کلمه افسردگی غالباً برای توصیف علائمی اعم از اندوه تا تحریک پذیری زیاد استفاده می شود. با این حال، افسردگی بالینی هنگامی رخ می دهد که علائم یک فرد به آستانه خاصی برسد و به عنوان یک تشخیص رسمی واجد شرایط افسردگی باشد. برای داشتن معیارهای افسردگی قابل توجه از نظر بالینی، سطح پریشانی فرد باید عملکرد روزانه او را مختل کند.

هر کسی گاهی اوقات احساس کمبود می کند و دوره های غم و اندوه می تواند طبیعی باشد. با این وجود، فردی که از نظر بالینی دارای افسردگی است، غم و اندوه و علاقه خود را نسبت به فعالیت هایی که قبلاً از آن لذت می برده، کاهش می دهد و علائم دیگر افسردگی تا حدی است که باعث اختلال در عملکرد آنها در زندگی روزمره می شود.

کسی که ناراحت است اما هنوز هم می تواند کار کند و معاشرت کند، به طور معمول افسرده نیست. اما ممکن است فردی که به مدرسه نمی رود، زیرا نمی تواند از رختخواب خارج شود یا به دلیل عدم تمرکز از کار خود عقب افتاده است ممکن است از نظر بالینی دچار افسردگی باشد.

علائم افسردگی بالینی با احساس غم و اندوه متفاوت است زیرا مداوم و باثبات هستند.
اگر کسی به مدت یک روز یا حتی یک هفته احساس غم و اندوه کند، به طور کلی معیارهای افسردگی بالینی را برآورده نمی کند، زیرا فرض بر این است که علائم برطرف می شود.

علائمی که ممکن است نشان دهنده افسردگی باشد عبارتند از:

• غم، اشک ریختن یا گریه مکرر
• احساس گناه، ناامید یا بی ارزش
• بی خوابی یا زیاد خوابیدن
• خستگی، انرژی کم و کاهش انگیزه
• خوردن کم یا بیش از حد معمول؛ کاهش وزن یا افزایش وزن
• بی قراری، احساس “خیانت”، آشفتگی و اضطراب
• مشکل انجام وظایف مانند مراقبت از خود و کارهای خانگی
• عدم علاقه یا لذت بردن از فعالیت هایی که قبلاً دوست داشتید (سرگرمی)
• عدم تمرکز، تمرکز و تصمیم گیری دشوار است.
• فکر کردن در مورد مرگ، داشتن افکار خودکشی یا صدمه به خود

افسردگی در مقابل غم و اندوه

تشخیص افسردگی بالینی در شخصی که اندوه را تجربه می کند، دشوار است. تشخیص غم و اندوه از افسردگی می تواند یک چالش باشد زیرا اگرچه آنها از یکدیگر متمایز هستند، اما می توانند مانند هم باشند. انتظار می رود شخصی پس از تجربه یک حادثه بزرگ، احساس غم و ناراحتی و علائم دیگر افسردگی بالینی کند. این علائم معمولاً به مرور زمان بهتر می شوند. غم و اندوه ممکن است به تنهایی با حمایت دوستان و خانواده برطرف شود. با این حال، اگر افسردگی بالینی پیشرفت کند، ممکن است فرد نیاز به جستجوی معالجه از پزشک یا متخصص بهداشت روان خود داشته باشد.

علل اختلال افسردگی

اختلال افسردگی علل بالقوه بسیاری دارد و محققان به طور کلی معتقدند که عوامل مختلفی برای ایجاد افسردگی جمع می شوند. برخی عوامل مانند محیط شخصی و ژنتیک می توانند فرد را مستعد افسردگی کنند. تغییرات بیولوژیکی و جسمی، مانند تغییر هورمون ها در دوران بلوغ، بارداری و یائسگی نیز می تواند منجر به علائم افسردگی شود.

علت اختلال افسردگی ممکن است آشکارا با یک واقعه در زندگی شخص مرتبط نباشد. بعضی اوقات افراد دچار افسردگی می شوند و احساس می کنند هیچ دلیلی برای احساس افسردگی وجود ندارد. افسردگی بسیار پیچیده است. در حالی که دلایل افسردگی ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد، خود افسردگی بسیار شایع است. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که حدود 300 میلیون نفر در جهان افسرده هستند. 6/6 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده آمریکا در یک مقطع یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده اند. هر کس می تواند افسردگی بالینی را در هر مرحله از زندگی از جمله کودکی و نوجوانی تجربه کند. در حدود 3.2 میلیون جوان بین سنین 12 تا 17 سال در گزارش ایالات متحده آمریکا حداقل یک بار افسردگی اساسی را در سال گذشته تجربه کردند.

