اختلال چند شخصیتی چیست؟ اختلال هویت تجزیه ای

اختلال چندشخصیتی/ اختلال هویت تجزیه ای (DID) چیست؟

اختلال هویت تجزیه ای (DID) یک اختلال روانشناختی است. افراد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای دو یا چند هویت مجزا دارند. این شخصیت ها در زمان های مختلف رفتار فرد را کنترل می کنند. هر هویتی تاریخچه شخصی، ویژگی ها، دوست داشتن ها و ناپسندهای خود را دارد. DID می تواند منجر به شکاف در حافظه و توهم شود. اختلال هویت تجزیه ای در گذشته اختلال شخصیت چندگانه نامیده می شد.

DID یکی از اختلالات تجزیه ای است. این اختلالات بر توانایی فرد در ارتباط با واقعیت تأثیر می گذارد. سایر اختلالات تجزیه ای عبارتند از:

• اختلال مسخ شخصیت یا غیرواقعی شدن، که باعث احساس جدایی از واقعیت و اعمال شما می شود.
• فراموشی تجزیه ای، یا مشکلات به خاطر سپردن اطلاعات مربوط به خود.

اختلال هویت تجزیه ای چقدر رایج است؟

DID بسیار نادر است. این اختلال بین 0.01 تا 1 درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. ممکن است در هر سنی رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به DID مبتلا می شوند.

چه چیزی باعث اختلال هویت تجزیه ای (DID) می شود؟

DID معمولاً نتیجه آزار جنسی در کودکی یا آزار جسمی در دوران کودکی است. گاهی اوقات در واکنش به یک بلای طبیعی یا سایر رویدادهای آسیب زا مانند جنگ نیر ایجاد می شود. این اختلال راهی است برای فاصله گرفتن یا جدا کردن خود از تروما است. نقص در پیام رسانی مغز، نقص در ترتیب قرار گرفتن آمینو اسیدها. عوامل رفتاری و شناختی مانند بهره کشی از کودکان (بهره های جنسی و جسمی ). کمبود عاطفی و اختلال توجه در کودکی، عدم احساس امنیت در کودکی باعث ایجاد این اختلال می شود.

علائم و نشانه های DID چیست؟

فرد مبتلا به DID دو یا چند هویت متمایز دارد. هویت “هسته” شخصیت معمول فرد است. «تغییرها» شخصیت های جایگزین فرد هستند. برخی از افراد مبتلا به DID تا 100 تغییر دارند.

دگرگون کننده ها بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. هویت ها ممکن است دارای جنسیت، قومیت، علایق و شیوه های تعامل با محیط مختلفی باشند.

سایر علائم و نشانه های رایج DID می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اضطراب
• توهمات
• افسردگی
• سرگردانی
• سوء مصرف مواد مخدر یا الکل
• از دست دادن حافظه
• افکار خودکشی یا خودآزاری

آیا اختلال چند شخصیتی به‌عنوان اختلالی جداگانه و مجزا شناخته می‌شود؟

تشخیص اختلال هویت تجزیه ای

آیا تستی برای DID وجود دارد؟

هیچ تستی وجود ندارد که بتواند DID را تشخیص دهد. یک روانشناس خوب مرد یا زن یا روانپزشک علائم و سابقه سلامت شخصی شما را بررسی می کند. متخصصین ممکن است آزمایش هایی را برای رد علل فیزیکی زمینه ای علائم شما، مانند آسیب های سر یا تومورهای مغزی انجام دهند.

علائم DID اغلب در دوران کودکی، بین سنین 5 تا 10 سالگی ظاهر می شود. اما والدین، معلمان یا ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است علائم را نبینند. DID ممکن است با سایر مشکلات رفتاری یا مشکلات رایج در کودکان، مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) اشتباه گرفته شود. به همین دلیل، DID معمولاً تا بزرگسالی تشخیص داده نمی شود.

