موثرترین دارو برای پانیک، چه قرصی برای حمله پنیک خوبه؟
موثرترین دارو برای پانیک کدام داروها هستند؟ دارو یکی از محبوب ترین و موثرترین گزینه های درمانی برای اختلال پانیک، حملات پانیک و آگورافوبیا است. روانپزشک خوب ممکن است برای کاهش شدت حملات پانیک، کاهش احساسات کلی اضطراب، و به طور بالقوه درمان بیماری های همزمان مانند افسردگی، دارویی تجویز کند. موثرترین دارو برای پانیک کدام داروها هستند؟ داروهای اختلال پانیک هراس معمولاً از یکی از دو دسته هستند: داروهای ضدافسردگی و داروهای ضداضطراب. داروهایی مانند داروهای ضدافسردگی، بنزودیازپین‌ها و مسدودکننده‌های بتا، همراه با سایر درمان‌ها، ممکن است به کاهش دفعات و شدت حملات پانیک کمک کنند.
حملات پانیک ممکن است نشانه ای از اختلال پانیک باشد که می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. حملات پانیک، احساسات ناگهانی و شدید ترس یا وحشت هستند که بدون هشدار رخ می دهند و می توانند در عرض چند دقیقه به اوج خود برسند. افرادی که به طور مکرر آنها را تجربه می کنند ممکن است اختلال پانیک داشته باشند. حملات پانیک به عنوان حملات اضطراب نیز شناخته می شود.
پزشکان معمولاً با توجه به شدت علائم فرد و دفعات حملات پانیک دارو تجویز می کنند. افراد همچنین ممکن است از درمان‌های دیگری مانند تکنیک‌های درمانی و آرام‌سازی بهره ببرند.
این مقاله از ذهن آرا به موثرترین دارو برای پانیک که پزشکان برای اختلال هراس تجویز می کنند نگاه می اندازد. همچنین سایر درمان‌ها، نحوه صحبت با پزشک و چشم‌انداز افراد مبتلا به اختلال پانیک را تشریح می‌کند.
چه داروهایی برای حملات پانیک و اختلال پانیک موجود است؟
مصرف دارو یکی از راه های کاهش علائم اضطراب است. پزشکان اغلب داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین ها را برای افراد مبتلا به اختلال پانیک تجویز می کنند، در واقع تمام داروهایی که بر سطح سروتونین تأثیر می گذارند. افراد باید از خطرات سندرم سروتونین آگاه باشند. این وضعیتی است که در آن مقدار بیش از حد سروتونین، پیام رسان شیمیایی در مغز، در بدن تجمع می یابد.
علائم سندرم سروتونین می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تحریک
- اضطراب
- سرگردانی
- بی قراری
- تعریق
- لرزش
موثرترین دارو برای پانیک، محبوب ترین داروهای پانیک
داروهای ضدافسردگی برای پانیک
هنگامی که برای اولین بار در دهه 1950 معرفی شد، داروهای ضد افسردگی عمدتاً برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شدند. با این حال، بعداً مشخص شد که این داروها به طور مؤثری به کاهش اضطراب، کاهش علائم پانیک و کاهش شدت و دفعات حملات پانیک کمک می کنند. داروهای ضد افسردگی در حال حاضر معمولا برای درمان بسیاری از اختلالات اضطرابی، از جمله اختلال هراس و آگورافوبیا نیز استفاده می شود.
داروهای ضد افسردگی بر پیام رسان های شیمیایی مغز که به عنوان انتقال دهنده های عصبی شناخته می شوند، تأثیر می گذارند. تصور می شود که انواع مختلفی از این پیام رسان های شیمیایی وجود دارد که بین سلول های مغزی ارتباط برقرار می کنند.
انواع داروهای ضدافسردگی برای اختلال پانیک
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
SSRI ها اولین دارو برای درمان اختلال پانیک هستند. آنها سروتونین فضای سیناپسی را افزایش می دهند، یک انتقال دهنده عصبی که چندین عملکرد مختلف دارد. البته، در مورد این نظریه که اضطراب و افسردگی زمانی رخ می دهد که سطح سروتونین پایین باشد، اختلاف نظر وجود دارد. تحقیقات اخیر دقیقاً چگونگی تأثیر SSRI ها بر مغز را مورد تردید قرار داده است. قرص بوسپیرون نیز یکی دیگر از انواع قرص های افسردگی به حساب می آید.
