چهره کودکان اوتیسم و ظاهر آنها

چهره کودکان اوتیسم

ویژگی‌های صورت و بدن کودکان اوتیسم

ویژگی‌های صورت

کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ممکن است برخی ویژگی‌های ظاهری متفاوت در صورت داشته باشند، اما این نکته مهم است که همه آن‌ها این ویژگی‌ها را ندارند و بسیاری از کودکان بدون اوتیسم نیز ممکن است چنین ویژگی‌هایی داشته باشند. برخی از ویژگی‌های معمول شامل موارد زیر است:

• پیشانی بزرگ
• چشم‌های برجسته یا گشاد
• لب بالایی نازک
• بینی پهن
• شیار کوتاه بین بینی و لب بالایی (فیتروم کوتاه)

برخی محققان معتقدند که این تفاوت‌های ظاهری ممکن است با تفاوت‌های عصبی در افراد مبتلا به اوتیسم مرتبط باشد. با این حال، هیچ‌یک از این ویژگی‌ها به تنهایی قابل استفاده برای تشخیص اوتیسم نیستند.

ویژگی‌های فیزیکی

علاوه بر صورت، برخی کودکان اوتیسم ممکن است ویژگی‌های فیزیکی خاصی داشته باشند، از جمله:

• راه رفتن یا وضعیت بدن غیرمعمول
• حرکات تکراری یا تیک‌های حرکتی
• حساسیت زیاد به صدا، لمس یا نور
• حالات یا حرکات غیرمعمول صورت

ویژگی‌های فیزیکی غیرمعمول اوتیسم

برخی ویژگی‌های فیزیکی ممکن است با اوتیسم همراه باشند، از جمله:

راه رفتن یا وضعیت غیرمعمول بدن:

کودکان اوتیسم ممکن است روی انگشتان پا راه بروند، راه رفتن نامنظم داشته باشند یا حالت‌های غیرمعمول دیگری نشان دهند.

تیک‌ها یا حرکات تکراری:

این افراد ممکن است حرکات تکراری مانند تکان دادن دست‌ها، جلو و عقب رفتن یا چرخیدن به صورت دایره‌ای انجام دهند.

مشکلات پردازش حسی:

آن‌ها ممکن است نسبت به صدا، نور، لمس یا بافت‌ها حساس باشند یا بالعکس، به دنبال برخی محرک‌ها باشند.

حالات یا حرکات غیرعادی صورت:

برخی کودکان ممکن است هنگام صحبت تماس چشمی برقرار نکنند یا از زبان بدن مناسب استفاده نکنند.

شواهد علمی

مطالعه‌ای که در ۱۴ اکتبر در Molecular Autism منتشر شد، نشان داد پسران مبتلا به اوتیسم ویژگی‌های خاصی در صورت دارند که با کودکان عادی متفاوت است:

• صورت و دهان پهن‌تر
• بینی صاف‌تر
• گونه‌های باریک‌تر
• فیتروم کوتاه‌تر (شکاف بین لب‌ها و بینی)

این تحقیق با استفاده از تصویربرداری سه‌بعدی روی ۶۴ پسر مبتلا به اوتیسم و ۴۰ کودک عادی انجام شد. محققان ۱۷ نقطه کلیدی روی صورت هر کودک را بررسی کردند و فاصله بین آن‌ها را اندازه‌گیری نمودند.

نتایج نشان داد پسران اوتیسم با ویژگی‌های صورت مشخص، به دو گروه تقسیم می‌شوند:

گروه اول:

• دهان‌های گشاد و فاصله کوتاه بین بالای دهان و پایین چشم
• علائم شدید اوتیسم مانند اختلال زبان، ناتوانی ذهنی و تشنج

گروه دوم:

• صورت‌های بالایی پهن و فیتروم کوتاه
• احتمال بالاتر ابتلا به سندرم آسپرگر
• اختلالات شناختی و مشکلات زبانی کمتر نسبت به گروه اول

جودیت مایلز، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید:

«به عنوان یک متخصص ژنتیک بالینی، همیشه تحت تأثیر ویژگی‌های خاص صورت در کودکان مبتلا به اوتیسم بوده‌ام. با استفاده از سیستم 3DMD که برای جراحان پلاستیک طراحی شده بود، تفاوت‌ها بین پسران مبتلا به اوتیسم و کودکان عادی واضح شد. این تفاوت‌ها تقریباً به طور قطع منعکس‌کننده فرآیندهای عصبی اساسی هستند.»

