexual Variety Seeking, SVS) به گرایش فرد برای داشتن تجربه جنسی متنوع — از حیث شریک جنسی، روش یا موقعیت — گفته میشود، نه لزوماً بهصورت اختلال، بلکه بهعنوان یکی از ابعاد رفتار جنسی انسانی.
در طراحی مقیاس SVS، متغیرها به سه زیربُعد تقسیم میشوند:
۱. رفتاری (Behavioral Variety Seeking): شامل رفتارهای واقعی فرد در انتخاب شرکای مختلف یا انواع متفاوت رابطه جنسی
۲. گرایش به صمیمیت (Intimacy Seeking): نوعی از گرایش است که فرد ممکن است میل به تنوع داشته باشد اما در دلش به دنبال برقراری رابطه عاطفی و صمیمی باشد.
۳. گرایش اخلاقی / معیارهای اخلاقی در رابطه جنسی (Moral Orientation): یعنی چگونه فرد چارچوب اخلاقی خود را در مواجهه با تنوع انتخاب میکند (مثلاً انتخاب شریک جدید در شرایطی که تعهد دارد)
بهعبارت دیگر، SVS نه فقط شامل رفتار بلکه شامل باورها، ارزشها و تعامل بین رفتار و نگرش فرد است.
دیدگاه تکاملی و نقش جنسیت
نظریه استراتژیهای جنسی (Sexual Strategies Theory, SST) پیشنهاد میکند که انسانها از جهاتی دارای «منوژنی» و از جهاتی دارای «پلیژنی» در رفتار جنسی هستند؛ یعنی هم تمایل به روابط طولانیمدت دارند و هم گاهی به روابط کوتاهمدت و تنوع گرایش پیدا میکنند.
طبق این نظریه، تفاوتهای جنسیتی در میل به تنوع جنسی وجود دارد: مردان در مطالعات متعددی گرایش بیشتری به تنوع جنسی در کوتاهمدت نشان دادهاند نسبت به زنان.
یکی از نکات مهم آن است که تمایل به تنوع جنسی لزوماً نشانهای از ناهنجاری روانی نیست. در یکی از مطالعات، تمایل به تنوع جنسی با شاخصهای سلامت روان رابطه مستقیمی نداشت، یا در برخی نمونهها حتی نشاندهنده برخی جنبههای مثبت روانی بود.
ارتباط با صفات شخصیتی
پژوهشی در ایران نشان داد که بین برونگرایی (Extraversion) و تنوعطلبی جنسی، همبستگی مثبت وجود دارد (یعنی افراد برونگراتر احتمال بیشتری دارند که تمایل به تنوع جنسی نشان دهند).
در همان تحقیق، بین مسئولیتپذیری (Conscientiousness) و تنوعطلبی رابطه معنیداری مشاهده شد (افرادی با مسئولیت کمتر احتمالاً تمایل بیشتری به تنوع داشتند).
اما بین صفاتی مثل روانرنجوری (Neuroticism) یا توافقپذیری (Agreeableness) و تنوعطلبی رابطه معناداری یافت نشد.
تمایز با مفاهیم نزدیک
مفهوم تفاوت با تنوعطلبی جنسی
میل جنسی زیاد (Hypersexuality / Sexual Compulsivity) تنوعطلبی ممکن است تحت کنترل باشد و لزوماً وسواسی نباشد. Hypersexuality شامل انگیزه زیاد، کنترل ضعیف، و عواقب منفی است.
سیاست ازدواج باز یا رابطه باز (Open relationships / consensual non-monogamy) در روابط باز، طرفین توافق میکنند تنوع وجود داشته باشد؛ در حالی که تنوعطلبی بهصورت گرایشی در فرد است، حتی ممکن است در روابط سنتی اتفاق بیفتد.
تنوع جنسی نوآورانه (Sexual novelty) تمرکز بیشتر بر تغییردادن روشها، فانتزیها یا رفتار جنسی در همان رابطه است، نه الزاماً شریک جدید. روانشناسان تأکید میکنند نوآوری میتواند به حفظ رضایت جنسی کمک کند.
علل و ریشههای تنوعطلبی جنسی
در این بخش به بررسی عوامل روانی، زیستی و اجتماعیای میپردازیم که در پیدایش یا تقویت گرایش به تنوعطلبی جنسی مؤثر شناخته شدهاند.
