طرحواره رهاشدگی چیست؟
طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی
طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی، یکی از مخرب‌ترین الگوهای ناسازگار اولیه در ذهن انسان است که همچون زنگ خطری دائمی، تهدیدی از دست دادن و ترک شدن را در درون فرد ایجاد می‌کند. این طرحواره، کیفیت زندگی را عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌دهد و احساس ناامنی و بی‌ثباتی را در روابط عاطفی و شخصی تقویت می‌کند. در این مطلب، به‌طور مستقیم به طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی پرداخته‌ایم، تأثیرات آن را شفاف‌سازی کرده‌ایم و استراتژی‌هایی روشن برای بازسازی ذهن و احساسات پیشنهاد داده‌ایم. اگر در پی تسکین ترس‌های عمیق خود و بازگشت به ثبات عاطفی هستید، این مسیر می‌تواند آغازگر یک تحول درونی باشد.
طرحواره رهاشدگی اغلب ریشه در آسیب‌های هیجانی دوران کودکی دارد. این طرحواره در بزرگسالی می‌تواند به اضطراب مزمن، ترس از طرد شدن، و بی‌ثباتی شدید در روابط عاطفی منجر شود. فردی که با این الگوی ذهنی رشد کرده است، اغلب احساس می‌کند که دیگران دیر یا زود او را ترک خواهند کرد و نمی‌توان به پایداری روابط اعتماد داشت.
رفتارهایی که از طرحواره رهاسازی نشأت می‌گیرند شامل وابستگی شدید، کنترل‌گری، نیاز بی‌پایان به اطمینان خاطر، و حتی خودتخریبی در روابط هستند. این افراد ممکن است با ترس از تنهایی و ناامنی هیجانی مواجه شوند و به شکل ناخودآگاه روابط سالم را نیز تخریب کنند. در سطح احساسی، این طرحواره با نشانه‌هایی چون افسردگی، خشم‌های انفجاری و اضطراب جدایی همراه است.
برای غلبه بر طرحواره رهاشدگی باید به سراغ روش‌هایی مانند خودآگاهی، درمان شناختی-رفتاری، ایجاد دلبستگی‌های ایمن و استفاده از تکنیک‌های تخصصی مانند EMDR رفت. این اقدامات به بازنویسی روایت ذهنی و عاطفی فرد کمک می‌کنند و مسیر بازیابی ثبات هیجانی را هموار می‌سازند.
درک طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی
طرحواره رهاشدگی (یا طرحواره رهاشدگی/بی‌ثباتی)، یکی از الگوهای ناسازگار اولیه است که تأثیرات گسترده‌ای بر روان انسان دارد. این طرحواره معمولاً با احساساتی مانند اضطراب شدید، بی‌اعتمادی، و باور به بی‌لیاقتی همراه است. ریشه‌ی آن در دوران کودکی و تجربیات اولیه‌ی محرومیت هیجانی یا بی‌ثباتی دلبستگی‌هاست؛ و همین زمینه باعث شکل‌گیری رفتارهای خودتخریب‌گرانه در بزرگسالی می‌شود. این رفتارها معمولاً واکنشی به ترس عمیق از طرد شدن و احساس ناخواستنی بودن هستند.
طرحواره رهاشدگی نه تنها بر رفتار و روابط بین‌فردی تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند بخش‌های بنیادین شخصیت را نیز دچار اختلال کند. اثرات این طرحواره به‌طور مشخص شامل موارد زیر می‌شود:
- تصویر منفی از خود و احساس بی‌ارزشی
- روابط آشفته و ناپایدار به‌دلیل ترس از ترک شدن
- جهان‌بینی منفی، همراه با بدبینی نسبت به پایداری ارتباطات
- افت چشمگیر در سلامت عاطفی و رضایت از زندگی
با این حال، خبر خوب این است که رهایی از محدودیت‌های ناشی از طرحواره رهاشدگی امکان‌پذیر است. با پرداختن به زخم‌های هیجانی گذشته و محرومیت‌های احساسی اولیه، می‌توان احساس تعلق، پذیرش خود و شایستگی را بازیابی کرد. این مسیر درمانی به افراد کمک می‌کند تا به زندگی‌ای رضایت‌بخش‌تر و عاری از ترس از طرد شدن دست یابند.
