رواندرمانگر کودک، بهترین تراپیست کودک و نوجوان

رواندرمانی کودک چیست؟ روان درمانگر کودک چه کاری می کند؟

کودک درمانی یا رواندرمانگری کودک شاخه ای از روان درمانی است که بر نیازهای روانی کودکان تمرکز دارد. درست مانند بزرگسالان، مواقعی وجود دارد که کودکان به تخصص روان‌درمانگر نیاز دارند – درمان کودکان برای رفع این نیاز ایجاد شده است.

غیر معمول نیست که معلمان قبل از اینکه والدین متوجه تغییرات در رفتار، خلق و خو یا شخصیت کودک شوند. در مدرسه، کودکان در معرض محرک های اجتماعی قرار می گیرند که همیشه در خانه تجربه نمی کنند. این یکی از دلایلی است که ممکن است معلم اولین کسی باشد که به درمان کودکان اشاره می کند. یک درمانگر آموزش دیده در زمینه روان درمانی برای کودکان معمولا کودکان بین 3 تا 11 سال را درمان می کند، اما این سنین ممکن است بر اساس اعتبار، تجربه و تخصص متفاوت باشد.

برخی از درمانگران به طور خاص برای کار با نوجوانان آموزش دیده اند. یک درمانگر کودکان در مورد نیازهای رشدی خاص کودکان آموزش دیده است و می تواند شاخص هایی را تشخیص دهد که نشان می دهد کودک ممکن است به حمایت بیشتری نیاز داشته باشد. یک کودک درمانگر به طور خاص در مورد روش های درمانی مبتنی بر شواهد برای کودکان آموزش خواهد دید. به همان شیوه‌ای که درمانگران از بزرگسالان حمایت می‌کنند، درمانگران نوجوان نیز به روش‌های مختلف با کودکان کار می‌کنند تا به آنها کمک کنند تا احساسات را پردازش کنند و با آنها کنار بیایند. در ادامه این مقاله به انواع مختلف کودک درمانی خواهیم پرداخت. بسیاری از درمانگران در انواع روش های درمانی آموزش دیده اند و معمولاً از تکنیک های مختلف استفاده می کنند تا نیازهای منحصر به فرد کودک شما را به بهترین نحو برآورده کنند.

دلایل رایج برای رواندرمانی کودکان

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک کودک ممکن است از درمان کودکان بهره مند شود. رویدادهای آسیب زای زندگی مانند مرگ یکی از نزدیکان کودک، طلاق و قلدری چند دلیلی هستند که ممکن است به دنبال درمان برای کودک خود باشید. استرس ناشی از رویدادهای آسیب زای زندگی می تواند باعث مشکلات خواب، نگرانی های اجتماعی و رفتاری و تغییرات خلقی شود. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، پیدا کردن یک کودک درمانگر دارای مجوز ایده خوبی است.

CDC گزارش می دهد که در میان کودکان 2 تا 8 ساله، 17.4 درصد مبتلا به اختلال روانی، رفتاری یا رشدی تشخیص داده شده اند. بیش از 50 درصد از کودکان 3 تا 17 ساله به دلیل اختلالات روانی، رفتاری و رشدی تحت درمان قرار گرفته اند و تقریباً 80 درصد از کودکان مبتلا به افسردگی تحت درمان قرار گرفته اند.

چرا درمان و پیشگیری برای کودکان ضروری است؟

کودکان احساسات را متفاوت از بزرگسالان ابراز می کنند. غیرمعمول نیست که کودکان از نظر عاطفی رفتار کنند یا اختلالات خلقی، خوابی و اجتماعی از خود بروز دهند، زیرا به اندازه کافی بالغ نیستند تا بتوانند به طور مؤثر احساسات خود را بیان کنند. کودک درمانگران دارای مجوز نیازهای منحصر به فرد کودکان را درک می کنند و آموزش های تخصصی برای برقراری ارتباط با کودکان به روش های قابل دسترس برای کودک دارند.

انواع درمان کودکان – انواع رواندرمانی کودک

روان درمانی برای کودکان بسته به درمانگر و نیازهای منحصر به فرد کودک اشکال مختلفی دارد.