الف) عوامل روانی
شخصیت و ویژگیهای فردی
در پژوهشی در ایران، بین برونگرایی (Extraversion) و تنوعطلبی جنسی همبستگی مثبت یافت شد (r ≈ ۰.۲۳۸). یعنی کسانی که برونگراتر هستند، احتمالاً تمایل بیشتری به تجربه جنسی متنوع نشان میدهند.
در همان تحقیق، بین «باز بودن به تجربه» (Openness to Experience) و تنوعطلبی رابطه معنیداری یافت نشد (r ≈ ۰.۰۰۶).
پژوهش دیگری که در مجله بینالمللی منتشر شده بود، نشان داد که باورها و نگرشهای جنسی نیز میتوانند پیشبینیکننده تنوعطلبی باشند؛ یعنی فردی که نگرش بازتری نسبت به روابط جنسی دارد، احتمالاً گرایش بیشتری به تنوع دارد.
هیجانخواهی و تمایل به نوآوری (Novelty Seeking / Sensation Seeking)
بعضی افراد از نظر روانی تمایل به تجربههای جدید و هیجانانگیز دارند و این ویژگی ممکن است آنها را به سمت تنوع در روابط جنسی سوق دهد.
همچنین نوآوری جنسی (تغییر در روش، موقعیت، فانتزی) میتواند بخشی از تنوعطلبی باشد – یعنی نه الزاماً شریک جدید، بلکه تنوع در تجربه در همان رابطه.
سبک دلبستگی و الگوهای روانی اولیه
برخی نظریهها مطرح کردهاند که افراد با سبک دلبستگی ناایمن ممکن است به دنبال روابط کوتاهمدتتر یا تنوع بیشتر باشند، چون نزدیکی عمیق را دشوار میدانند.
در مطالعات مرتبط با مقیاس «گرایش به تنوعطلبی جنسی» نشان داده شده که گرایش به تنوع با گرایش به روابط کوتاهمدت (Sociosexuality) رابطه مثبت دارد و همچنین با سبک دلبستگی ناایمن ارتباط معناداری دارد، بهویژه در مردان.
با این حال، در همان تحقیقات گفته شده که گرایش به تنوع لزوماً با سلامت روان ضعیف همراه نیست — یعنی داشتن گرایش به تنوع الزاماً به معنای وجود اختلال روانی نیست.
ب) عوامل زیستی و زیستشناختی
دیدگاه تکاملی و استراتژی آمیزشی
نظریه «استراتژیهای جنسی» (Sexual Strategies Theory, SST) پیشنهاد میکند که انسانها دارای دو نوع استراتژی آمیزشی — بلندمدت و کوتاهمدت — هستند و در برخی شرایط گرایش به تنوع جنسی (بهعنوان بخشی از استراتژی کوتاهمدت) میتواند سود بقا یا تولیدمثل داشته باشد.
طبق این نظریه، مردان بهطور میانگین گرایش بیشتری به تنوع جنسی کوتاهمدت نشان میدهند نسبت به زنان، چون هزینهی سرمایهگذاری والدین در مردان کمتر است و در نتیجه تمایل به افزایش تعداد شرکاء مزیت تطوری دارد.
در مطالعهای وسیع با افراد گوناگون، تفاوتهای جنسی در تمایل به تنوع جنسی بهطور ثابت مشاهده شد: مردان تمایل بیشتری به تعداد شرکاء بیشتر و کوتاهترین زمان انتظار پیش از رابطه نشان دادند.
نظام پاداش مغزی و مواد شیمیایی عصبی
گرایش به تنوع جنسی میتواند با حساسیت بیشتر سیستم پاداش مغز و تأثیر دوپامین و نوروترانسمیترهای مرتبط با لذت و انگیزه مرتبط باشد (اگرچه مطالعات مشخص و قطعی محدود است).
وقتی تجربه جنسی جدید یا تحریک تازه صورت میگیرد، سیستم پاداش فعال میشود و این یادگیری مثبت ممکن است فرد را به تکرار گرایش به تنوع سوق دهد.