متأسفانه، بسیاری از کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی تشخیص داده نمی شوند یا تحت درمان قرار نمی گیرند، زیرا ممکن است علائم افسردگی به دلایل دیگر مانند مشکلات رفتاری نسبت داده شود. افراد مسن نیز در معرض خطر افسردگی هستند. عواملی مانند انزوای اجتماعی، مشکلات سلامتی و روند عاطفی پیری ممکن است در علائم بالینی افسردگی نقش داشته باشد.

تشخیص افسردگی

انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. هر یک از نظر، زمان، دلایل فرضی و علائم متفاوت است. مؤثرترین درمان نیز برای هر نوع و همچنین برای هر فرد متفاوت خواهد بود.

برخی از شایعترین اختلالات افسردگی که در دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی طبقه بندی شده اند است عبارتند از:

اختلال در تنظیم خلق. تشخيص كودكاني كه مكررا دچار خشم و تحريك پذيری هستند.
اختلال افسردگی اساسی. بعد از یک دوره دو هفته ای از غم و اندوه شدید و یا از دست دادن علاقه تقریباً در تمام فعالیت ها با چندین علائم رایج دیگر افسردگی تشخیص داده می شود.
اختلال افسردگی مداوم. علائم مزمن افسردگی که می تواند دو یا چند سال به طول انجامد.
اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی. علائم افسردگی که اندکی قبل از شروع قاعدگی در اکثر چرخه های قاعدگی شروع می شوند.

درمان اختلال افسردگی در مرکز درمان افسردگی

اگر پزشک یا روانشناس، شما را دارای علائم بالینی افسردگی تشخیص دهد احتمالاً بعدش در مورد درمان صحبت خواهد کرد. گزینه های درمانی بستگی به این دارد که شما چگونه علائم خود را تجربه می کنید.  پزشک یا روانشناس ممکن است به شما توصیه کند که علائم خود را معالجه کنید حتی اگر در تشخیص شما مطمئن نباشند.

پزشک یا روانشناس شما ممکن است از شما بخواهد “مراقب و منتظر بماند” تا ببیند علائم شما به خودی خود بهتر می شود یا خیر. در این مدت، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد برخی از تغییرات سبک زندگی را برای کمک به مدیریت استرس و بهبود روحیه خود، مانند ورزش منظم، ایجاد کنید. زمانی که شما شروع به درمان افسردگی کردید، ممکن است احساس بهبود برای شما زمان ببرد. ممکن است لازم باشد بیش از یک نوع درمان را امتحان کنید یا حتی از چندین درمان همزمان استفاده کنید تا علائم خود را به طور مؤثر مدیریت کنید.

بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی، ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و درمان را مفید می دانند. روش های دیگری نیز برای درمان افسردگی وجود دارد، مانند: درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان با شک برقی (ECT)، درمان های جایگزین و مکمل و تغییر در شیوه زندگی.

مقابله با اختلال افسردگی

مانند هر بیماری روانی، روش هایی برای کنار آمدن با علائم و زندگی خوب با افسردگی وجود دارد. اگر به علائم افسردگی مبتلا هستید اما پزشک هنوز مطمئن نیست که آنها از نظر بالینی دارای اهمیت هستند. حتی اگر پزشک شما هنوز درمانی را توصیه نکرده است، مانند دارو یا درمان، مواردی وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم خود انجام دهید.

یک سیستم پشتیبانی و حمایت بسازید. داشتن افرادی در زندگی شما که مثبت، حامی و پذیرش باشند، برای سلامت روان و بهزیستی ضروری است حتی اگر دچار افسردگی نشوید. هنگامی که به دلیل علائم افسردگی در مقابله با زندگی روزمره خود مشکل دارید، داشتن یک سیستم پشتیبانی کامل در محل بسیار مهم است. به دنبال دوستان، خانواده و اجتماع باشید که به آنها اعتماد کنید و در کنار خود داشته باشید. پزشکان و متخصصان سلامت روان نیز جزئی از تیم شما هستند، بنابراین مهم است که احساس راحتی کنید و با آنها صحبت کنید.
مراقب بدن خود باشید. خوردن یک رژیم متنوع و متعادل، هیدراته، اجتناب از مواد مخدر، تنباکو و الکل، ورزش منظم و خواب همه تغییراتی در سبک زندگی است که می توانید به تنهایی برای مدیریت علائم اختلال افسردگی انجام دهید. بعضی اوقات، ایجاد تغییر در این موارد باعث بهبود چشمگیری در روحیه شما می شود.
استرس را کنترل کنید. یادگیری منابع استرس در زندگی شما ، چگونگی تأثیر آن بر ذهن و بدن شما و یافتن راههای مؤثر برای مقابله ، همه بخشی از مدیریت علائم افسردگی اعم از موقت یا طولانی مدت است. استرس می تواند تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روانی شما بگذارد. یافتن راههای سالم برای مدیریت آن یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید برای رفاه و سلامت روان خود انجام دهید.