ترغیب نوجوان برای مشاوره روانشناسی

برخی از نوجوانان از رفتن به مشاوره روانشناسی خوشحال می شوند. آنها از گفتگو با یک بزرگسال واقعی که می تواند در برخی از مشکلات، به آنها کمک کند لذت می برند. اما همیشه اینطور نیست و ترغیب نوجوان برای مشاوره روانشناسی و رفتن به مشاوره می تواند مانند یک نبرد سخت باشد.

مشکل مشاوره نرفتن نوجوانان امری رایج است و معمولا خانواده ها با این مشکل روبرو هستند و همین موضوع سوالاتی را در ذهن خانواده ها ایجاد می کند. سوالاتی از این قبیل “آیا باید فرزندم را به زور به یک مرکز مشاوره ببرم؟ آیا باید به فرزندم رشوه بدهم تا برود؟ آیا باید اصلا اسم درمان را نیاورم؟

اگر مشکوک هستید که نوجوان شما دارای یک مشکل روانشناختی است، اختلال رفتاری یا مشکل مصرف مواد دارد، در این زمان رواندرمانی و مداخله مهم است. چندین راهکار وجود دارد که می توانید برای کمک به نوجوان خود انجام دهید.

آیا باید نوجوان خود را مجبور به مراجعه به مرکز مشاره نوجوانان کنید؟

این نکته را مدنظر داشته باشید نوجوانی که احساس می کند مجبور به درمان است، انگیزه تغییر ندارد، چرا که نوجوانی سن استقلال است و قطعا باید خود نوجوان به این تصمیم برسد که نیاز به مشاوره دارد. بنابراین اگر آنها را به اجبار به سمت ملاقات با دکتر روانشناس بکشند، به احتمال زیاد در مورد مسائلشان صحبت نخواهند کرد، حداقل نه به روشی مولد.

اما این بدان معنی نیست که شما نوجوان را به حال خود رها کنید تا زمانی خودش تصمیم بگیرد که درمان شود!

گاهی اوقات، یک درمانگر ماهر می تواند به نوجوان کمک کند بعد از چند جلسه احساس راحتی بیشتری کند. و گاهی اوقات، مهارت رواندرمانگر باعث می شود که، نوجوانی که از درمان متنفر بوده حالا با قصد و اراده خود و باانگیزه بیشتری به مشاوره می رود.

در واقع بعضی اوقات نوجوانان درمان را دوست دارند ولی طوری وانمود می کنند که گویی از آن متنفر هستند.

البته مواردی هم هست که شما بدون توجه به موافقت نوجوان باید آنها را نزد روانپزشک ببرید. اگر نوجوان در معرض آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری باشد یا اگر آنها رفتاری خطرناک انجام می دهند، درمان باید اجباری باشد.

ترغیب نوجوان برای مشاوره روانشناسی؛ چگونه؟

اگر فکر می کنید ممکن است نوجوان شما نیاز به مشاوره داشته باشد، نحوه مطرح کردن موضوع بسیار مهم است. اولین مکالمه ای که انجام می دهید احتمالاً زمینه ساز نگرش نوجوان شما در مورد درمان خواهد بود.

معمولاً نوجوانان از مشکلات خود خجالت می کشند و پذیرفتن نیاز به کمک برای آنها سخت است. بنابراین مهم است که از ارسال پیامی که باعث احساس شرم می شود خودداری کنید.

اینگونه وانمود نکنید که نوجوان شما دیوانه است یا اینکه آنقدر هوشمند نیست که بتواند انتخاب های خوبی انجام دهد. در عوض، به او بگویید که چرا فکر می کنید مشاوره مهم است و چگونه می تواند مفید باشد. از نوجوان خود درخواست کمک کنید و مایل باشید به نظرات خود نوجوان گوش دهید و تصمیم نهایی را به عهده او بگذارید.

جمله ای مانند این جملات را بگویید، “من نمی دانم، آیا برای تو مفیده که علاوه بر من با شخص دیگری هم در رابطه با این موضوع صحبت کنی؟” یا بگویید، “من نمی دانم که چگونه درمورد این مشکل به تو کمک کنم بنابراین شاید صحبت با شخصی که با نوجوانان کار می کنه و در این زمینه متخصصه برای تو مفید باشه.”

اگر خودتان هم تجربه رواندرمانی دارید، با توجه به اشتراک گذاری آن با نوجوان خود، می توانید آن را عادی جلوه داده و برخی از کلیشه ها را از بین ببرید.

با پزشک نوجوان خود صحبت کنید

خواه نگران ADHD احتمالی باشید، یا فکر می کنید ممکن است نوجوان شما افسردگی داشته باشد، با صحبت با روانپزشک مراقبت های اولیه را یاد بگیرید. یک روانپزشک یا روانشناس می تواند نیازهای نوجوان شما را ارزیابی کرده و در تعیین اینکه آیا آنها از مشاوره بهره مند می شوند یا نه به شما نکاتی را خواهد گفت.

در صورت نیاز به درمان بیشتر، پزشک می تواند مناسب ترین خدمات و متخصصان درمان را برای کودک شما شناسایی کند. حتی اگر نوجوان شما تمایل به حضور در آن خدمات را ندارد، درک گزینه ها و منابع شما مهم است.

حتی اگر نوجوان شما مایل به گوش دادن به توصیه های شما در مورد چگونگی مفید بودن مشاوره نباشد، ممکن است مایل باشد که به صحبت های پزشک خود گوش دهد. پزشک کودک شما ممکن است بتواند نحوه مشاوره و نحوه درمان علائم را توضیح دهد.

گزینه ها یی برای وقتی که نوجوان شما از مشاوره امتناع می ورزد!

اگر نوجوان شما از مشاوره خودداری کرد، ناامید نشوید. شما هنوز چندین گزینه در مورد نحوه دریافت راهنما دارید.

بدون نوجوان خود به تنهایی به مشاوره بروید. غالباً، آموزش والدین می تواند یکی از موثرترین روش ها برای کمک به نوجوانان باشد. ممکن است یک درمانگر بتواند نحوه مربیگری کودک خود را به شما بیاموزد. اگر نوجوان شما بداند که برای صحبت در مورد آنها به مشاوره می روید، آنها هم ممکن است علاقه مند شوند که “طرف خود” حقیقت را بگویند.

با مشاور مدرسه نوجوان خود صحبت کنید. درباره اینکه آیا در سیستم مدرسه خدماتی برای کمک به کودک شما در دسترس است، صحبت کنید. نوجوانی که خارج از مدرسه دوست ندارد به مشاوره برود ممکن است مایل باشد با یک مشاور راهنما در مدرسه صحبت کند.
با نوجوان خود قرارداد ببندید. اگر مسئله خفیفی است که نگران آن هستید، با نوجوان خود قرارداد ببندید. قبل از تصمیم گیری در مورد ادامه درمان، به نوجوان خود بگویید که باید به تعداد مشخصی جلسات برود.

مشاوره آنلاین را در نظر بگیرید. گاهی اوقات، نوجوانانی که به صورت رو در رو با شخصی صحبت نمی کنند، شاید گفتگو با یک روانشناس آنلاین را دوست داشته باشند. مشاوره روانشناسی آنلاین برای هر شرایطی مناسب نیست. بنابراین مهم است که قبل از شروع درمان با یک درمانگر یا روانپزشک در مورد جوانب مثبت و منفی مشاوره آنلاین صحبت کنید.