ج) عوامل اجتماعی، فرهنگی و محیطی
نقش رسانهها و فضای مجازی
تصاویر و پیامهای رسانهای که تنوع جنسی را عادی یا جذاب نشان میدهند ممکن است نگرش و رفتار افراد را تحت تأثیر قرار دهند.
دسترسی آسان به شبکههای اجتماعی، اپلیکیشنهای دوستیابی و فرصتهای بیشتر برای برقراری ارتباط با افراد جدید، امکان تنوع بیشتری را فراهم میکند.
نُرمها و ارزشهای فرهنگی
در فرهنگهایی که روابط جنسی خارج از ازدواج زیاد محکوم نمیشوند یا تابو کمتر است، افراد ممکن است احساس آزادی بیشتری برای تجربه تنوع داشته باشند.
ارزشهایی مانند آزادی فردی، فردگرایی یا تأکید کمتر بر تعهدات طولانیمدت میتواند زمینه را برای گرایش به تنوع فراهم کند.
تربیت خانوادگی و الگوهای رابطه در دوران کودکی
اگر فرد در محیطی بزرگ شده باشد که عشق پایدار، پایبندی به تعهد یا ارتباطات عاطفی پایدار در خانواده دیده نشده است، ممکن است در روابط خود به تنوع رجوع کند.
همچنین تجربه خیانت والدین یا الگوی دلبستگی ناکامل ممکن است الگوی روابط متغیر را در بزرگسالی تقویت کند.
شرایط محیطی و اقتصادی
شرایطی مانند استرس، نارضایتی از زندگی زناشویی، کمبود صمیمیت یا عدم ارتباط عاطفی میتواند انگیزهای برای فرد باشد که به دنبال تحریک و تنوع بیرونی برود.
تغییرات اجتماعی سریع، مهاجرت، تحولات فرهنگی و شهرنشینی نیز ممکن است ساختار روابط سنتی را تضعیف کرده و فرصت تنوع را افزایش دهند.
نشانهها و الگوهای رفتاری افراد تنوعطلب
افراد با گرایش به تنوعطلبی جنسی ممکن است الگوها یا نشانههایی از رفتار و انتخاب روابط نشان دهند که آنها را از کسانی که در یک رابطه پایدار و کم تنوع هستند متمایز میکند. در ادامه چند الگوی رفتاری مهم را بررسی میکنم، همراه با شواهد تحقیقاتی.
۱. تمایل به داشتن شرکای متنوع یا روابط متعدد
یکی از اجزای کلیدی «تنوعطلبی جنسی رفتاری» (Behavioral Sexual Variety Seeking) داشتن رابطه با شرکای مختلف یا تجربه کردن روشهای متفاوت جنسی است.
در مقیاس تعریفشده برای تنوعطلبی جنسی، این زیربُعد یکی از سه عامل اصلی است که ترکیبی از رفتارها و تعداد شرکاء را میسنجد.
۲. بیثباتی در روابط و نارضایتی زودرس
افراد تنوعطلب ممکن است خیلی زود در رابطه احساس یکنواختی کنند و به دنبال تغییر یا تحریک جدید باشند.
ممکن است روابط آنها کوتاهمدت باشند یا در آنها بیشتر موردمخالفت با تعهد دیده شود، چون یکی از محرکهای تنوعطلبی، اجتناب از یکنواختی و تکرار است.
۳. پنهانکاری، دروغ یا مخفیکاری
برای محافظت از رابطه فعلی یا جلوگیری از تنش، برخی ممکن است روابط جدید خود را پنهان کنند یا بخشی از آن را مخفی نگه دارند.
این رفتار مخفیکاری ممکن است باعث شکست اعتماد در رابطه شود.
۴. گرایش به نوآوری جنسی
گاهی تنوعطلبی تنها به تغییر شریک خلاصه نمیشود، بلکه شامل نوآوری در روش، موقعیت، فانتزی یا تجربههای جدید در دل همان رابطه است.
بهعبارت دیگر، فرد ممکن است نه الزاماً شریک جدید، بلکه تجربه جدید در رابطه موجود را جستجو کند.
۵. مقیاسپذیری اخلاقی یا انعطاف در معیارهای اخلاقی
در برخی افراد تنوعطلب، «گرایش اخلاقی» (Moral Orientation) نقش دارد؛ یعنی ممکن است معیارهای اخلاقیشان نسبت به روابط جنسی متفاوت باشد و بتوانند خود را با تغییرات تطبیق دهند.