آیا شما طرحواره رهاشدگی دارید؟
اگر با پنج مورد یا بیشتر از اظهارات زیر موافق هستید، به احتمال زیاد با طرحواره رهاشدگی یا بی‌ثباتی مواجه هستید. این اظهارات به طور مستقیم احساسات، افکار و رفتارهایی را منعکس می‌کنند که ریشه در ترس از طرد شدن، بی‌ثباتی عاطفی و اضطراب دلبستگی دارند:
- تمایل دارم به افراد بچسبم، به‌ویژه اگر احساس کنم ممکن است مرا ترک کنند.
- اگر ندانم شریک زندگی‌ام کجاست یا چه می‌کند، به‌شدت مضطرب می‌شوم.
- در روابط، اغلب به‌شکل وسواس‌گونه رفتار می‌کنم.
- دائماً به‌دنبال نشانه‌هایی هستم که مبادا احساسات شریکم نسبت به من تغییر کرده باشد.
- آن‌قدر در روابط مضطرب می‌شوم که گاهی خودم آن را خراب می‌کنم یا کلاً از آن اجتناب می‌کنم.
- معمولاً جذب افرادی می‌شوم که توانایی تعهد عاطفی کامل را ندارند.
- در دوران کودکی، بزرگسالان اطراف من رفتارهایی غیرقابل پیش‌بینی داشتند؛ یک لحظه مهربان و لحظه‌ای دیگر سرد یا توهین‌آمیز.
- احساسات و نیازهایم را پنهان می‌کنم، چون نگرانم اگر خود واقعی‌ام را نشان دهم، شریکم مرا ترک کند.
- فکر می‌کنم پایان روابطم فقط مسئله زمان است؛ معمولاً دیگران مرا ترک می‌کنند.
- وقتی در رابطه هستم، تمرکز روی زندگی و اهداف شخصی‌ام برایم دشوار می‌شود.
این جملات نشانه‌هایی از فعال بودن طرحواره رهاشدگی در ذهن شما هستند. اگر آنها برایتان آشنا به‌نظر می‌رسند، بررسی و درمان این طرحواره می‌تواند گامی کلیدی برای بهبود سلامت روان، افزایش ثبات عاطفی، و بهبود روابطتان باشد.
طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی: ریشه‌ها، پیامدها و راه رهایی
طرحواره رهاشدگی/بی‌ثباتی یکی از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین الگوهای ذهنی است که معمولاً از تجربیات دردناک دوران کودکی مانند غفلت عاطفی، طرد شدن یا تروما ناشی می‌شود. فردی که با این طرحواره زندگی می‌کند، به‌صورت ناخودآگاه باور دارد که روابط انسانی اساساً ناپایدار، غیرقابل‌اعتماد و محکوم به شکست هستند. این نه تنها یک ترس مقطعی نیست، بلکه یک باور بنیادین و ماندگار است که تمام جنبه‌های روابط عاطفی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
چرخه مخرب طرحواره رهاشدگی و پیش‌گویی خودتحققی
طرحواره رهاشدگی عضوی از خانواده بزرگ‌تر طرحواره‌های بین‌فردی است که رفتار، احساس و افکار ما را در موقعیت‌های خاص شکل می‌دهند. زمانی که این طرحواره فعال می‌شود، فرد دچار اضطراب، ترس از طرد شدن، و بی‌ثباتی عاطفی می‌گردد. برای محافظت از خود، او ممکن است دست به رفتارهایی بزند که در ظاهر دفاعی‌اند، اما در عمل روابط را تخریب می‌کنند:
- چسبندگی بیش از حد به شریک عاطفی
- حساسیت افراطی نسبت به علائم احتمالی طرد
- دوری‌گزینی یا کناره‌گیری قبل از آن‌که دیگری او را ترک کند
این اقدامات، ناخواسته زمینه‌ساز بی‌ثباتی واقعی در روابط می‌شوند و در نهایت همان اتفاقی را رقم می‌زنند که از آن واهمه داشت: رها شدن. بدین ترتیب، یک پیش‌گویی خودتحققی شکل می‌گیرد و باور طرحواره رهاشدگی هر بار عمیق‌تر ریشه می‌دواند.
گام اول به سوی رهایی
رهایی از چرخه‌ی تکراری این طرحواره، نیازمند آگاهی، شناخت و تغییر تدریجی الگوهای فکری و رفتاری است. فرد باید یاد بگیرد که احساسات فعلی‌اش ریشه در گذشته دارند، نه در واقعیت اکنون. تکنیک‌هایی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، طرحواره‌درمانی، و تمرین دلبستگی ایمن می‌توانند نقش مؤثری در بهبود داشته باشند.
