درمان اسکیزوفرنی کودکی
تشخیص و درمان اسکیزوفرنی کودکی
تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی شامل رد کردن سایر اختلالات سلامت روان و تعیین اینکه علائم ناشی از مصرف الکل یا مواد مخدر، دارو یا یک وضعیت پزشکی نیست. فرآیند تشخیص ممکن است شامل موارد زیر باشد:
معاینه بدنی. ممکن است برای کمک به رد سایر مشکلاتی که میتوانند باعث ایجاد علائم شوند و برای بررسی هر گونه عوارض مرتبط انجام شود.
تست ها و غربالگری ها. تست ها ممکن است شامل آزمایشاتی باشد که به رد کردن شرایط با علائم مشابه و غربالگری الکل و مواد مخدر کمک می کند. پزشک همچنین ممکن است درخواست مطالعات تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن کند.
ارزیابی روانپزشکی شامل مشاهده ظاهر و رفتار، پرسش در مورد افکار، احساسات و الگوهای رفتاری، از جمله هرگونه افکار آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به دیگران، ارزیابی توانایی تفکر و عملکرد در سطح مناسب سن، و ارزیابی خلق و خو، اضطراب و علائم احتمالی روان پریشی است. ارزیابی روانشناختی همچنین شامل بحث در مورد تاریخچه خانوادگی و شخصی است.
معیارهای تشخیصی اسکیزوفرنی پزشک یا متخصص سلامت روان شما ممکن است از معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا استفاده کند.
فرآیند چالش برانگیز تشخیص اسکیزوفرنی
مسیر تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی گاهی می تواند طولانی و چالش برانگیز باشد. تا حدی این به این دلیل است که سایر بیماری ها مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی می توانند علائم مشابهی داشته باشند.
یک روانپزشک کودک ممکن است بخواهد رفتارها، ادراکات و الگوهای تفکر کودک شما را برای چندین ماه یا بیشتر تحت نظر داشته باشد. همانطور که الگوهای تفکر و رفتار و علائم و نشانهها در طول زمان واضحتر میشوند، ممکن است تشخیص اسکیزوفرنی داده شود.
در برخی موارد، روانپزشک ممکن است شروع داروها را قبل از تشخیص رسمی توصیه کند. این امر به ویژه برای علائم پرخاشگری یا خود آسیبی مهم است. برخی از داروها ممکن است به محدود کردن این نوع رفتارها کمک کنند.
درمان اسکیزوفرنی کودکی
اسکیزوفرنی در کودکان نیاز به درمان مادام العمر دارد، حتی در دوره هایی که به نظر می رسد علائم از بین می روند. درمان یک چالش خاص برای کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی است.
تیم درمان اسکیزوفرنی کودکی
درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی معمولاً توسط یک روانپزشک کودک با تجربه در درمان اسکیزوفرنی هدایت می شود. رویکرد تیمی ممکن است در کلینیک هایی با تخصص در درمان اسکیزوفرنی در دسترس باشد. تیم ممکن است برای مثال شامل موارد زیر باشد:
- روانپزشک، روانشناس یا درمانگر دیگر
- پرستار روانپزشکی
- مددکار اجتماعی
- اعضای خانواده
گزینه های اصلی درمان اسکیزوفرنی
درمان های اصلی اسکیزوفرنی دوران کودکی عبارتند از:
- داروها
- روان درمانی
- آموزش مهارت های زندگی
- بستری شدن در بیمارستان
داروهای درمان اسکیزوفرنی کودکی
بیشتر داروهای ضد روان پریشی مورد استفاده در کودکان همان داروهایی است که برای بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده می شود. داروهای ضد روان پریشی اغلب در مدیریت علائمی مانند هذیان و توهم موثر هستند.
به طور کلی، هدف از درمان با داروهای ضد روان پریشی، مدیریت مؤثر علائم با کمترین دوز ممکن است. با گذشت زمان، پزشک کودک شما ممکن است ترکیبات، داروهای مختلف یا دوزهای مختلف را امتحان کند. بسته به علائم، داروهای دیگری مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب نیز ممکن است کمک کنند. ممکن است چند هفته بعد از شروع مصرف دارو طول بکشد تا متوجه بهبود علائم شوید.
آنتی سایکوتیک های نسل دوم
داروهای جدیدتر و نسل دوم معمولاً ترجیح داده می شوند زیرا عوارض جانبی کمتری نسبت به آنتی سایکوتیک های نسل اول دارند. با این حال، ممکن است باعث افزایش وزن، قند خون بالا، کلسترول بالا یا بیماری قلبی شوند.
نمونه هایی از آنتی سایکوتیک های نسل دوم تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اسکیزوفرنی در نوجوانان 13 ساله و بالاتر عبارتند از:
- آریپیپرازول (Abilify)
- لورازیدون (لاتودا)
- اولانزاپین (زیپرکسا)
- کوئتیاپین (Seroquel)
- ریسپریدون (ریسپردال)
- پالیپریدون (Invega) برای کودکان 12 سال و بالاتر مورد تایید FDA است.
