درمان اضطراب در کودکان، راهکارهای کاهش استرس کودک

مقدار معینی از اضطراب بخشی طبیعی از رشد سالم کودک است. اضطراب جدایی مختصر و ترس از تاریکی، غریبه ها، صداهای بلند یا طوفان، همه نگرانی های رایجی هستند که کودکان ممکن است در حین رشد و بلوغ تجربه کنند.
با این حال، اگر کودک شما شروع به تجربه اضطراب مداوم در طیفی از موضوعات و زمینه‌های زندگی خود کرد، مانند مدرسه، دوستان، خانواده، سلامتی و ورزش، ممکن است زمان آن رسیده باشد که احتمال اختلال اضطرابی در کودکان را بررسی کنید. به عنوان والدین یا مراقب، اجازه ندهید این احتمال شما را نگران کند. هنگامی که به دنبال کمک هستین ، فرزند خود را یک قدم به بهبود و کیفیت بهتر زندگی نزدیک می کنید.

شیوع

تقریباً 15٪ تا 20٪ از جوانان در جمعیت عمومی با اختلالات اضطرابی دست و پنجه نرم می کنند. در میان کودکان مبتلا به ADHD، به نظر می رسد این میزان حتی بالاتر باشد.همانند بزرگسالانی که اختلال اضطراب فراگیر را تجربه می کنند، احتمال ابتلای کودکان دختر به GAD دو برابر بیشتر از همسالان پسرشان است. به همین دلیل، کارشناسان غربالگری اضطراب را برای دختران (و زنان) بالای 13 سال توصیه می کنند.

علائم و تشخیص اضطراب کودکان

کودکان مبتلا به اضطراب فراگیر، نگرانی و ترس بیش از حد و غیر واقعی را در مورد چیزهای روزمره تجربه می کنند. آنها اغلب فاجعه یا بدترین سناریوها را پیش بینی می کنند.
و هم چنین علائمی مانند:

1. مشکل در تمرکز
2. مشکل در بلع
3. خستگی
4. تحریک پذیری
5. تنش عضلانی
6. نیاز به تکرر ادرار
7. بی قراری
8. مشکلات خواب
9. دل درد
10. تنش و استرس مزمن و ناتوان کننده که بر بخش های مختلفی از زندگی کودک تأثیر می گذارد.

یک کودک ممکن است تشخیص دهد که اضطراب او اغراق آمیز است و هنوز هم در کنترل یا مدیریت آن مشکل زیادی دارد.
DSM-5 معیارهای خاصی را که باید برای تشخیص صحیح اختلال اضطرابی در کودکان رعایت شود، مشخص می کند. برای یکی، علائم باید حداقل به مدت شش ماه تجربه شوند تا به درستی تشخیص داده شوند.

برای اطمینان از اینکه کودک شما به درستی تشخیص داده می شود و به بهترین نحو از او مراقبت می شود، بهتر است یک روانشناس برای ارزیابی کودک خود داشته باشید. ارائه دهندگانی هستند که به طور خاص با کودکان و نوجوانان کار می کنند و کسانی که در زمینه کار با اختلالات اضطرابی نیز آموزش دیده اند.

علل و عوامل

هیچ علت مشخصی برای اختلال اضطراب در کودکان وجود ندارد. عوامل مختلفی می توانند بر ایجاد و شروع GAD تأثیر بگذارند، از جمله استعداد ژنتیکی، پویایی خانواده، تجربیات زندگی و عوامل عصبی زیستی.
کودکانی که موقعیت‌های چالش برانگیز زندگی یا بدرفتاری را تجربه کرده‌اند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به GAD باشند.
برای افراد در هر سنی که تجربه‌های چالش، از دست دادن، تحقیر یا رها شدن را تجربه کرده‌اند، معمول است که در موقعیت‌های نامشخص آینده احساس اضطراب کنند.

بلوغ

می‌تواند باعث ایجاد استرس‌های اضافی و احساسات خودآگاهی شود که می‌تواند به احساس اضطراب بیفزاید. ناامیدی و مشکلات مکرر در روابط اجتماعی و عملکرد مدرسه می‌تواند منجر به افزایش اضطراب در مورد خجالت کشیدن در مقابل همسالان شود، و همچنین ترس در مورد آن.

ناامید کردن والدین یا معلمان

اگرچه همه این احساسات طبیعی هستند، اما اگر با گذشت زمان فروکش نکنند و در عوض تشدید شوند یا در فعالیت های روزانه کودک شما اختلال ایجاد کنند، ممکن است دلیل بیشتری برای نگرانی وجود داشته باشد.

رفتار

برنامه های درمانی برای GAD در کودکان و نوجوانان بر اساس وضعیت منحصر به فرد آنها تنظیم می شود. گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارد.

 درمان اختلالات اضطراب کودکان

مشاوره و رواندرمانی

مداخلات روان درمانی در درمان GAD در کودکان و نوجوانان مهم است. مشاوره به کودکان مکانی را ارائه می دهد تا نگرانی های خود را بدون ترس از قضاوت، طرد شدن یا احساس نادیده گرفته شدن در میان بگذارند.