با تعهد به فرایند درمان و بازسازی اعتماد در روابط، امکان تجربه روابط امن‌تر، پایدارتر و صمیمی‌تر کاملاً دست‌یافتنی است.
آشنایی کامل با طرحواره‌های ناسازگار و تأثیر آنها بر روابط و زندگی
طرحواره‌های ناسازگار الگوهای عمیق و ناهشیار فکری و رفتاری هستند که ریشه در تجارب اولیه زندگی ما دارند. این طرحواره‌ها می‌توانند به شکل‌های مختلفی در روابط عاطفی، محیط کار، تعاملات اجتماعی و حتی هویت فردی خود را نشان دهند. درک هر یک از این طرحواره‌ها به ما کمک می‌کند که چرخه‌های تکراری و مخرب را در زندگی‌مان بشناسیم و آنها را اصلاح کنیم.
لیست مهم‌ترین طرحواره‌های ناسازگار:
- طرحواره رهاشدگی: ترس دائمی از طرد یا ترک شدن توسط دیگران
- طرحواره استحقاق: احساس شایستگی افراطی و توقع رفتار ویژه از دیگران
- طرحواره انقیاد: سرکوب خواسته‌ها برای حفظ رابطه و ترس از خشم دیگران
- طرحواره ایزوله‌سازی اجتماعی: احساس متفاوت بودن و ناتوانی در تعلق داشتن
- طرحواره محرومیت عاطفی: باور به اینکه هیچ‌کس نیازهای احساسی ما را درک نمی‌کند
- طرحواره نقص/شرم: احساس بی‌ارزشی و ناتوانی در دوست‌داشتنی بودن
- طرحواره وابستگی/بی‌کفایتی: احساس ناتوانی در انجام کارها بدون کمک دیگران
- طرحواره شکست: انتظار شکست در تمامی حوزه‌های زندگی
- طرحواره بی‌اعتمادی/بدرفتاری: تصور اینکه دیگران قصد سوء‌استفاده یا آسیب دارند
- طرحواره از خودگذشتگی یا ایثار: نادیده گرفتن نیازهای خود برای رضایت دیگران
- طرحواره استانداردهای سختگیرانه: فشار مداوم برای کامل بودن و برآورده کردن انتظارات بالا
شناسایی طرحواره‌ها از طریق تست روان‌شناختی
برای شناخت دقیق‌تر طرحواره‌های ناسازگار خود، انجام آزمون طرحواره می‌تواند بسیار مفید باشد. این تست کمک می‌کند الگوهای ذهنی و احساسی ریشه‌دار خود را شناسایی کنید و ببینید چگونه این باورها روی روابط و تصمیم‌گیری‌های شما تأثیر می‌گذارند.
انواع تست‌های پیشنهادی:
- تست طرحواره روابط: بررسی طرحواره‌های فعال در روابط عاشقانه و بین‌فردی
- تست طرحواره محیط کار: تحلیل الگوهای فکری شما در فضاهای حرفه‌ای
- تست طرحواره‌های مرتبط با جنسیت: کشف نقش طرحواره‌ها در درک و بیان هویت جنسیتی
- تست خودشیفتگی: بررسی تمایلات خودشیفته در شخصیت
- تست تروما: تحلیل علائم آسیب‌های روانی گذشته
گام بعد: مشاوره تخصصی
اگر طرحواره‌های ناسازگار در زندگی‌تان فعال هستند، مشاوره با یک روانشناس متخصص در طرحواره‌درمانی می‌تواند نقطه آغاز تغییر باشد. با کمک درمان تخصصی، شما می‌توانید باورهای ریشه‌ای را بازسازی کنید و روابطی سالم‌تر، صمیمی‌تر و هدفمندتر بسازید.
ریشه‌های طرحواره رهاشدگی و تاثیر آن بر روابط فردی
طرحواره رهاشدگی یکی از الگوهای رفتاری پیچیده است که ریشه در تجربیات اولیه زندگی ما دارد. این طرحواره می‌تواند از ویژگی‌های ذاتی شخصیت ما ناشی شود یا از دوران کودکی، به ویژه در مواجهه با غفلت یا فقدان دلبستگی ایمن، شکل بگیرد. اغلب این طرحواره به‌طور ترکیبی از هر دو عامل پیش می‌آید.