ممکن است برای خود توجیههایی پیدا کنند یا مرزهای اخلاقیشان را منعطفتر بدانند.
۶. تضاد در گرایش به صمیمیت و تنوع
برخی از افراد ممکن است همزمان به تنوع جنسی گرایش داشته باشند و هم به صمیمیت و رابطه عاطفی علاقهمند باشند — یعنی تمایلی پیچیده بین تنوع و صمیمیت. این جزء «گرایش به صمیمیت» (Intimacy Seeking) در مقیاس تنوعطلبی است.
این حالت ممکن است تعارض درونی ایجاد کند: بخواهند شریک جدید داشته باشند ولی همزمان بخواهند رابطه عاطفی و تعهد را حفظ کنند.
۷. مقایسه بین زنان و مردان در الگوها
طبق نظریه استراتژیهای جنسی، مردان بیشتر از زنان تمایل دارند رابطههای کوتاهمدت و تعداد شرکای بیشتر را تجربه کنند.
در یک تحقیق، هنگامی محیط بهگونهای القا شد که بیماری (پاتوژن) بیشتر است، زنان تمایل بیشتری به داشتن شرکای جدید نشان دادند (در مقایسه با کسانی که چنین شرایط القا نشده بود). نکته جالب این است که این تأثیر در مردان مشاهده نشد.
این یافته نشان میدهد در شرایط محیطی خاص (مثلاً احساس تهدید سلامتی) ممکن است الگوی تنوعطلبی در زنان تغییر کند.
تفاوت تنوعطلبی در زنان و مردان
یکی از نکات مهم در بررسی تنوعطلبی جنسی، بررسی تفاوتها بین زنان و مردان است. در پژوهشهای روانشناسی تکاملی، روانشناسی اجتماعی و جنسیتشناسی، یافتههایی وجود دارند که نشان میدهند چگونه و در چه ابعادی جنس مرد یا زن ممکن است در گرایش به تنوع متفاوت عمل کنند. در ادامه به مهمترین آنها میپردازم.
نظریه تکاملی و گرایش به تنوع کوتاهمدت
طبق نظریه استراتژیهای جنسی (Sexual Strategies Theory)، مردان تمایل بیشتری به استراتژیهای آمیزشی کوتاهمدت و تنوع شرکای جنسی نشان میدهند، چون از منظر تکاملی بازدهی بیشتری در افزایش تعداد فرزندان دارند. زنان بهدلیل هزینههای فیزیولوژیک بالاتر در بارداری و مراقبت از فرزند، ترجیح میدهند گزینشگرتر باشند.
در یک مطالعه تجربی جدید، محققان ترجیح برای تنوع جنسی و نوآوری را بین مردان و زنان بررسی کردند و دریافتند مردان نسبت به زنان تمایل بیشتری به انتخاب تنوع در شرکای کوتاهمدت دارند.
پلاستیسیته جنسیتی (Erotic Plasticity)
یکی از نظریههای مطرح درباره تفاوت جنسیتی در رفتار جنسی، مفهوم «پلاستیسیته جنسی» است:
پلاستیسیته جنسی به میزانی گفته میشود که میل و رفتار جنسی فرد تحت تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی و موقعیتی قابل تغییر باشد.
نظریه «پلاستیسیته جنسی زنان» (Female Erotic Plasticity) ادعا میکند که زنان نسبت به مردان انعطاف بیشتری دارند؛ یعنی رفتارها، نگرشها و میل جنسی زنان ممکن است بیشتر تحت تأثیر محیط، فرهنگ، تربیت و شرایط روانی قرار گیرد.
بهطور سادهتر، زنان ممکن است در طول زمان تغییرات بیشتری در تمایلات، تعداد شرکاء یا نوع رابطه جنسی از خود نشان دهند، نسبت به مردان.
همچنین پیشبینی میشود که تطابق بین نگرش جنسی و رفتار عملی برای زنان کمتر از مردان باشد — یعنی زنانی وجود دارند که نگرش آزادتری نسبت به روابط جنسی دارند اما رفتارشان به همان میزان متنوع نباشد.