آنتی سایکوتیک های نسل اول
داروهای نسل اول معمولاً به اندازه داروهای ضد روان پریشی نسل دوم در کنترل هذیان و توهم مؤثر هستند. علاوه بر داشتن برخی از عوارض جانبی مشابه با آنتی سایکوتیک های نسل دوم، آنتی سایکوتیک های نسل اول ممکن است عوارض جانبی عصبی مکرر و بالقوه قابل توجهی نیز داشته باشند. اینها شامل احتمال ایجاد یک اختلال حرکتی به نام دیسکینزی دیررس است که ممکن است قابل برگشت باشد یا نباشد.
به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی با آنتیسایکوتیکهای نسل اول، اغلب برای استفاده در کودکان توصیه نمیشوند تا زمانی که سایر گزینهها بدون موفقیت امتحان شوند.
نمونه هایی از آنتی سایکوتیک های نسل اول تایید شده توسط FDA برای درمان اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان عبارتند از:
- پرفنازین برای کودکان 12 سال و بالاتر
- تیوتیکسن برای کودکان 12 سال و بالاتر
عوارض و خطرات دارویی
همه داروهای ضد روان پریشی دارای عوارض جانبی و خطرات احتمالی سلامتی هستند که برخی از آنها تهدید کننده زندگی هستند. عوارض جانبی در کودکان و نوجوانان ممکن است مانند بزرگسالان نباشد و گاهی اوقات ممکن است جدی تر باشند. کودکان، به ویژه کودکان بسیار خردسال، ممکن است توانایی درک یا برقراری ارتباط در مورد مشکلات دارویی را نداشته باشند.
در مورد عوارض جانبی احتمالی و نحوه مدیریت آنها با پزشک کودک خود صحبت کنید. نسبت به مشکلات کودک خود هوشیار باشید و عوارض جانبی را در اسرع وقت به پزشک گزارش دهید. پزشک ممکن است بتواند دوز را تنظیم کند یا داروها را تغییر دهد و عوارض جانبی را محدود کند.
همچنین، داروهای ضد روان پریشی می توانند تداخلات خطرناکی با سایر مواد داشته باشند. در مورد تمام داروها و محصولات بدون نسخه از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و مکمل های گیاهی به پزشک کودک خود بگویید.
روان درمانی اسکیزوفرنی کودکی
علاوه بر دارو درمانی، روان درمانی، می تواند به مدیریت علائم کمک کند و به شما و فرزندتان کمک کند تا با این اختلال کنار بیایید. روان درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان فردی
روان درمانی، مانند درمان شناختی رفتاری، با یک متخصص سلامت روان ماهر می تواند به کاهش علائم کمک کند و به کودک شما کمک کند تا راه های مقابله با استرس و چالش های زندگی روزمره اسکیزوفرنی را بیاموزد. یادگیری در مورد اسکیزوفرنی می تواند به کودک شما کمک کند تا وضعیت را درک کند، با علائم کنار بیاید و به یک برنامه درمانی پایبند باشد.
خانواده درمانی
فرزند شما و خانواده شما ممکن است از درمانی که به خانواده ها حمایت و آموزش می دهد بهره مند شوند. مراقبت از اعضای خانواده می تواند برای کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی بسیار مفید باشد. خانواده درمانی همچنین می تواند به خانواده شما کمک کند تا ارتباطات را بهبود بخشد، درگیری ها را حل کند و با استرس مربوط به وضعیت فرزند شما مقابله کند.
آموزش مهارت های زندگی
برنامههای درمانی که شامل ایجاد مهارتهای زندگی میشود میتواند به کودک شما کمک کند تا در صورت امکان در سطوح مناسب سن خود عمل کند. آموزش مهارت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آموزش مهارت های اجتماعی و تحصیلی
آموزش مهارت های اجتماعی و تحصیلی بخش مهمی از درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی است. کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب در روابط و مشکلات مدرسه مشکل دارند. آنها ممکن است در انجام کارهای معمولی روزانه مانند حمام کردن یا لباس پوشیدن مشکل داشته باشند.
توانبخشی حرفه ای و اشتغال حمایت شده
این تمرکز بر کمک به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی برای آماده شدن، یافتن و حفظ شغل است.
بستری شدن در بیمارستان
در طول دوره های بحرانی یا زمان علائم شدید، بستری شدن در بیمارستان ممکن است ضروری باشد. این می تواند به اطمینان از ایمنی کودک شما کمک کند و مطمئن شوید که او تغذیه، خواب و بهداشت مناسبی دارد. گاهی اوقات بستری در بیمارستان امن ترین و بهترین راه برای کنترل سریع علائم است.
بستری شدن جزئی در بیمارستان و مراقبت های اقامتی ممکن است گزینه هایی باشند، اما علائم شدید معمولاً قبل از انتقال به این سطوح مراقبت در بیمارستان تثبیت می شوند.