ریشه‌های عاطفی و روان‌شناختی طرحواره رهاشدگی
طرحواره رهاشدگی معمولاً به تجربه‌های اولیه زندگی ما ارتباط دارد. کودکانی که در سال‌های نخستین زندگی‌شان دچار غفلت از سوی والدین، بیماری‌های والدین یا جدایی‌های غیرمنتظره می‌شوند، بیشتر در معرض شکل‌گیری این طرحواره قرار دارند. در این دوران، احساس تنهایی و بی‌دفاع بودن یکی از دردناک‌ترین تجربیاتی است که کودک می‌تواند تجربه کند، چرا که نیاز به مراقبت و توجه دیگران برای بقا و رشد در این سن بسیار ضروری است.
این احساس فقدان مراقب یا طرد شدن، مانند سقوط به یک چاه عمیق از ناامیدی و بی‌پناهی می‌باشد. این وضعیت ممکن است حتی در مواردی که علت جدایی از والدین خارج از کنترل کودک باشد، مانند بیماری شدید والدین یا مشکلات روان‌شناختی، ایجاد شود. این تجربه‌ها می‌توانند زمینه‌ساز طرحواره رهاشدگی در آینده فرد شوند.
ارتباط طرحواره رهاشدگی با بی‌ثباتی عاطفی
طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی عاطفی اغلب به‌طور همزمان فعال می‌شوند و در کنار هم یک الگوی ناسازگار را ایجاد می‌کنند. افرادی که دارای طرحواره رهاشدگی هستند، به‌طور معمول روابط خود را به عنوان روابطی ناپایدار، غیرقابل اعتماد و غیرقابل پیش‌بینی درک می‌کنند. آنها همواره از اینکه دیگران آنها را رها کنند یا ترک کنند، ترس دارند.
این ترس شدید از رهاشدگی موجب بی‌ثباتی بیشتر در روابط و احساس ناامنی در فرد می‌شود. این چرخه منفی می‌تواند به اضطراب شدید و الگوهای رفتاری خود-تخریبی منجر شود که در نهایت روابط فرد را با خطر مواجه می‌کند و تأثیرات منفی بر سلامت عاطفی و روان‌شناختی او می‌گذارد.
شناخت علائم طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی
افرادی که به طرحواره رهاشدگی دچار هستند، رفتارها و علائم مختلفی را از خود نشان می‌دهند که این علائم می‌توانند بر روابط و رشد شخصی آنها تاثیر زیادی بگذارند. این علائم به دو دسته رفتاری و احساسی تقسیم می‌شوند.
علائم رفتاری:
- چسبیدگی به دیگران و ترس از رها شدن
- مالکیت زیاد بر روابط یا اطمینان حاصل کردن از ثبات آنها
- جستجوی اطمینان دائمی از دیگران در خصوص روابط
- هوشیاری بیش از حد برای نشانه‌هایی از پایان رابطه یا طرد شدن
- کنترل رفتارهای شریک زندگی برای جلوگیری از رها شدن
علائم احساسی:
- احساس غم و اندوه و یا افسردگی در مواجهه با تغییرات روابط
- خشم هنگام مواجهه با پایان روابط یا حتی پیش‌بینی آنها
- ترس از تنهایی که می‌تواند به صورت فوبیا یا اضطراب ظاهر شود
- تکیه بر راهبردهای مقابله‌ای ناسالم مانند خودگویی منفی یا استفاده از مواد اعتیادآور یا غذا به‌عنوان وسیله‌ای برای فرار از احساسات منفی
تاثیر بر روابط و رشد شخصی
افراد مبتلا به طرحواره رهاشدگی ممکن است رفتارهایی داشته باشند که خود به خود باعث دور شدن دیگران و مشکلات در روابطشان می‌شود. این افراد به دلیل ترس شدید از طرد شدن و پیش‌بینی رها شدن، اغلب به رفتارهای مخرب و کنترل‌کننده روی می‌آورند که نتیجه‌اش معمولاً فاصله گرفتن دیگران و ایجاد مشکلات در ایجاد روابط پایدار و سالم است. این افراد ممکن است با الگوهای زیر مواجه شوند:
- افسردگی و احساس بی‌پناهی
- اضطراب و نگرانی از آینده روابط
- انزوا و ترس از عدم تعلق
- اجتناب از روابط به دلیل ترس از آسیب‌های عاطفی بیشتر
این احساسات شدید می‌توانند به خودخرابکاری منجر شوند که در نتیجه، فرد با مشکلات جدی در زندگی شخصی و اجتماعی خود مواجه می‌شود.