تفاوت در قدرت پیشبینی تنوع بر اساس جنس
در یک تحقیق، جنس (مرد بودن) بهعنوان پیشبینیکننده مثبت «جستجوی تنوع جنسی» یافت شد؛ یعنی مردان در آن نمونه سطح بالاتری از تنوعطلبی نشان دادند.
نتایج متاتحلیلها هم نشان میدهند که مردان نسبت به زنان در برخی رفتارهای جنسی — مانند تمایل به روابط جنسی آزادانهتر — دیدگاههای لیبرالتر دارند.
محدودیتها و نکات احتیاطی
باید توجه کرد که تفاوتهای میان جنسها همواره «میانگین» هستند و نه مطلق. بسیاری از زنان ممکن است گرایش به تنوع داشته باشند، همانطور که برخی مردان ممکن است بیشتر تمایل به ثبات و تعهد داشته باشند.
گزارشهای خوداظهاری در مطالعات جنسی میتواند تحت تأثیر سوگیری گزارش (overreporting یا underreporting) قرار گیرد، خصوصاً در موضوعاتی حساس مثل تعداد شرکای جنسی. برخی مطالعات نشان دادهاند مردان ممکن است تعداد شرکای خود را بزرگتر گزارش کنند و زنان کمتر گزارش دهند.
تأثیر فرهنگ، مذهب، تابوها و فشار اجتماعی ممکن است در کاهش یا افزایش تفاوتهای رفتار جنسی مردان و زنان نقش مهمی داشته باشد.
پیامدها و تأثیرات تنوعطلبی جنسی
تنوعطلبی جنسی اگر مدیریت نشود یا از حد مطلوب فراتر رود، میتواند پیامدهایی در رابطه، سلامت روانی و زندگی فردی ایجاد کند. در ادامه مهمترین تأثیرات را براساس شواهد علمی بررسی میکنم:
۱. تأثیر بر کیفیت رابطه و رضایت زناشویی
در مطالعهای با هدف بررسی رابطه میان «تنوعطلبی جنسی» و «رضایت زناشویی»، نتایج نشان داد افرادی که نمره بالاتری در شاخص تنوعطلبی داشتند، سطوح پایینتری از رضایت زناشویی گزارش کردهاند.
در بررسی ارتباط بین گرایش رابطه (relationship orientation) و کیفیت رابطه، کسانی که تمایل به روابط کوتاهمدت داشتند، گزارش دادند که کیفیت رابطهشان پایینتر است، و شکایات بیشتری نسبت به رابطه داشتهاند.
همچنین در تحقیق «Compatibility or Restraint? The Effects of Sexual Timing on Relationship Outcomes» آمده است که کنترل زمان رابطه یا به تعویق انداختن برقراری رابطه جنسی (sexual restraint) با نتایج بهتر رابطهای همراه بوده است، حتی وقتی سایر عوامل را کنترل کردند.
این یافتهها نشان میدهند گرایش زیاد به تنوع ممکن است با کاهش صمیمیت، افزایش تعارض و کاهش رضایت در رابطه همراه شود.
۲. تضاد عاطفی، حس گناه و آسیب روانی
افراد تنوعطلب ممکن است در مواجهه با تعارض درونی بین تمایل به تنوع و خواست صمیمیت یا ثبات رابطه دچار کشمکش عاطفی شوند — بهویژه اگر شریکشان برخلاف آن باشد یا رفتار تنوعطلبی را تقبیح کند.
در مواردی که تنوعطلبی به خیانت تبدیل شود، پیامدهایی مانند شکست اعتماد، احساس خیانتدیدگی، اضطراب، افسردگی یا کاهش عزتنفس ممکن است بهدنبال داشته باشد. (در بخش بررسی خیانت و پیامدهای آن، مطالعات بسیاری در روانشناسی وجود دارد)
احساس گناه، شرم یا نگرانی از افشای رفتار به شریک ممکن است فشار روانی ایجاد کند و سلامت روانی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
۳. کاهش صمیمیت و اعتماد
پنهانکاری، دروغ یا مخفی کردن روابط متعدد، میتواند اعتماد بین شرکا را بهشدت تضعیف کند.
وقتی یکی از طرفین احساس کند شریکش گرایش به تنوع دارد یا رفتارهایی خارج از توافق رابطه انجام میدهد، ممکن است امنیت عاطفی و تعهد او کاهش یابد.