بازی درمانی نوعی از درمان کودکان است که از بازی برای کمک به بیان و بیان احساسات و افکار درونی کودکان استفاده می کند. بازی درمانی طوری طراحی شده است که از دیدگاه کودک کار کند. همچنین به کودک کمک می کند تا احساس راحتی کند و با درمانگر باز شود. به جای اینکه کودک بنشیند و به سوالات پاسخ دهد، بازی درمانی به آنها اجازه می دهد تا مهارت ها را بیاموزند و احساسات خود را از طریق کارهایی که به طور طبیعی انجام می دهند پردازش کنند: بازی! یک درمانگر می تواند از بازی درمانی برای کمک به کودکان در هنگام صحبت کردن در مورد زندگی و احساسات خود استفاده کند. بازی درمانی همچنین می تواند به ایجاد اعتماد به نفس کمک کند یا به تشریح مکالمات به روش هایی که درک آنها برای کودکان آسان تر است کمک کند.

درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز اغلب برای کودکان استفاده می شود. این نوع درمان نحوه جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت و نحوه استفاده از تکنیک های مقابله ای برای کنترل مسائل رفتاری خود را آموزش می دهد. این نوع درمان به کودکان مهارت هایی می دهد تا با محرک هایی که آنها را ناراحت می کند کنار بیایند و چالش های رفتاری، اجتماعی و عاطفی را برطرف می کند.

آموزش مهارت‌های اجتماعی نوع دیگری از درمان است که به کودکانی که ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی روزمره با دیگران درگیر شوند، کمک می‌کند. برای برخی از کودکان، دانستن چگونگی حفظ مکالمه، دوست یابی یا زمان برقراری تماس چشمی طبیعی است. برای سایر کودکان، ممکن است به کمک کمی نیاز داشته باشند. برخی از کودکانی که با اختلالات خاصی مانند اختلالات طیف اوتیسم دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تفسیر نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشند. درمان می تواند نقش مهمی در کمک به این کودکان در یادگیری مهارت های اجتماعی و تقویت استقلال بیشتر ایفا کند.

از درمانگر کودک چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

از یک حرفه ای بپرسید – امروز با یک مشاور دارای مجوز هیئت مدیره گپ بزنید!

درمان‌های متمرکز بر تروما و تروما به کودکانی کمک می‌کند که در یک مصیبت دلخراش زندگی کرده‌اند. بسیاری از درمانگران کودک به طور خاص برای کمک به کودکان در پردازش و بهبود یک تجربه آسیب زا آموزش دیده اند. برخی از کودکان ممکن است پس از تجربه از دست دادن ناگهانی، مانند مرگ خواهر یا برادر یا مراقب، دچار مشکلات ترومایی شوند. تروما همچنین می تواند پس از تجربه کودک آزاری ایجاد شود e و بی توجهی، بلایای طبیعی، تصادفات رانندگی، یا شاهد خشونت.

مشاوره غم و اندوه به کودکانی که ممکن است در هنگام بهبودی از فقدان نیاز به حمایت داشته باشند، کمک می کند. یک کودک درمانگر می تواند به کودکان کمک کند تا راه های سالمی برای ابراز احساسات خود و درمان از دست دادن های خود بیابند. از آنجایی که کودکان در مراحل رشدی خاص، مرگ و سایر ضایعات را متفاوت از بزرگسالان درک و پردازش می کنند، مشاوره سوگ به کودکان کمک می کند تا روند سوگواری را درک کنند و از طریق آن حرکت کنند. همچنین به کودکان این آزادی را می دهد که غم و اندوه و سایر احساسات خود را بدون ترس از ناراحتی والدین خود ابراز کنند.

خانواده درمانی به کودکان و خانواده هایشان حمایت می کند. یک کودک درمانگر می تواند با خانواده ها همکاری کند تا به والدین و کودکان کمک کند تا با هم از چالش ها و نیازهای کودک عبور کنند. کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری اغلب بازخورد منفی بیشتری می شنوند تا مثبت، که می تواند بر عزت نفس آنها تأثیر منفی بگذارد و رفتارها را بدتر کند. یک کودک درمانگر می تواند با والدین برای توسعه برنامه های رفتاری و سایر استراتژی های تقویت مثبت همکاری کند تا به والدین کمک کند تا رفتارهای کودک خود را به بهترین نحو مدیریت کنند و عزت نفس او را تقویت کنند.

گروه درمانی ممکن است به کودکانی که با مشکلات رفتاری دست و پنجه نرم می کنند یا نیاز به حمایت عاطفی دارند کمک کند. گروه درمانی به کودکان این امکان را می دهد که با همسالانی که با چالش های مشابهی روبرو هستند تعامل برقرار کنند. گروه درمانی می تواند به کودکان در ایجاد مهارت های اجتماعی و عزت نفس کمک کند. می تواند به کودکان بفهماند که تنها نیستند و سایر کودکان نیز با چالش های مشابهی روبرو هستند.

