پیرمونیا نوعی اختلال پاتولوژیک است که با آتش سوزی عمدی و مکرر در فرد مبتلا مشخص می شود. افراد مبتلا به پیرومانیا به شدت مجذوب آتش سوزی و لوازم مرتبط با آتش سوزی می شوند. ممکن است آن ها با برافروختن آتش، احساس رضایت درونی یا رسیدن به آرامش داشته باشند.لذا توصیه می شود در صورت تشخیص فورا نسبت به درمان پیرمونیا اقدام کنید.

علائم پیرمونیا

پیرومانیا می تواند نوجوانان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد و در مردان بیشتر از زنان دیده شده است – اگرچه در هر دو ممکن است رخ دهد. همچنین به ویژه در افراد دارای اختلالات یادگیری و کسانی که فاقد مهارت های اجتماعی هستند شایع است.

راه های تشخیص و درمان پیرومانیا

• جاذبه به آتش.
• ایجاد آتش سوزی بیش از یک باربه عمد.
• احساس هیجان یا تنش درست قبل از آتش سوزی و احساس آرامش یا لذت در اثر آتش سوزی و بعد از آن.
• آتش سوزی به دلیل سود مالی یا بهبود شرایط فرد ، به دلایل ایدئولوژیک ، برای پوشاندن فعالیت مجرمانه ، ابراز خشم یا انتقام یا در نتیجه یک توهم ، را نمی توان جز این اختلال دانست.

علائم پیرومانیا

• داشتن مقدار زیاد و یا غیر ضروری کبریت یا فندک و مواد آتش زا
•  داشتن تنش یا هیجان در اطراف آتش
• سوزاندن قسمت هایی از پارچه و فرش
• سوزاندن وسایل شخصی و یا وسایل موجود در خانه

• وجود تکه های سوخته کاغذ یا مواد دیگر در سطل های زباله یا ظرفشویی یا گاز
• فرد مبتلا، دنبال محل هایی برای زندگی است که نزدیک آتش نشانی است.
• ممکن است وجود این اختلال در فرد او را تبدیل به یک آتش نشان کند.

آتش زدن ممکن است همیشه نشان دهنده اختلال پیرومانیا نباشد، بلکه ممکن است نشانه:

• سایر اختلالات کنترل تکانه ، مانند قمار آسیب شناسی
• اختلالات خلقی ، مانند اختلال دو قطبی یا افسردگی
• اختلالات سلولی
• اختلالات مصرف مواد

علل بروز پیرمونیا

علت دقیق آن ناشناخته است، اما پیرمونیا غالباً با سایر اختلالات روانشناسی مانند اختلالات خلقی یا اختلالات مصرف مواد نیز در ارتباط است. از آنجا که این یک بیماری نادر است ، تحقیقات زیادی در رابطه با ریشه پیرمونیا انجام نشده است. برخی تحقیقات پیرمونیا و سایر اختلالات کنترل تکانه را به اعتیاد رفتاری تشبیه کرده است. برخی از کارشناسان اظهار داشتند که ممکن است بین چنین شرایطی رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

زیگموند فروید، بنیانگذارروانکاوی ، خاطرنشان کرد که اکثر افراد مبتلا به پیرومانیا مردانی هستند که در شب ادراری داشته اند و اظهار داشت که پیرومانیا یکی از بسیاری از اختلالات ناشی از انکار محرک های غریزی است، در این مورد تمایل مرد به کنترل آتش با دفع ادرار است.

روانکاوان بعدی توضیحات وی را بیش از حد ساده انگارانه یافتند.

پیرومانیا در کودکان

پیرمونیا اغلب تا حدود 18 سالگی تشخیص داده نمی شود، اگرچه علائم پیرومانیا ممکن است از زمان بلوغ شروع به نشان دادن کند. حداقل یک گزارش حاکی از آن است که شروع پیرومانیا ممکن است در اوایل 3 سالگی اتفاق بیفتد.

اما شروع تمایل در کودکان برای آتش سوزی به عنوان یک رفتار می تواند به چند دلیل رخ دهد ، که هیچ یک از آن ها شامل پیرمونیا نیست.

اغلب ، بسیاری از کودکان یا نوجوانان نسبت به روشن کردن آتش یا بازی با کبریت کنجکاو هستند. این پیشرفت طبیعی تلقی می شود و گاهی اوقات “آتش سوزی کنجکاوی” نامیده می شود.

اگر آتش سوزی مشکلی ایجاد کند یا هدف از آن، آسیب جدی باشد ، اغلب به جای علائم پیرمونیا به عنوان علامت بیماری دیگری مانند ADHD بررسی می شود.

افراد در معرض پیرمونیا

تحقیقات کافی برای نشان دادن عوامل خطر برای فرد مبتلا به پیرومانیا وجود ندارد.

تحقیقات کمی که داریم نشان می دهد افرادی که به پیرومانیا مبتلا هستند:

• عمدتا مرد هستند.
• در زمان تشخیص حدود 18 سال سن دارند.
• به احتمال زیاد دچار ناتوانی در یادگیری یا فاقد مهارت های اجتماعی هستند.

درمان پیرمونیا

با توجه به خطر بالای صدمه ، مرگ ، صدمه به اموال و حبس ، مهم است که بلافاصله پس از تشخیص به درمان پیرمونیا بپردازیم. پیرمونیا که از کودکی شروع می شود معمولاً تا بزرگسالی ادامه دارد و به تنهایی یا در نتیجه هر نوع مجازات متوقف نمی شود و فرد در هر صورت به انجام کارهای خود ادامه می دهد.

از راه هایی که می توان برای درمان پیرمونیا استفاده کرد این است که فرد توسط روانشناس موردارزیابی قرار بگیرد و راه های دیگری برای خالی کردن هیجاناتش به او توصیه شود، که جایگزینی مناسب برای فرد در درمان پیرمونیا باشد.

فرد مبتلا به پیرومانیا همچنین می تواند از آموزش های ایمنی در برابر آتش سوزی  کمک بگیرد و ملاقات با افرادی که دچار سوختگی در اثر آتش سوزی شده اند، می تواند برای او کمک کننده باشد. مشاوره خانوادگی می تواند به خانواده فرد کمک کند تا این اختلال را بهتر درک کنند و یاد بگیرند که چگونه محیط امن خانه را حفظ کنند.

درمان پیرمونیا ممکن است توسط روان درمانی خانواده محور و با داروهای ضد افسردگی انجام شود. :

• رفتار درمانی شناختی
• سایر درمان های رفتاری ، مانند بیزاری درمانی
• داروهای ضد افسردگی ، مانند مهار کننده های انتخابی جذب سروتونین (SSRI)
• داروهای ضد اضطراب
• داروهای ضد صرع
• داروهای ضد روان پریشی غیر معمولی
• لیتیوم
• ضد آندروژن