کاهش صمیمیت و نزدیکی احساسی ممکن است در گذر زمان منجر به سردی رابطه یا فاصله عاطفی شود.
۴. تأثیر بر سلامت روان و آسیبهای فردی
اگر گرایش به تنوعطلبی به سطحی برسد که کنترل آن از دست فرد خارج شود، ممکن است به نوعی اختلال یا رفتار وسواسی تبدیل شود (مثلاً رفتار جنسی اجباری، تکرار مکرر روابط بیتعهد) که برای سلامت روانی مخاطرهآمیز است.
ممکن است فرد در روابط متعدد نتواند پیوستگی عاطفی ایجاد کند و در نتیجه احساس تنهایی، ناسازگاری روانی یا دلبستگی ناپایدار تجربه کند.
فشار روانی ناشی از رازها، اضطراب ناشی از کشف شدن، یا ناهماهنگی در ارزشها میتواند منجر به استرس مزمن شود.
۵. تأثیرات اجتماعی و فرهنگی
در جوامعی که انتقاد و قضاوت اجتماعی درباره روابط جنسی شدید است، فرد تنوعطلب ممکن است با طرد اجتماعی، انتقاد یا برچسب مواجه شود.
این فشارهای بیرونی ممکن است باعث شود فرد تنوعطلب رفتارش را پنهان کند، که این خود میتواند به چرخه استرس، دروغ و فاصله عاطفی منجر شود.
رابطه با معیارها و ارزشهای معمول جامعه ممکن است تنشزا شود، به ویژه اگر شریک یا اطرافیان به شکل سنتی به روابط پایدار اعتقاد داشته باشند.
مرز بین تنوعطلبی سالم و ناسالم
تنوعطلبی جنسی لزوماً به معنای بروز رفتار آسیبزا نیست. در این فصل سعی میکنیم مرز میان تنوعطلبیای که قابل سازگاری است و چیزی که ممکن است به اختلال روانی تبدیل شود را بررسی کنیم.
۱. تنوعطلبی در چارچوب توافقی: روابط باز و چندهمسری اخلاقی
وقتی دو نفر در رابطه توافق میکنند که هر کدام بتوانند روابط جنسی یا عاطفی با افراد دیگر داشته باشند، این وضعیت بهعنوان روابط باز (open relationships) یا چندهمسری اخلاقی (ethical non-monogamy) شناخته میشود. در این نوع روابط، شفافیت، صداقت، تعیین مرزها و توافقات واضح از عوامل حیاتی موفقیتاند.
در مقالهای که به ملاحظات رواندرمانی برای افرادی که در روابط باز هستند میپردازد، آمده است که درمانگر باید از سوگیریهای نرمالگرای مونگامی (تکهمسری) فرار کند و پذیرای تنوع در ساختار رابطه باشد.
اگر تنوعطلبی در چارچوب توافقی انجام شود و حس گناه، پنهانکاری، تضاد شدید با ارزشهای خود یا شریک وجود نداشته باشد، میتوان آن را سالم تلقی کرد.
۲. زمانی که تنوعطلبی تبدیل به مشکل شود
در حالت زیر، تنوعطلبی ممکن است به سمت الگوی ناسالم پیش رود:
- وقتی نگرانی، استرس یا ناتوانی در کنترل تمایلات جنسی افزایش یابد
- وقتی روابط متعدد یا رفتار جنسی متنوع به منبع اصلی اضطراب، شرم یا تقابل در رابطه تبدیل شود
- وقتی پنهانکاری، دروغ، گناه یا ترس از افشا به بخشی از الگو تبدیل شود
- وقتی تنوع طلبی باعث آسیب به کیفیت رابطه، اعتماد، صمیمیت یا سلامت روانی شود
- وقتی تنوعطلبی به شکل اختلال رفتار جنسی جبری یا وسواسی جلوه کند
مطالعهای مروری در مورد رفتار جنسی اجباری / غیرقابل کنترل (Compulsive Sexual Behavior Disorder — CSBD) نشان میدهد که رواندرمانی و رفتاردرمانی شناختی (CBT) روشهای مدرن و ترجیحی درماناند.
