اختلال شخصیت مرزی

نوعی بی‌ثباتی در همه جنبه‌های زندگی از جمله روابط بین فردی، عواطف و خود انگار (تصوری که فرد از خود دارد) فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علائم اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی (BPD) می تواند طیف گسترده ای از علائم را در فرد ایجاد کند، که می تواند به صورت گسترده در 4 حوزه اصلی قرار بگیرد.

1. بی ثباتی عاطفی – اصطلاح روانشناختی برای این “اختلال در تنظیم عاطفی” است
2. الگوهای اختلال تفکر یا ادراک – “تحریفات شناختی” یا “تحریف ادراکی”
3. رفتار تکانشی
4. روابط دوستانه شدید اما ناپایدار با دیگران

بی ثباتی عاطفی

اگر BPD دارید، ممکن است طیف وسیعی از احساسات منفی را تجربه کنید، مانند:

• خشم
• غم و اندوه
• احساس گناه
• وحشت
• احساس پوچی و تنهایی
• ممکن است در یک فاصله زمانی کوتاه نوسانات شدید روحی داشته باشید.

خود کشی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی احساس ناخوشایندی در رابطه با خودکشی دارند اما ممکن است بعد از چند ساعت احساس مثبت نسبت به این امر پیدا کنند. بعضی از افراد در صبح احساس بهتری دارند و برخی در عصر. این الگو در افراد مختلف، متفاوت است، اما نشانه اصلی اختلال شخصیت مرزی این است که روحیه فرد به روش های غیرقابل پیش بینی تغییر می کند.

اگر فکر خودکشی در ذهن شما ایجاد شده است، به هیچ عنوان تنها نمانید و هر چه سریع تر نسبت به درمان اختلال شخصیت مرزی که در شما ایجاد شده است، اقدام کنید.

الگوهای اختلال تفکر یا ادراک

انواع مختلف افكار می تواند افراد مبتلا به BPD را تحت تأثیر قرار دهد ، از جمله:

افکار ناراحت کننده

مانند فکر کردن به این که شما یک شخص وحشتناک هستید یا احساس می کنید که اصلا وجود ندارید و واقعی نیستید. ممکن است شما صداهای عجیب و غریبی را بشنوید.

این علائم نشان دهنده این است که ممکن است شما به خودتان آسیب برسانید.  پیشنهاد می شود که در صورت مشاهده چنین علائمی در اسرع وقت با یافتن یک شماره روانشناس خوب خود را از خطرات احتمالی نجات دهید.

قسمت های مختصر از تجربیات عجیب و غریب

مانند شنیدن صداهای خارج از سر شما به مدت یک دقیقه. این ها معمولاً دستورالعمل هایی هستند برای آسیب رساندن به خودتان یا دیگران. ممکن است شما واقعی باشید یا ممکن است مطمئن نباشید

قسمت های طولانی از تجربیات غیر طبیعی

جایی که ممکن است شما هم دچار  توهم (صداهای خارج از سر خود) شوید و هم باورهای پریشانی مانند این که شما فکر کنید که احتمالا خانواده شما قصد دارند که شما را بکشند.

رفتار تکانشی

اگر مبتلا به اختلال شخصیتی مرزی هستید، دو نوع انگیزه اصلی وجود دارد که ممکن است کنترل آن ها برای شما بسیار دشوار باشد:

انگیزه ای برای صدمه به خود 

مانند بریدن بازوهای خود با تیغ یا سوزاندن پوست خودتان با سیگار. در موارد شدید ، به خصوص اگر شما نیز به شدت ناراحت و افسرده باشید، این انگیزه می تواند منجر به احساس خودکشی شود و ممکن است اقدام به خودکشی کنید.

انگیزه قوی برای شرکت در فعالیت های بی پروا و غیرمسئولانه

 مانند نوشیدن زیاد مشروبات الکلی، سوء مصرف مواد مخدر ، قمار بازی ، یا داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با افراد غریبه

روابط دوستانه شدید اما ناپایدار با دیگران

اگر BPD دارید ، ممکن است احساس کنید که افراد دیگر، هنگامی که به آن ها نیاز دارید  شما را رها می کنند، یا اینکه خیلی به شما نزدیک می شوند و شما را خفه می کنند.

• هنگامی که توسط شخصی رها می شوید، می تواند به احساس اضطراب و عصبانیت شدید در شما منجر شود. ممکن است برای جلوگیری از تنها ماندن ، تلاش های ناشایست انجام دهید، مانند:
• دائماً پیامک می نویسید.
• ناگهان در نیمه شب با آن شخص تماس می گیرید.
• از نظر جسمی به آن شخص چسبیده و از رها شدن از او امتناع می ورزید.
• اگر آن شخص شما را ترک کند، تهدید به آسیب رساندن به او یا خودتان می کنید.