عوامل رشدی مؤثر در طرحواره رهاسازی و بی ثباتی
طرحواره رهاسازی اغلب به‌طور مستقیم با تجارب عاطفی و رشد دوران کودکی مرتبط است. این طرحواره می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- فقدان پرورش عاطفی مداوم در دوران کودکی: کمبود مراقبت‌های عاطفی و توجه در مراحل اولیه رشد می‌تواند به شکل‌گیری این طرحواره منجر شود.
- تجارب آسیب‌زا: از دست دادن یک مراقب یا تجربه تربیت ناسازگار می‌تواند موجب ایجاد احساس بی‌ثباتی و ترس از رها شدن در فرد گردد.
- غفلت عاطفی و عدم دسترسی به مراقبان اولیه: در صورتی که مراقبان در مراحل اصلی رشد کودک در دسترس نباشند، احساس بی‌ثباتی و رهاشدگی در فرد شکل می‌گیرد.
راهبردهای غلبه بر طرحواره رهاسازی و بی ثباتی
برای مقابله با این طرحواره، باید گام‌هایی اساسی برداشت. مهم‌ترین راهبردها به شرح زیر هستند:
۱. افزایش خودآگاهی
اولین گام در غلبه بر این طرحواره، افزایش خودآگاهی است. این مرحله شامل شناسایی الگوهای هیجانی، محرک‌ها و رفتارهای خاص است که از طریق شیوه‌های خود بازتابی و ذهن‌آگاهی قابل شناسایی هستند.
۲. ایجاد رفتارهای مبتنی بر ارزش‌های جدید
بسیار مهم است که رفتارهایی را بر اساس ارزش‌های جدید خود ایجاد کنید. این تغییرات می‌توانند روابط رضایت‌بخش‌تری را به دنبال داشته باشند.
۳. تکنیک‌های شناختی رفتاری (CBT)
تکنیک‌های شناختی رفتاری مانند تکنیک پیکان رو به پایین و سوابق فکری می‌توانند در کشف و برجسته کردن تفکر تحریف‌شده مرتبط با طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی مؤثر باشند. CBT به کاهش ترس‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری عاطفی کمک می‌کند.
۴. تمرینات ذهن‌آگاهی و شفقت به خود
تمرین‌های ذهن‌آگاهی مانند مدیتیشن، تنفس عمیق و یوگا می‌توانند به آرام کردن سیستم عصبی و جلوگیری از واکنش‌های هیجانی طاقت‌فرسا کمک کنند. این تمرینات به افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت دلبستگی ایمن کمک می‌کنند.
۵. ساخت پیوست‌های ایمن
ایجاد روابط و دلبستگی‌های ایمن می‌تواند تجارب عاطفی اصلاحی ایجاد کند که به مقابله با طرد شدن و رهاشدگی کمک می‌کند. برقراری روابط سالم و پایدار، به ویژه روابط صمیمی و خانوادگی، بسیار مهم است.
۶. جستجوی کمک حرفه‌ای
در صورتی که راهبردهای مقابله‌ای به تنهایی کافی نباشند، جستجوی درمان حرفه‌ای می‌تواند کمک بزرگی باشد. درمان‌هایی مانند EMDR (حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم)، درمان شناختی رفتاری، ACT (درمان پذیرش و تعهد)، و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌توانند در پردازش خاطرات آسیب‌زا و کاهش تأثیرات عاطفی آنها مؤثر باشند.
نکاتی برای حفظ ثبات عاطفی
برای حفظ ثبات عاطفی، انجام روش‌های خودمراقبتی ضروری است. برخی از شیوه‌های مفید عبارتند از:
- ایجاد رابطه مثبت با خود: پرورش یک نگرش مثبت و مهربانانه نسبت به خود به فرد کمک می‌کند که احساس امنیت و ثبات بیشتری پیدا کند.
- تمرین ذهن‌آگاهی: فعالیت‌هایی مانند یوگا و مدیتیشن به فرد کمک می‌کنند تا در لحظه حال باقی بماند و اضطراب و ترس‌ها را کاهش دهد.
- اعتماد به دیگران: اعتمادسازی و مشارکت در روابط امن و دلسوزانه می‌تواند به کاهش ترس از طرد شدن کمک کند.