همچنین، در مطالعهای در ایران، تأثیر درمان طرحواره (Schema Therapy) در کاهش «جستجوی تنوع جنسی» بهویژه در افراد با اختلال شخصیت مرزی نشان داده شده است.
پس مرز اساسی در این است که آیا تنوعطلبی برای فرد یا رابطه مشکلی ایجاد میکند یا نه. اگر تنوعطلبی در خدمت نیازها باشد بدون آسیب به دیگران، میتواند جزئی از تطبیق انسانی باشد؛ اما اگر به منبع رفتار ناسالم تبدیل شود، نیاز به مداخله دارد.
راههای کنترل و درمان تنوعطلبی جنسی
در این بخش به روشهایی اشاره میکنم که در مطالعات روانشناسی و رواندرمانی برای مدیریت گرایش به تنوعطلبی به کار رفتهاند.
۱. درمان شناختی–رفتاری (CBT) و رواندرمانی
در بررسی درمان رفتار جنسی اجباری یا غیرقابل کنترل، رواندرمانی و بهویژه درمان شناختی–رفتاری (CBT) بهعنوان روشهای اصلی و مؤثر معرفی شدهاند.
درمان شناختی–رفتاری میتواند به فرد کمک کند تا افکار، باورها و محرکهایی که به تنوعطلبی دامن میزنند را شناسایی کند و جایگزینهای سالمتر بیابد.
در مطالعهای در سال ۲۰۲۴ درباره تأثیر CBT بر مشکلات جنسی زنان، نشان داده شد که این روش میتواند مؤثر باشد.
همچنین، مطالعات اخیر بر مکانیزمهای مشترک تغییر در مداخلات رواندرمانی تأکید کردهاند که نشان میدهد چه بخشهایی از CBT ممکن است در درمان رفتار جنسی اجباری اثرگذار باشند.
۲. درمانهای مبتنی بر طرحواره (Schema Therapy)
همانطور که ذکر شد، در یکی از مطالعات، درمان طرحواره باعث کاهش قابل توجهی در «جستجوی تنوع جنسی»، تکانهپذیری (impulsivity) و اضطراب در افراد با اختلال شخصیت مرزی شد.
این روش بر تغییر الگوهای عمیق ذهنی (طرحوارهها) تمرکز دارد که ممکن است باعث خلق و تداوم رفتارهای ناسالم جنسی شوند.
۳. رواندرمانی زوجی و تراپی جنسی
وقتی تنوعطلبی در زمینه یک رابطه وجود دارد، درمانگر ممکن است با هر دو شریک کار کند تا مسائل مربوط به صمیمیت، اعتماد، توافق و نیازهای جنسی را بررسی کنند.
در روابط باز یا چندهمسری، مشاور باید قادر باشد مفاهیم پیچیدهای مانند مرزها، حسادت، توافق صمیمی و ارتباط باز را مدیریت کند.
یکی از روشها در تراپی جنسی، تکنیک Sensate Focus است که زوجین را تشویق میکند تمرینهایی بدون فشار عملکرد جنسی انجام دهند تا صمیمیت و ارتباط احساسی تقویت شود.
۴. درمان دارویی همراه (در موارد شدید یا اختلال همراه)
اگر رفتار جنسی به شکلی به اختلال تبدیل شده باشد یا همراه با اختلالات روانی دیگر باشد، ممکن است داروهایی مانند مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) یا نالتروکسان (Naltrexone) همراه با رواندرمانی استفاده شوند.
البته استفاده دارویی معمولاً «off-label» است و باید تحت نظر متخصص انجام شود.
۵. روشهای غیرمستقیم و تکمیلی
خودمراقبتی (Self-care): ورزش منظم، تنظیم خواب، مدیریت استرس و سرگرمیهای سالم میتوانند فشارها و هیجانات را کاهش دهند.
آموزش مهارتهای مقابلهای: مانند مدیریت تکانه، تأخیر در پاسخدهی، آگاهی از پیشرفت تمایلات جنسی، تمرین ذهنآگاهی (Mindfulness)
درمان متمرکز بر ناخوشایندی (Aversion Therapy): اگرچه این روش در رفتارهای آسیبزا سابقه دارد، استفاده آن برای مسائل جنسی به لحاظ اخلاقی و کارآمدی محل بحث است و در منابع معتبر کمتر توصیه شده است.