چگونه افراد مبتلا به اوتیسم چهره‌ها را درک می‌کنند؟

یکی از ویژگی‌های اصلی اوتیسم، مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی است. این مسئله می‌تواند شامل دشواری در تفسیر حالات چهره و دیگر نشانه‌های غیرکلامی باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که افراد اوتیسمی ممکن است چهره‌ها را متفاوت از دیگران درک کنند، که بر تعاملات اجتماعی آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

کودکان اوتیسم چگونه لبخند می‌زنند؟

لبخند زدن یکی از رفتارهای اجتماعی طبیعی است که اکثر افراد برای نشان دادن شادی و انتقال احساسات مثبت از آن استفاده می‌کنند. با این حال، در کودکان مبتلا به اوتیسم، لبخند زدن همیشه به شکل طبیعی رخ نمی‌دهد.

برخی از این کودکان ممکن است در نشان دادن احساسات خود از طریق صورت، از جمله لبخند، مشکل داشته باشند. آنها ممکن است نشانه‌های اجتماعی مرتبط با لبخند را متوجه نشوند یا احساس راحتی نکنند که خودشان را به این شکل بیان کنند.

برای برخی کودکان اوتیسم، لبخند زدن می‌تواند یک رفتار آموخته شده باشد. والدین و مراقبان می‌توانند به آنها کمک کنند تا یاد بگیرند چه زمانی و چگونه در موقعیت‌های اجتماعی لبخند بزنند. این آموزش می‌تواند شامل استفاده از ابزارهای بصری، داستان‌های اجتماعی یا تمرینات ساده باشد تا کودک بفهمد هدف لبخند زدن چیست و چگونه در موقعیت‌های مختلف از آن استفاده کند.

درک اینکه اوتیسم چگونه بر حالات چهره مانند لبخند زدن تأثیر می‌گذارد، می‌تواند به والدین و مراقبان کمک کند تا رشد اجتماعی کودک را بهتر حمایت کنند و توانایی او در برقراری ارتباط مؤثر با دیگران را تقویت کنند.

تحقیقات و چهره کودکان اوتیسمی

مطالعات نشان داده‌اند که کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کودکان عادی، احتمال بیشتری برای داشتن ویژگی‌های غیرعادی در صورت و جمجمه دارند.

اخیراً محققان دانشگاه آلابامای جنوبی گزارش دادند که در کودکانی که برای آزمایش ژنتیکی مشکوک به اوتیسم مراجعه می‌کنند، کودکانی که دارای تغییرات ژنتیکی خاصی مانند CNV (حذف یا تکرار یک ناحیه ژنتیکی) هستند، بیشتر احتمال دارد چهره غیرعادی داشته باشند، نسبت به کودکانی که این تغییرات را ندارند.

کورتیس دویچ، دانشیار روانپزشکی در دانشگاه ماساچوست، می‌گوید:

«اوتیسم علت‌شناسی متنوعی دارد و بررسی ویژگی‌های ظاهری چهره می‌تواند به فهم بهتر این پیچیدگی‌ها کمک کند.»

تکنولوژی تصویربرداری 3DMD

پیش از این، تحقیقات در مورد ناهنجاری‌های صورت معمولاً با مشاهده مستقیم یا ابزارهایی مانند کولیس انجام می‌شد. اما فناوری 3DMD با استفاده از چندین دوربین دیجیتال، تصویری ۳۶۰ درجه از سر می‌گیرد و با الگوریتم‌های خاص، یک مدل سه‌بعدی دقیق تولید می‌کند.

کریستینا آلدریج، استادیار دانشگاه میسوری، می‌گوید:

«این روش بسیار دقیق‌تر از اندازه‌گیری‌های دستی است. تفاوت‌ها ظریف هستند و معمولاً در محدوده ۲ تا ۵ میلی‌متر قرار دارند.»

دویچ نیز از همین فناوری در تحقیقات خود استفاده کرده و هشدار می‌دهد که حجم نمونه باید کافی باشد تا نتایج قابل اعتماد باشد.