- پیوستن به گروه‌های پشتیبانی: روابط پشتیبانی‌کننده از خانواده، دوستان و گروه‌های پشتیبانی می‌تواند فرد را در برابر احساسات منفی تقویت کند.
- تمرکز بر علایق شخصی: پرداختن به علایق شخصی مانند هنر، کار داوطلبانه یا سرگرمی‌ها می‌تواند به رفاه عاطفی و مدیریت شدت عاطفی کمک کند.
در نهایت، این اقدامات می‌توانند به فرد کمک کنند تا طرحواره رهاشدگی و بی‌ثباتی را شناسایی کرده و با آن مقابله کنند، روابط سالم‌تری بسازند و از آرامش بیشتری برخوردار شوند.
چگونه درد و خود خرابکاری را کاهش دهیم
گذشته خود را درک کنید. من این را در مورد مقابله با هر طرحواره ای می گویم. اگرچه ممکن است تجربه آشکاری از رها شدن در دوران کودکی شما وجود نداشته باشد، بازتاب ممکن است نشان دهد که چگونه طرحواره در طول زندگی شما نقش داشته است. درک به فاصله گرفتن از آن و خودآگاهی بهتر کمک می کند.
به محرک های خود توجه کنید. آیا زمانی است که به نظر شما کسی پیامک بدی است؟ وقتی از کسی چیزی نمی شنوی؟ وقتی احساس می‌کنید کسی توجه نمی‌کند؟ وقتی نسبت به عشق بدبین یا بدبین هستید؟
به دنبال نشانه هایی در رفتار خود باشید. به زمانی که احساس خشم، رنجش، نگرانی یا هراس می کنید و وقتی این احساسات را دارید چه می کنید توجه کنید.
روی تو کار کن برای افرادی که با طرحواره رها شدن کنار می‌آیند، باور اینکه دنیا آنچه را که نیاز دارید به شما خواهد داد، می‌تواند سخت باشد. اما با شروع از سنین پایین، ممکن است در ایجاد عزت نفس و دیدگاه و عادات مراقبت از خود دچار مشکل شده باشید. با بهبود توانایی خود در توجه به نیازهای عاطفی خود، می توانید بر ناامنی شدیدی که در روابط احساس می کنید غلبه کنید.
روزانه از این ابزارها استفاده کنید. هر روز از یک ژورنال برای ردیابی حالات و نیازهای خود استفاده کنید و به خود فرصت دهید تا احساسات خود را بیان کنید. اما، شما باید بیشتر از هواگیری انجام دهید. چالش این است که سعی کنید به نیازهای خود با صدای کسی که اهمیت می دهد پاسخ دهید. در حین ثبت خاطرات، درگیر خودگویی باشید. از فلش کارت ها استفاده کنید: یادداشتی بنویسید که می توانید برای خود بنویسید تا این طرحواره را به شما یادآوری کند و اینکه چگونه می توانید از خود مراقبت کنید تا از این احساسات عبور کنید. ممکن است به این شکل باشد: “شما در حال گذراندن طرحواره خود هستید. در حال حاضر روی بهترین دوست خود بودن تمرکز کنید. آنقدرها هم که فکر می کنید ترسناک نیست، من اینجا با شما هستم.” سپس، وقتی تحریک شدید، می‌توانید این یادداشت را برای خود بخوانید. این نیاز به تمرین دارد، اما کار می کند.
درمان را در نظر بگیرید. این یک طرحواره واقعا چالش برانگیز است و می تواند شما را با دردهای زیادی کنار بیاورد. کار کردن از طریق این احساسات با یک طرحواره درمانگر برای کمک به تحمل بار می تواند تحول آفرین باشد.
به خودت سخت نگیر بد نیست حساس باشید و احساسات شدید داشته باشید. هر کسی که تجربه زندگی شما را داشته باشد احتمالاً همین واکنش ها را خواهد داشت. شما فقط بر روی غلبه بر تجربیاتی کار می کنید که برخی از نیازهای عاطفی خاص را برای شما به همراه داشته است. شما قطعا لایق عشق و روابط سالم هستید.
خلاصه
طرحواره های رها شدن و بی ثباتی می توانند ناتوان کننده باشند، اما درک این الگوها و منشاء آنها اولین گام به سوی بهبودی است. از طریق خودآگاهی، درمان، برآوردن نیازهای عاطفی، و ایجاد دلبستگی های ایمن، می توان از این طرحواره ها رهایی یافت و روابط سالم تری ایجاد کرد.