پشتیبانی گروهی یا گروه درمانی: ممکن است فضای همآزمایی و همدلی بین افرادی با مسائل مشابه فراهم کند و احساس انزوا را کاهش دهد.
۶. گام عملی پیشنهادی برای کنترل
۱. تشخیص و پذیرش: قبول اینکه ممکن است گرایش به تنوع برخی جاها برایتان مشکلساز باشد
۲. یادداشت محرکها و الگوها: ثبت زمان، احساسات، افکار پیش از میل به تنوع
۳. تعیین مرزها و توافقات شخصی/رابطهای
۴. مداخله رواندرمانی
۵. بازبینی و ارزیابی پیشرفت
دیدگاه دین و اخلاق نسبت به تنوعطلبی جنسی
در این بخش، میکوشیم دیدگاههای برخی ادیان بزرگ و اخلاق دینی را نسبت به مسئله تنوعطلبی جنسی بررسی کنیم. توجه کن که در هر دین، دیدگاهها ممکن است متفاوت و گاه میان مراجع مذهبی و پیروان متفاوت باشند.
آموزههای دینی درباره رابطه جنسی، تعهد و وفاداری
در بسیاری از ادیان ابراهیمی (مثل مسیحیت، یهودیت و اسلام)، رابطه جنسی بیرون از چارچوب ازدواج، خیانت، و تنوع در روابط جنسی معمولاً نکوهش میشود و به عنوان رفتاری گناهآلود تلقی میگردد.
دین و مذهب غالباً نقش مهمی در تعیین «هنجارهای جنسی» ایفا میکنند، یعنی قوانین یا متنفرهنگهایی که میگویند چه نوع رفتار جنسی «مجاز» است و چه نوعی «گناه» است.
گاهی مذهب نه تنها به مسئله «اگر رابطه جنسی باشد یا نباشد» ورود میکند، بلکه در مورد تنوع روشها، تجربیات جنسی، محدودیتها و اخلاق در رابطه نیز نظر میدهد.
روش برخورد دین با تنوعطلبی جنسی
در دیدگاههای دینی، تنوعطلبی جنسی غالباً به عنوان امری مشکلساز دیده میشود، چون ممکن است به خیانت، بیوفایی، شکستن عهد و آسیب به تعهدات اخلاقی و خانوادگی منجر شود.
برخی صاحبنظران دینی تأکید میکنند که تمایلات طبیعی به تنوع (میل به تجربه جدید) وجود دارد، اما کنترل آنها در چارچوب اخلاق، وفاداری و ارزشهای دینی ضروری است.
برخی مکاتب مذهبی ممکن است راهکارهایی اخلاقی برای مدیریت این تمایلات ارائه دهند: مانند پاکسازی درونی، دعا، روزه، کنترل نفس، مشورت با عالم دین یا راهنمای معنوی، تمرکز بر ارزش وفاداری و تمرین تعهد.
در بعضی منابع دینی، تمایلات جنسی وقتی هدف خود بودن نگردد و در خدمت اهداف برتر اخلاقی (مثل نزدیک شدن به همسر، ایجاد رابطه متعهد و محبّت) باشد، پذیرفتنی قلمداد میشود، اما وقتی به تمایل صرف برای تنوع تبدیل شود، از نظر اخلاقی قابل نقد است.
چالشها و تداخل دین و گرایشهای جنسی
یکی از چالشها این است که فرد ممکن است گرایش به تنوع داشته باشد و همزمان تعهد دینی و اخلاقیاش را محترم بشمارد، و در نتیجه درونی دچار تعارض شود.
فشار اجتماعی مذهبی ممکن است باعث انکار یا پنهانسازی این گرایش شود، که خود میتواند به مشکلات روانی، گناه، شرم یا دوری از ارتباط سالم منجر شود.
در جوامع مذهبی، قضاوت دیگران و ترس از طرد شدن ممکن است فرد را از جستجوی کمک روانشناسی دور کند یا باعث شود درون خود تنها بماند.
تغییرات فرهنگی و مدرنیته گاهی باعث میشود برخی پیروان دین، نگرشهای جدیدی نسبت به روابط جنسی اتخاذ کنند و بین ضوابط سنتی و تغییرات اجتماعی دچار کشمکش شوند.