مدیریت و درمان اختلال هویت تجزیه ای

درمان اختلال هویت تجزیه ای (DID) چیست؟

برخی از داروها ممکن است به علائم خاصی از DID مانند افسردگی یا اضطراب کمک کنند. اما موثرترین درمان اختلال چندشخصیتی روان درمانی است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با آموزش تخصصی در زمینه اختلالات سلامت روان، مانند روانشناس یا روانپزشک، می تواند شما را به سمت درمان مناسب راهنمایی کند. ممکن است از درمان فردی، گروهی یا خانوادگی بهره مند شوید.

درمان ها روی موارد زیر تمرکز دارد:

• شناسایی و کار بر روی تروما یا سوء استفاده گذشته
• مدیریت تغییرات رفتاری ناگهانی
• ادغام هویت های جداگانه در یک هویت واحد

آیا هیپنوتیزم درمانی می تواند به DID کمک کند؟

برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است هیپنوتیزم درمانی را همراه با روان درمانی توصیه کنند. هیپنوتیزم درمانی نوعی مراقبه هدایت شده است. ممکن است به افراد در بازیابی خاطرات سرکوب شده کمک کند.

پیشگری از اختلال هویت تجزیه ای

آیا می توان از اختلال هویت تجزیه ای (DID) پیشگیری کرد؟

هیچ راهی برای جلوگیری از DID وجود ندارد. اما شناسایی علائم در اوایل زندگی و جستجوی درمان می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. والدین، مراقبان و معلمان باید مراقب علائم در کودکان خردسال باشند. درمان بلافاصله پس از اپیزودهای سوء استفاده یا تروما ممکن است از پیشرفت DID جلوگیری کند.

درمان همچنین می تواند به شناسایی محرک هایی که باعث تغییر شخصیت یا هویت می شوند کمک کند. محرک های رایج عبارتند از استرس یا سوء مصرف مواد. مدیریت استرس و اجتناب از مواد مخدر و الکل ممکن است به کاهش دفعات تغییرات مختلف در کنترل رفتار شما کمک کند.

چشم اندازیا پیش آگهی اختلال چندشخصیتی

آیا اختلال هویت تجزیه ای (DID) از بین خواهد رفت؟

هیچ درمانی برای DID وجود ندارد. اکثر افراد تا آخر عمر این اختلال را مدیریت خواهند کرد. اما ترکیبی از درمان ها می تواند به کاهش علائم کمک کند. می توانید یاد بگیرید که کنترل بیشتری بر رفتار خود داشته باشید. با گذشت زمان، می توانید در محل کار، خانه یا جامعه خود بهتر عمل کنید.

زندگی با اختلال هویت تجزیه ای

یک سیستم پشتیبانی قوی می تواند زندگی با DID را قابل مدیریت تر کند. اطمینان حاصل کنید که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، اعضای خانواده و دوستانی دارید که وضعیت شما را می دانند و درک می کنند. صریح و صادقانه با افراد موجود در سیستم پشتیبانی خود ارتباط برقرار کنید و از درخواست کمک نترسید.

تفاوت اختلال چند شخصیتی با اسکیزوفرنی

اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده DID داشته باشد، چگونه می توانیم به او کمک کنیم؟

داشتن یکی از عزیزان مبتلا به DID می تواند گیج کننده و طاقت فرسا باشد. ممکن است ندانید که چگونه به تغییرات یا رفتارهای مختلف آنها پاسخ دهید. شما می توانید از طریق آشنایی با DID و علائم آن و پیشنهاد شرکت در جلسات مشاوره رواندرمانی یا گروه های حمایتی با عزیزانتان، زمانی که تغییرات رفتاری ناگهانی رخ می دهد، آرام و حمایت کننده باشید.

طرز برخورد با افراد مبتلا به اختلال چند شخصیتی

اگر شما با یک بیمار دارای اختلال چند شخصیتی سر و کار داشته باشید، احتمالا از خودتان می پرسید که باید چه کاری انجام دهید و مناسب ترین برخورد با این افرتد چه نوع برخوردی است. حقیقتی که وجود دارد این است که برای برخورد با این افراد باید چند نکته مهم را در نظر بگیرید.