آنچه باید قبل از مراجعه به رواندرمانگر کودک بدانید

درمانگران می توانند با انواع متفاوتی از اختلالات روانی و مشکلات عاطفی در درمان کودکان مقابله کنند. اگر کودک شما دارای اضطراب، مشکلات خشم است یا در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، یک درمانگر می تواند با او همکاری کند تا به او کمک کند تا در مورد مشکلات خود بیاموزد و بر آنها غلبه کند. به عنوان والدین، می‌توانید این امکان را برای فرزندتان فراهم کنید که برای موقعیتش کمک مناسب دریافت کند.

ما می دانیم که شروع درمان توسط کودک می تواند ترسناک باشد

به عنوان والدین، گاهی اوقات احساس می کنیم بهترین افرادی هستیم که به فرزندانمان کمک می کنیم. اما گاهی اوقات نمی دانیم چه کنیم و در این مواقع، بردن فرزندتان نزد یک درمانگر می تواند مفیدترین و مؤثرترین راه برای کمک به کودک شما باشد. ممکن است کودک شما راحت‌تر با یک فرد بی‌طرف در مورد احساسات یا مشکلاتش صحبت کند، یا ممکن است کودک شما یک مشکل روانی داشته باشد که شما برای مقابله با آن آموزش ندیده‌اید. اولین قدم این است که بدانید در طول فرآیند درمانی چه انتظاراتی دارید و سپس پیدا کردن درمانگر مناسب.

ممکن است کودک شما بعد از یک جلسه بیشتر ناراحت به نظر برسد

طبیعی است که فرض کنیم کودک شما پس از اینکه فرصتی برای صحبت با یک درمانگر پیدا کند، احساس بهتری خواهد داشت. گاهی اوقات دقیقاً همین اتفاق خواهد افتاد. با این حال، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که جلسه احساسات ناراحت کننده ای را به همراه داشته باشد. این احساسات مهم هستند و باید با آنها برخورد کرد، اما همچنین می تواند باعث شود کودک شما احساس ناراحتی یا غرق شدن کند. برای حمایت از فرزندتان آنجا باشید. درمان آسان نیست، اما با داشتن یک مشاور مناسب، فرزند شما می تواند پیشرفت های بزرگی داشته باشد. به احتمال زیاد مفید است که در راه درمان به کودک خود توضیح دهید که گاهی ممکن است بعد از آن احساس ناراحتی کند و مشکلی ندارد. برخی از والدین دوست دارند فرزندشان را بعد از اولین جلسه درمانی به انجام یک فعالیت سرگرم کننده ببرند، مانند رفتن به باغ وحش یا صرفاً برای گرفتن بستنی. برخی از کودکان ممکن است بخواهند به خانه بروند و در کنار احساسات و افکار خود باشند. شما فرزندتان را بهتر می شناسید، پس از غریزه خود پیروی کنید. ممکن است فرزند شما بگوید که دیگر نمی خواهد برود. باز هم به غرایز خود گوش دهید. آیا شاهد پیشرفت هایی هستید؟ چه نوع بازخوردی از درمانگران دریافت می کنید؟ بچه‌ها هم دوست ندارند واکسن یا رفتن به دندانپزشکی را دوست داشته باشند، بنابراین فقط به این دلیل که کودک شما می‌گوید نمی‌خواهد برود، به این معنی نیست که شما باید فقط بر اساس آن واکسن را متوقف کنید.

مشاوران همه چیز را با والدین به اشتراک نمی گذارند

در حالی که درمانگران به والدین آنچه را که برای ایمن نگه داشتن فرزندشان باید بدانند، می گویند، اما همه چیزهایی را که فرزند شما به آنها می گوید به اشتراک نمی گذارند. به آنها آموزش داده می شود که به حریم خصوصی کودک احترام بگذارند مگر اینکه نیاز فوری به دانستن چیزی وجود داشته باشد. ممکن است احساس بدی داشته باشید که بدانید فرزندتان چیزهایی را به دیگران می گوید که او به شما نمی گوید. با این حال، باید به این فرآیند اعتماد کنید تا درمانگر بتواند به فرزندتان کمک کند تا مشکلاتش را حل کند. اگر فرزندتان فکر کند که هر دوی شما درباره همه چیزهایی که گفته شد صحبت خواهید کرد، اعتمادسازی با درمانگر خود واقعاً سخت خواهد بود. شما و درمانگر می توانید در مورد پارامترهایی صحبت کنید که در آن به شما اطلاع داده می شود.