از طرف دیگر، ممکن است احساس کنید دیگران در حال خشمگویی ، کنترل کردن شما هستند ، که این باعث ترس و عصبانیت شدید نیز می شود. پس ممکن است شما بهترین افراد زندگی خود را رد کنید و روابط خود را با آن ها به طور کامل قطع کنید.

بسیاری از افراد مبتلا به BPD با دید بسیار سفت و سخت “سیاه و سفید” از روابط گیر کرده اند. یا رابطه عالی است و آن شخص در رابطع فوق العاده است، یا رابطه اصلا خوب نیست و آن شخص وحشتناک است. به نظر می رسد افراد مبتلا به BPD قادر به پذیرش هر نوع “منطقه خاکستری” در زندگی و روابط شخصی خود نیستند.

علل اختلال شخصیت مرزی

هیچ دلیل منحصر به فردی از اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد و احتمالاً ناشی از ترکیبی از عوامل است.

ژنتیک

ژن هایی که از والدین خود به ارث میبرید ممکن است شما را در مقابل ابتلا به BPD آسیب پذیرتر کند.

 وجود مشکل در مواد شیمیایی مغز

تصور می شود که بسیاری از افراد مبتلا به BPD با انتقال دهنده های عصبی در مغز خود ، به ویژه سروتونین ، مشکلی ندارند.

انتقال دهنده های عصبی “مواد شیمیایی مسنجر” هستند که توسط مغز شما برای انتقال سیگنال ها بین سلول های مغزی استفاده می شود. سطح سروتونین تغییر یافته با افسردگی ، پرخاشگری و مشکل در کنترل میل های مخرب مرتبط است.

مشکل در رشد مغز

محققان از  MRI برای مطالعه مغز مبتلایان به BPD استفاده كرده اند. اسکن های MRI از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصویری دقیق از قسمت داخلی بدن استفاده می کنند.

اسکن ها نشان داد که در بسیاری از مبتلایان به BPD ، 3 قسمت از مغز یا کوچکتر از حد انتظار بود یا سطح فعالیت غیرمعمول داشتند. این قسمت ها عبارتند از:

1. آمیگدال – که نقش مهمی در تنظیم عواطف به ویژه احساسات “منفی” مانند ترس ، پرخاشگری و اضطراب دارد.
2. هیپوکامپ – که به تنظیم رفتار و کنترل خود کمک می کند.
3. قشر orbitofrontal قشر – که در برنامه ریزی و تصمیم گیری نقش دارد.

رشد این قسمت از مغز تحت تأثیر تربیت زودرس شما قرار دارد. این قسمت از مغز شما همچنین وظیفه تنظیم خلق و خو را بر عهده دارد، که ممکن است برخی از مشکلاتی را که افراد مبتلا به BPD در روابط نزدیک دارند، به خود اختصاص دهد.

فاکتورهای محیطی

به نظر می رسد تعدادی از عوامل محیطی در بین مبتلایان به BPD رایج و گسترده است.

قربانی سوء استفاده عاطفی ، جسمی یا جنسی شدن.

کودک بودن در معرض ترس و پریشانی طولانی مدت قرار گرفتن.

ترس ، عصبانیت و پریشانی غیرقابل حل از کودکی می تواند منجر به انواع الگوهای تحریف شده تفکر در بزرگسالی شود.

درمان اختلال مرزی

درمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) ممکن است شامل روان درمانی فردی یا گروهی باشد که توسط متخصصان در یک تیم بهداشت روان جامعه (CMHT) انجام می شود.

روان درمانی

درمان اختلال شخصیت مرزی معمولاً شامل نوعی از روان درمانی است. انواع مختلف روان درمانی وجود دارد، اما همه این ممکن است زمان زیادی را از شما بگیرد، تا بتواند نحوه تفکر و احساسات شما را تغییر دهد. ممکن

ممکن است مدت درمان اختلال شخصیت مرزی تا یکسال هم طول بکشد.

روان درمانی همچنین علاوه بر بحث در مورد موضوعات مهم با شما، می تواند راهکارهایی برای حل مشکلات ارائه دهد و در صورت لزوم به شما در تغییر نگرش و رفتار کمک کند.

روان درمانی برای BPD فقط باید توسط یک متخصص آموزش دیده انجام شود.