1. ایجاد اعتماد

حقیقتی که وجود دارد این است که برای برخورد با افراد دارای اختلال چند شخصیتی، باید چند نکته مهم را در نظر بگیرید. اولین اصل این است که باید براساس اعتماد رابطه را سر و شکل بدهید. شما باید طوری رفتار کنید که طرف مقابل تان کاملا متوجه شود که به او اعتماد دارید و قصد دارید با کمک خودش بهترین شرایط را برای او فراهم کنید.شما به عنوان یک دوست یا شریک زندگی باید به او این اعتماد را بدهید که اگر شرایط سخت تر بشود هم در کنار او خواهید ماند. ممکن است همسرتان یا کسی که با او رابطه دارید، احساسات متناقضی را تجربه کند و خودش هم متوجه این موضوع نباشد. شما باید در روزهای خوب و در شرایطی که بیمار شرایط خوبی را پشت سر می گذارد به او این اطمینان را بدهید که به او اعتماد دارید و می دانید که او دوست دارد بهترین شرایط را داشته باشید. این عامل هم چنین باعث می شود که در شرایط بحرانی و حساس شریک زندگی تان تنش کمتری را تجربه کند و به اصطلاح کمتر بدحال شود.

2. مراجعه به مشاور

مراجعه به مطب روانشناس معمولا بهترین راهکاری است که برای مواجهه با هر نوع اختلال رفتاری و یا روانی در اختیار دارید. مشاور روانشناس با روش های کاملا علمی و براساس مطالعاتی که دارد به شما برای برخورد با اختلال چند شخصیتی کمک می کند. هم چنین یکی از موضوعات دیگری که روانشناس می تواند به شما برای دانستن آن کمک کند، نحوه برخورد با بیمار شخصیت مرزی با افکار خودکشی است. روانشناس در طول جلسات به شما کمک می کند تا بتوانید بهترین برخورد را با بیمار داشته باشید. هم چنین خدمات مشاوره ای شبانه روزی که وجود دارد می تواند به شما کمک کند تا با افکار خودکشی فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مقابله کنید.

3. بیمار را به فعالیت تشویق کنید

یکی از عوامل بسیار مهمی که اختلال چند شخصیتی را تشدید می کند استرس است. زمانی که فرد استرس دارد، ممکن است تکانه های شخصیتی اش فعال شود و نتواند به خوبی با شرایط کنار بیاید. در نتیجه ممکن است پرخاشگری کند و یا کنترل رفتارش را از دست بدهد. فعالیت های جسمی و روحی متفاوتی که وجود دارد می تواند به بیمار کمک کند استرس کمتری را تجربه کند. این پایین آمدن استرس به صورت معمول افکار خودکشی و یا ناپایداری های خلقی بیمار را کاهش می دهد. تشویق بیمار به گوش دادن به موسیقی یکی از عواملی است که می تواند در کاهش استرس موثر باشد. بیماری که به موسیقی گوش می دهد از نظر احساسی شرایط بهتری را پیدا می کند و می تواند با وقایعی که در اطرافش اتفاق می افتد بهتر کنار بیاید. همچنین یکی از کارهای دیگری که می توانید برای برخورد با افرادی که به این اختلال مبتلا هستند انجام دهید این است که آن ها را به ورزس کردن تشویق کنید. معمولا ورزش های رقابتی مانند فوتبال و یا والیبال برای این بیماران توصیه نمی شود چرا که ممکن استرس اضافه ای را به او وارد کند. پیاده روی، کوه نوردی، دوچرخه سواری و شنا از جمله فعالیت های بدنی هستند که به بیماران دارای اختلال چند شخصیتی توصیه می شود. این فعالیت های بدنی موجب می شود که فرد بتواند استرس هایش را تخلیه کند. هم چنین زمانی که فعالیت بدنی بالاتر برود، سوخت و ساز بدن افزایش می یابد و بدین ترتیب استرس بیمار کاهش خواهد یافت.

چه زمانی باید با روانپزشک خود در مورد DID تماس بگیریم؟

اگر شما یا شخصی که می شناسید مبتلا به DID است و هر یک از علائم زیر را نشان می دهد، فورا به پزشک مراجعه کنید:

• خودآزاری
• افکار خودکشی
• رفتار خشونت آمیز