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یک کلاس محبوب از داروهای ضد افسردگی هستند که برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی تجویز می شوند. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی طبیعی در مغز است.
این داروها تنها با تأثیر گذاشتن بر سروتونین (“انتخابی”) و با جلوگیری از جذب سروتونین (“بازجذب”) توسط سلول های عصبی در مغز عمل می کنند.
SSRI های رایج عبارتند از:
- سلکسا (سیتالوپرام)
- پاکسیل (پاروکستین)
- پروزاک (فلوکستین)
- زولافت (سرترالین)
مطالعات اثربخشی طولانی مدت SSRI ها را نشان داده اند. همچنین مشخص شده است که این داروها عوارض جانبی محدودی ایجاد می کنند و آنها را به داروهای تجویزی انتخابی برای اختلال هراس تبدیل می کند.
عوارض جانبی رایج SSRI ها
- تحریک
- تهوع و استفراغ
- سوء هاضمه
- اسهال
- یبوست
- کاهش اشتها و کاهش وزن
- سردرد
- تاری دید
- تعرق مفرط
- اختلال عملکرد جنسی
- سرگیجه
- مشکلات خواب
داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (TCAs) – موثرترین دارو برای پانیک
از زمان معرفی SSRI ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) در درمان اختلالات اضطرابی و خلقی محبوبیت کمتری پیدا کرده اند. با این حال، TCA ها هنوز یک گزینه درمانی موثر برای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی از جمله اختلال پانیک هستند.
مانند SSRI ها، TCA ها برای جلوگیری از جذب مجدد سروتونین پیام رسان شیمیایی کار می کنند. علاوه بر این، بسیاری از TCA ها از بازجذب نوراپی نفرین، یک انتقال دهنده عصبی دیگر در مغز که اغلب با پاسخ استرس جنگ یا گریز مرتبط است، جلوگیری می کنند. TCA های رایج عبارتند از:
- آداپین، سینکوان (دوکسپین)
- آسندین (آموکساپین)
- الاویل (آمی تریپتیلین)
- نورپرامین (دزیپرامین)
- پاملور (نورتریپتیلین)
- سورمونتیل (تریمی پرامین)
- توفرانیل (ایمی پرامین)
- ویواکتیل (پرتریپتیلین)
عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای
داروهای ضدافسردگی ممکن است عوارض جانبی بیشتری نسبت به SSRI و SNRI ایجاد کنند، بنابراین پزشکان معمولاً قبل از امتحان داروهای دیگری را تجویز می کنند. عوارض جانبی TCA ها عبارتند از:
- یبوست
- سرگیجه
- دهان خشک
- تاری دید
- گیجی
- احتباس ادرار
- ضربان قلب سریع
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) یکی از اولین داروهای ضد افسردگی توسعه یافته است که برای درمان موثر اختلالات خلقی و اضطراب استفاده می شود. MAOI ها با مهار فعالیت آنزیم مونوآمین اکسیداز کار می کنند.
این آنزیم در شکستن انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین، سروتونین و دوپامین نقش دارد. دوپامین به تنظیم بسیاری از عملکردها از جمله حرکت، سطوح انرژی فیزیکی و احساس انگیزه کمک می کند. MAOIهای رایج عبارتند از:
- امسام (سلژیلین)
- ناردیل (فنلزین)
- مارپلان (ایزوکاربوکسازید)
- پارنات (ترانیل سیپرومین)
علیرغم اثربخشی، MAOIها به دلیل محدودیت های غذایی ضروری در هنگام مصرف و احتمال تداخل دارویی قابل توجهی که می تواند هنگام مصرف MAOI با سایر داروها رخ دهد، کمتر تجویز می شوند.
عوارض جانبی مونوآمین اکسیدازها
- دهان خشک
- حالت تهوع
- اسهال
- یبوست
- خواب آلودگی
- بیخوابی
- سرگیجه
مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)
SNRIsTrusted Source دسته ای از داروهای ضد افسردگی هستند که با افزایش سطح سروتونین سیناپسی و نوراپی نفرین در بدن کار می کنند. پزشکان آنها را برای درمان افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات خلقی تجویز می کنند.