برخی از درمانگران تنها زمانی به والدین هشدار می دهند که کودک برای خود یا دیگران آسیبی ایجاد کند، و برخی شما را در مورد مشکلات جزئی تر اما هنوز جدی تر راهنمایی می کنند. همه اینها باید جلوی فرزندتان صحبت شود. تا زمانی که کودک شما بداند چه انتظاری دارد، بعید است که احساس کند در معرض قرار گرفته یا فریب خورده است. این بسیار مهم است زیرا شما می خواهید مطب درمانی مکانی امن برای فرزند شما باشد. به طور کلی درمانگران برای کودک آزاری و بی توجهی به خبرنگاران موظف هستند، بنابراین توجه داشته باشید که اگر فرزند شما فریاد بزند، درمانگر موظف است مراحل او را دنبال کند و ممکن است با اداره رفاه کودک محلی تماس بگیرد. این نیز چیزی است که شما می توانید در مورد آن با درمانگر صحبت کنید تا درک روشنی از آنچه انتظار دارید داشته باشید.

احتمالاً درمانگر به شما مشاوره والدین می دهد

یک درمانگر عالی ممکن است هر آنچه را که می خواهید در مورد آنچه فرزندتان در درمان می گوید، به شما بگوید. با این حال، اگر مشکلی را در نحوه تربیت فرزندتان کشف کنند، توصیه های والدین را با شما در میان خواهند گذاشت. آنها همچنین ممکن است تاکتیک های فرزندپروری را پیشنهاد دهند که برای چالش های فرزند شما مناسب تر است. سعی کنید نصیحت آنها را دخل و تصرف یا توبیخ ندانید. در عوض، این را به عنوان یک سرویس اضافی که مشاور ارائه می دهد، در نظر بگیرید. در واقع، معمولاً به همین دلیل است که والدین کودک را به درمان می‌آورند. اتفاقی در حال وقوع است که والدین مطمئن نیستند که چگونه به بهترین نحو به کودک خود کمک کنند، بنابراین دریافت ایده ها و بازخورد از درمانگر منطقی است. عجیب است که هرگز در مورد پیشرفت فرزند خود با درمانگر خود صحبت نکنید.

تفاوت بزرگی در بروز رسانی پیشرفت و شکستن اعتمادی که درمانگر با فرزند شما دارد وجود دارد. همچنین، از همه فرصت‌ها استفاده کنید و آنچه را که در خانه می‌بینید به درمانگر بگویید. برای یک کودک غیر معمول نیست.

وارد درمان شوید و بگویید همه چیز “خوب” است، در حالی که در واقعیت، استرس های بزرگی در خانه یا مدرسه وجود دارد. درمانگر واقعاً می‌تواند به شما کمک کند و در مورد کارهایی که می‌توانید انجام دهید تا بهترین کمک به فرزندتان برای مقابله با آن‌ها کمک کنید، به شما ایده‌ها و بازخورد بدهد.

ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که درمانگر بخواهد شما را برای یک جلسه بکشاند. شاید چیزی وجود داشته باشد که فرزندتان بخواهد به شما بگوید، اما نمی داند چگونه، یا شاید شما و فرزندتان – به خصوص اگر در سنین نوجوانی هستند – در برقراری ارتباط مشکل دارید. درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا راه‌های مختلف صحبت کردن با یکدیگر را بیاموزید، و حتی تمرین‌ها و بازی‌های نقش‌آفرینی را انجام دهید تا به شما کمک کند مهارت‌های جدیدی کسب کنید.

بسیار مهم است که احساس نکنید درمانگر دانای همه چیز است یا پدر و مادری «بهتر» از شماست. شما فرزندتان را بهتر می شناسید و در نهایت می دانید چه چیزی برای فرزندتان بهتر است. داشتن یک درمانگر فقط یک ابزار و یک منبع است. درست مثل زمانی است که فرزندتان را پیش دکتر می برید. شما ممکن است هر کاری که دکتر می گوید را انجام ندهید، اما در قضاوت حرفه ای آنها احساس اطمینان می کنید و آنچه را که نیاز دارید می گیرید.