تحلیل داده‌ها و یافته‌ها

محققان معمولاً از روش‌های ریاضی برای کاهش خطای ناشی از شانس استفاده می‌کنند. مایلز، یکی از محققان، از تحلیل خوشه‌ای بهره برده تا گروه‌های مشابه از داده‌ها را شناسایی کند. او می‌گوید:

«با بررسی ویژگی‌های اوتیسم، ضریب هوشی و علائم پزشکی، مشخص شد که دو زیرگروه شناسایی شده واقعاً از نظر بالینی متفاوت هستند.»

این یافته‌ها با مطالعات قبلی نیز همخوانی دارد. به عنوان مثال، تحقیقات کالج پزشکی بیلور در هیوستون نشان دادند که ویژگی‌های بدشکلی صورت، حتی آن‌هایی که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند، می‌توانند شدت علائم اوتیسم را پیش‌بینی کنند. رابین کوچل، استادیار روان‌شناسی در کالج پزشکی بیلور، می‌گوید:

«کودکانی که بدشکلی بیشتری دارند، مشکلات جدی‌تر و شدیدتری دارند.»

نکات جالب و جذاب برای افزودن به متن

تنوع لبخندها و حالات چهره:
جالب است بدانید که برخی کودکان اوتیسم ممکن است لبخند بزنند، اما این لبخند ممکن است به شکل آگاهانه و اجتماعی نباشد. به عبارت دیگر، گاهی لبخند آن‌ها بیشتر بازتابی از احساسات داخلی است تا نشانه تعامل اجتماعی، و این موضوع والدین را نباید نگران کند.

دقت فوق‌العاده فناوری 3DMD:
سیستم تصویربرداری سه‌بعدی می‌تواند تفاوت‌های ظریف در صورت کودکان اوتیسمی را حتی در حد ۲ تا ۵ میلی‌متر تشخیص دهد. این یعنی تفاوت‌های صورت حتی اگر با چشم دیده نشوند، می‌توانند اطلاعات مهمی درباره رشد مغز و علائم اوتیسم بدهند.

ارتباط بین ویژگی‌های صورت و رفتارها:
مطالعات نشان داده‌اند کودکانی که ویژگی‌های صورت غیرمعمول بیشتری دارند، ممکن است علائم شدیدتری از اوتیسم را تجربه کنند. این نکته کمک می‌کند تا متخصصان بتوانند زودتر مداخلات حمایتی مناسب را طراحی کنند.

پیام مثبت برای والدین:
حتی اگر برخی ویژگی‌ها غیرمعمول به نظر برسند، اوتیسم هیچ وقت توانایی رشد، یادگیری و شادی کودک را محدود نمی‌کند. با حمایت درست و مداخله زودهنگام، کودکان اوتیسم می‌توانند توانایی‌های شگفت‌انگیز و مهارت‌های اجتماعی خود را پرورش دهند.

تفاوت‌ها ارزشمندند:
تفاوت‌های ظریف در صورت یا رفتار کودکان اوتیسم، بخشی از تنوع شگفت‌انگیز انسان‌ها است و نشان می‌دهد هر کودک با ویژگی‌ها و توانایی‌های منحصر به فرد خود به دنیا آمده است.

نتیجه‌گیری

اگرچه برخی ویژگی‌های صورت و ویژگی‌های فیزیکی ممکن است با اوتیسم مرتبط باشند، مهم است بدانیم که این ویژگی‌ها نشانه قطعی اوتیسم نیستند. اوتیسم یک وضعیت عصبی پیچیده است و هر فرد به شکل متفاوتی تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد.

تشخیص اوتیسم باید توسط متخصص مراقبت‌های بهداشتی واجد شرایط و با استفاده از ترکیبی از ارزیابی‌های رفتاری، رشدی و پزشکی انجام شود.

اگر شما یا کسی که می‌شناسید نسبت به اوتیسم یا هر اختلال رشدی دیگری نگرانی دارید، مراجعه به یک متخصص اهمیت زیادی دارد. با مداخله و حمایت زودهنگام، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند یک زندگی کامل، مستقل و معنادار داشته باشند.

منابع:

• ۱: Aldridge K. et al. Mol. Autism Epub before print (2011) PubMed
• ۲: Gannon W.T. et al. J. Dev. Behav. Pediatr. ۳۲, ۶۰۰-۶۰۴ (۲۰۱۱) PubMed
• ۳: Martinez-Abadias N. et al. Dev. Dyn. ۲۳۹, ۳۰۵۸-۳۰۷۱ (۲۰۱۰) PubMed