پزشکان معمولا SNRI های زیر را برای درمان اختلال هراس تجویز می کنند:
- ونلافاکسین (Effexor)
- دسوونلافاکسین (پریستیک)
- دولوکستین (Cymbalta)
عوارض جانبی مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین در دوزهای پایین
- حالت تهوع
- اسهال
- خستگی
- خواب آلودگی
در دوزهای بالاتر، SNRI ها می توانند عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:
- افزایش خفیف فشار خون
- تعرق مفرط
- ضربان قلب سریع
- لرزش
- اضطراب
داروهای ضداضطراب برای پانیک – چه قرصی برای حمله پانیک خوبه؟
داروهای ضد اضطراب برای تسکین سریع علائم هراس تجویز می شوند. این داروها برای آرام کردن سیستم عصبی مرکزی عمل می کنند، که می تواند شدت حملات پانیک را کاهش دهد و باعث شود فرد احساس آرامش کند.6 به دلیل اثر آرام بخش و تسکین سریع آنها، اغلب داروهای ضد اضطراب برای درمان اختلال پانیک تجویز می شود.
بنزودیازپین ها و حملات پانیک
بنزودیازپین ها رایج ترین گروه داروهای ضداضطراب هستند که برای اختلال هراس تجویز می شوند. این داروها که به دلیل اثر آرام بخش خود شناخته می شوند، می توانند به سرعت علائم حمله پانیک را کاهش دهند و حالت آرامش بیشتری را القا کنند. بنزودیازپین ها یکی دیگر از موثرترین دارو برای پانیک هستند.
بنزودیازپین‌ها با هدف قرار دادن گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز، سرعت سیستم عصبی مرکزی را کاهش می‌دهند و حس آرامش را القا می‌کنند. علیرغم خطرات بالقوه و عوارض جانبی این داروها، بنزودیازپین‌ها به طور ایمن و مؤثر درمان می‌کنند. اختلال هراس. بنزودیازپین های رایج عبارتند از:
- آتیوان (لورازپام)
- کلونوپین (کلونازپام)
- لیبریوم (کلردیازپوکساید)
- والیوم (دیازپام)
- زاناکس (آلپرازولام)
شایع ترین عوارض جانبی بنزودیازپین ها
- مشکلات تنفسی
- خواب آلودگی شدید
- ضربان قلب کند شده
- فشار خون پایین
- غش کردن
مسدودکننده های بتا – چه قرصی برای حمله پانیک خوبه؟
بتا بلاکرها تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان اختلالات اضطرابی و تاییدیه دارو برای حمله عصبی را ندارند. با این حال، پزشکان گاهی اوقات برای کنترل علائم فیزیکی اختلال هراس، مانند لرزش یا ضربان قلب سریع، آنها را بدون برچسب تجویز می کنند. پروپرانولول (ایندرال) یکی از نمونه های بتا بلوکر است.
عوارض جانبی بتا بلاکرها
- ضربان قلب آهسته
- فشار خون بالا
- خستگی
- سرگیجه
- حالت تهوع
- یبوست
- اختلال عملکرد جنسی
مقاله مرتبط: درمان های غیردارویی و روانشناختی پانیک
تشخیص اختلال پانیک
هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که پزشکان برای تشخیص اختلال هراس استفاده کنند. بنابراین، پزشکان از معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR) برای راهنمایی تشخیص خود استفاده می کنند. آنها اختلال پانیک را در شرایط زیر تشخیص می دهند:
- حملات پانیک به طور مکرر رخ می دهد، و به دنبال آن یک ماه یا بیشتر نگرانی مداوم در مورد داشتن یک حمله دیگر وجود دارد.
- فرد رفتار خود را تغییر می‌دهد تا از موقعیت‌هایی که فکر می‌کند باعث ایجاد آن می‌شود، مانند محل کار یا مدرسه اجتناب کند.
- حملات پانیک در نتیجه مصرف مواد، داروها یا سایر شرایط پزشکی رخ نمی دهد.
- سایر تشخیص ها نمی توانند علائم را بهتر توضیح دهند.
- حملات پانیک همیشه نتیجه یک محرک قابل تشخیص نیست.
- فرد اضطراب را هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی تجربه می کند.
درمان های دیگر برای اختلال پانیک
علاوه بر دارو، درمان‌های مطمئن دیگری برای حملات پانیک وجود دارد. آنها عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری
- تکنیک های آرام سازی، مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا
- رفتار درمانی دیالکتیکی
- درمان از طریق مواجهه
- گروه درمانی
- هیپنوتیزم
- فعالیت بدنی
- خوردن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل
- مصرف مکمل های گیاهی