1. توسعه و استفاده از تکنیک های آرام سازی
2. توسعه خودگویی مثبت برای کمک به کاهش اضطراب
3. شناسایی ترس ها و نگرانی ها
4. افزایش مهارت های مقابله ای مانند اجتماعی شدن، فعالیت بدنی و اعتماد به نفس
5. افکار و احساسات را آشکارا به اشتراک بگذارید

به عنوان یک مراقب، احتمالاً از شما و خانواده تان خواسته می شود که در درمان فرزندتان شرکت کنید. متخصص مشاوره اغلب از این زمان برای کمک به آموزش والدین در مورد اختلال اضطراب فراگیر استفاده می‌کند، تکنیک‌های مفیدی را پیشنهاد می‌کند و به خانواده زمان می‌دهد تا برخی از افکار و احساسات اضطراب‌آور کودک را به روشی مؤثر و سالم پردازش کند.  همچنین می توانید راه های درمان اضطراب و استرس را در این مقاله بخوانید .

دارو

برای موقعیت‌هایی که اضطراب کودک از نظر شدت و تأثیر علائم بر زندگی روزمره خفیف تا متوسط ​​است، ممکن است نیازی به دارو نباشد. با این حال، هنگامی که علائم اضطراب متوسط ​​تا شدید است، ارائه‌دهنده شما ممکن است شروع به آموزش شما و خانواده‌تان در مورد گزینه‌های دارویی برای کمک به کنترل علائم کند.

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً داروهایی هستند که برای کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب تجویز می‌شوند. SSRI ها شامل داروهایی مانند:

Celexa (citalopram)
Lexapro (escitalopram)
Prozac (fluoxetine)
Zoloft (sertraline)

مهارت های مقابله ای

انواع تکنیک های مقابله ای وجود دارد که کودکان و نوجوانان می توانند از آنها برای کاهش علائم ناراحت کننده اضطراب از نظر اجتماعی، رفتاری و عاطفی استفاده کنند. یادگیری آنچه برای فرزند شما خوب است، کلیدی است.
ممکن است بخواهید ایده‌های زیر را پیشنهاد دهید و به فرزندتان اجازه دهید، بسته به سن، ابتدا کدامیک را امتحان کند. به آنها اجازه دهید بدانند که زمان آن رسیده است که آنچه را که برای آنها خوب است، کشف کنند.اگر بعد از مدتی تکنیکی به نظر نمی رسد که کمک کننده باشد، اشکالی ندارد. دادن آزادی به آنها برای اطلاع دادن به شما در مورد اینکه چه چیزی کمک کننده است و چه چیزی به نظر نمی رسد می تواند مفید باشد و به کاهش استرس کمک کند.

ارتباط اجتماعی

اضطراب می تواند باعث شود کودکان و نوجوانان بخواهند خود را از همسالان و اعضای خانواده جدا کنند. به فرزندتان کمک کنید تا در ارتباط با دیگران احساس امنیت کند، فرصت هایی را برای حضور در کنار خانواده و لذت بردن از همراهی یکدیگر با بازی کردن، گذراندن وقت در خارج از منزل با هم یا یافتن یک علایق یا سرگرمی مشترک ارائه دهید.
کار داوطلبانه در جامعه می تواند راه فوق العاده دیگری برای کمک به فرزند شما باشد که با دیگران ارتباط برقرار کند. به آنها اجازه دهید چیزی را که به آن علاقه مند هستند کشف و شناسایی کنند و به آنها کمک کنید تا فرصت های مرتبط را در جامعه برای کمک جستجو کنند.

خود مراقبتی

روال‌های خواب، عادات غذایی و فعالیت بدنی همگی به سلامت کودک شما کمک می‌کنند. ممکن است کودک شما در یک منطقه خاص مانند خواب یا فعالیت بدنی دچار مشکل شود، به خصوص اگر به دلیل اضطراب خود بی‌قراری، تنش عضلانی یا خستگی را تجربه کند.
کمک به فرزندتان برای ایجاد یک برنامه مراقبت از خود می تواند توانایی او را برای مقابله با اضطراب و یادگیری مدیریت موثر استرس بهبود بخشد.

نکاتی برای والدین و مراقبین کودکان اضطرابی

اولین قدم برای کمک به فرزندتان برای مدیریت و غلبه بر اضطراب، شناخت آن است، اما این می تواند دشوار باشد. کودکانی که با GAD دست و پنجه نرم می کنند می توانند ساکت، خجالتی و محتاط باشند. آنها ممکن است بسیار سازگار و مشتاق رضایت بزرگسالان باشند.
از سوی دیگر، یک کودک مضطرب ممکن است با عصبانیت، گریه، اجتناب و نافرمانی “بازی کند”. این رفتارها ممکن است به اشتباه به عنوان مخالف و «مشکل» تعبیر شوند، در صورتی که واقعاً به اضطراب مربوط می شوند.
به عنوان یک مراقب، مهم است که از برخی از راه هایی که اضطراب شدید در کودکان نشان می دهد آگاه باشید. با درک بیشتر از اختلال اضطراب فراگیر، بهتر می توانید مداخله کنید و کمک لازم را پیدا کنید.

مداخله و درمان زودهنگام می تواند دنیای متفاوتی را برای کودک شما ایجاد کند و می تواند از عوارض بیشتر پیرامون اضطراب جلوگیری کند. اگر در مورد علائم احتمالی اختلال اضطراب فراگیر در فرزندتان نگرانی یا سؤالی دارید، حتماً با متخصص اطفال یا متخصص بهداشت روان آموزش دیده صحبت کنید.