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوعی از درمانی است که به طور خاص برای معالجه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی طراحی شده است.

از نظر DBT دو عامل مهم در ایجاد شخصیت مرزی در افراد نقش دارد.

1. شما از نظر عاطفی آسیب پذیر هستید.
2. شما در محیطی بزرگ شده اید که احساسات شما توسط اطرافیان نادیده گرفته شده است.

 به عنوان مثال، ممکن است والدینتان به شما گفته باشند که حق ندارید احساس غم و اندوه داشته باشید یا اگر احساس اضطراب یا استرس دارید “احمق” هستید.

این 2 عامل ممکن است باعث شود که شما احساسات شدید و ناراحت کننده ای را تجربه کنید، اما به خاطر داشتن این احساسات ،احساس گناه و بی فایده بودن، می کنید.

هدف DBT ایجاد دو مفهوم در شما است:

اعتبار سنجی: پذیرش احساسات شما معتبر ، واقعی و قابل قبول است

دیالکتیک: مکتبی از فلسفه که می گوید اکثر چیزهای زندگی به ندرت “سیاه یا سفید” است و مهم است که در برابر ایده ها و عقایدی متناقض باشید که مغایر با خود شما باشد.

درمانگر DBT با استفاده از هر دو مفهوم سعی در ایجاد تغییرات مثبت در رفتار شما دارد.

DBT مبتنی بر کار گروهی است. از شما انتظار می رود که در جلسات گروهی خود با درمانگر و سایر افراد همکاری کنید. به نوبه خود ، درمانگران به عنوان یک تیم با هم همکاری می کنند.

DBT در معالجه با افراد به خصوص زنان مبتلا به BPD كه سابقه رفتار خودآزاري و خودكشي دارند ، مؤثر بوده است

جوامع درمانی (TC)

اجتماعات درمانی  محیط هایی ساختاری هستند، که افراد با طیف وسیعی از شرایط پیچیده روانشناختی برای تعامل و مشارکت در معالجه جمع می شوند.

جوامع درمانی ها به منظور کمک به افراد دارای مشکلات عاطفی دیرینه و سابقه آسیب در خود با آموزش مهارت های لازم برای تعامل اجتماعی با دیگران طراحی شده اند.

بیشتر جوامع درمانی ها مسکونی هستند، مانند خانه های بزرگ و کمپ مانند، جایی که شما در حدود 1 تا 4 روز در هفته در آنجا می مانید.

از شما انتظار می رود که علاوه بر شرکت در درمان های فردی و گروهی ، فعالیت های دیگری را نیز انجام دهید که برای بهبود مهارت های اجتماعی و اعتماد به نفس شما ساخته شده است ، مانند:

• کارهای خانه
• تهیه غذا
• بازی ها ، ورزش ها و سایر فعالیت های تفریحی
• جلسات منظم جامعه – جایی که افراد در مورد هر موضوعی که در جامعه بوجود آمده بحث می کنند

هنر درمانی

به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی برای مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی، ممکن است هنرها یا روش های درمانی خلاق به صورت جداگانه یا گروهی ارائه شود.

روش های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• هنر درمانی
• حرکات رقص
• درام درمانی
• موزیک درمانی

یک دوره هنر درمانی معمولاً شامل جلسات هفتگی است که حداکثر 2 ساعت طول می کشد.

اگر علائم شما شدید است و تصور می شود شما خطرات قابل توجهی برای سلامتی خود و دیگران دارید، ممکن است در صورت عدم توانایی تصمیم گیری مناسب در مورد ایمنی خود، در بیمارستان بستری شوید .

دارو درمانی

کارشناسان در مورد اینکه آیا دارو برای درمان اختلال شخصیت مرزی مفید است یا خیر نظرات متفاوتی دارند اما چیزی که مهم است این است که ، در حال حاضر هیچ دارویی برای معالجه اختلال شخصیت مرزی مجاز نیست.

اگرچه تجویز دارو توسط دستورالعمل های مؤسسه ملی سلامت و مراقبت های ویژه، توصیه نمی شود ، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است برای درمان برخی از مشکلات در بعضی از افراد مفید باشد.

از دارو ها برای درمان اختلال شخصیت مرزی معمولا برای درمان و یا کنترل مشکلات زیر استفاده می شود.

• افسردگی
• اختلال اضطراب
• اختلال دوقطبی

تثبیت کننده حالت و یا ضد روانپزشکی گاهی اوقات برای کمک به نوسانات خلقی ، کاهش علائم روان پریشی یا کاهش رفتار تحریک کننده تجویز می شود.