ترس از طرد شدن، ترس از رهاشدگی
طرد شدن و احساس رهاشدگی از جمله یکی دردناک ترین تجربیاتی است که اکثر ما در مقطعی از زندگی آن را تجربه می کنیم. این باعث می‌شود احساس کنیم که شکست خورده‌ایم، مورد قضاوت قرار گرفته ایم و یا توسط افرادی که به آنها اهمیت می دادیم، پذیرفته نشده ایم. و به حال خود رها شده ایم. با این حال، دوری کردن و اجتناب از حل ترس از طرد شدن و رهاشدگی، می تواند در طولانی مدت هزینه زیادی برای ما داشته باشد. و ما را در چرخه های تکراری در روابط با دیگران قرار دهد. و مانع پیشرفت روابط اجتماعی ما، برقراری و حفظ رابطه طولانی مدت و سالم با دیگران شود. و در آخر گزینه های ما در زندگی محدود و محدود تر کند. ترس از رها شدن یا رهاشدگی اغلب مرتبط با دوران کودکی است. این فقدان می تواند به یک رویداد آسیب زا، مانند: از دست دادن والدین در اثر مرگ یا طلاق، مرتبط باشد. همچنین می تواند ناشی از عدم مراقبت و توجه کافی فیزیکی یا عاطفی از سوی والدین باشد. این تجربیات اولیه دوران کودکی می تواند منجر به ترس از رها شدن توسط دیگران در آینده نیز خود را نشان دهد.
ترس از طرد شدن چیست؟
آنتروپو فوبیا یا ترس از طرد شدن به معنای از عدم پذیرش توسط اطرافیانتان است. ممکن است؛ از اینکه مردم ظاهر، رفتار، نحوه صحبت کردن یا حتی حضور شما را نپذیرند باعث دوری و ترس ما از آن ها شود. ترس عدم پذیرش یا طرد شدن می تواند؛ بر جنبه های مختلف زندگی ما از جمله شغل ، روابط و اعتماد به نفس ما تاثیر منفی بگذارد. برای مثال: در رابطه عاطفی خود زمانی که همسرتان به شما می گوید که کارهای را که برخلاف میل شماست انجام دهید، در مورد نپذیرفتن آن کار و دلایل خود صحبت نمی کنید. چرا که می ترسید نظر و عقیده شما پذیرفته نشود و یا با واکنشی دردناک روبرو شوید و در نهایت دوباره احساس طرد شدن را تجربه کنید. چون احساس کم اهمیتی و کافی نبودن نسبت به خود دارید. در نتیجه، نیازهای عاطفی شما برآورده نمی شود و با گذشت زمان ممکن است؛ باعث از بین رفتن روابط عاطفی شما با همسرتان شود. و یا در شغل و حرفه خود جای حمایت از درخواست خود برای افزایش حقوق با داده های عملکرد و درخواست صحبت با مدیریت، تصمیم گرفتید این موضوع را به قضاوت آن ها و تصمیم بسپارید. بنابراین، پاداش و افزایش حقوق مناسب را دریافت نمی کنید. و این باعث می شود که رضایت شما از خودتان و کارتان پایین بیاید. چرا که شما ترس از رد، درخواست خود و یا از دست دادن شغلتان را دارید و خود را شایسته پاداش و یا افزایش حقوق نمی بینید. ترس از طرد شدن بر اعتماد به نفس ما نیز تاثیر می گذارد. برای مثال: وقتی مردم از طرز نگاه یا صحبت شما انتقاد می کنند، احساس می کنید ناکافی هستید یا شکست خورده اید. شما رسیدن به رویاهای خود را به تعویق می اندازید زیرا می ترسید، که دیگران ایده های شما را رد کنند. فکر می کنید بهتر است در جایی که هستید بمانید زیرا همان جا که هستید شرایط ایمن تری دارد. این موضوع باعث می شود که هیچ وقت در مورد تفکر و دیدگاه خود صحبت نکنید، و خلاقیت خود را و راه روش زندگی مناسب خود را پیش نگیرید. و از منطقه امن خود بخارج نشوید و به نوعی قربانی نظرات و خواسته های دیگران باشید.
نشانه ها ترس از طرد شدن
برخی از علائم و نشانه های رایج ترس از طرد شدن عبارتند از:
- مشکل “نه” گفتن
- انجام وظایف بیش از حد
- امتناع از درخواست آنچه می خواهید و نیاز دارید.
- به تعویق انداختن کار ها و یا ناکارآمدی در انجام پروژه ها
- حساسیت بیش از حد به انتقاد
- مشکل پیدا کردن دوستان جدید مگر این که مطمئن شوید که آن ها شما را دوست خواهند داشت.
- عدم تمایل به تعهد و انجام کار ها در یک رابطه
- سخت کار کردن برای راضی نگه داشتن دیگران
- وقتی هیچ چیز درست پیش نمی رود، خود را سرزنش کنید.
- ماندن در یک رابطه ناسالم
- خود واقعیتان را از دیگران پنهان کنید.
ترس رهاشدگی چیست؟
رشد و تکامل انسان سالم مستلزم برآورده شدن نیازهای مراقبت جسمی و عاطفی است. نیازهای برآورده نشده می تواند منجر به احساس رها شدگی شود. تجربه رهاشدگی می تواند به یک رویداد آسیب زا در زندگی تبدیل شود. مرگ والدین می تواند برای کودک یک رویداد آسیب زا باشد. احساس ناامنی به دلیل یک موقعیت تهدید آمیز مانند سوء استفاده یا فقر نیز می تواند باعث آسیب شود. درجاتی از ترس از رهاشدگی می تواند طبیعی باشد. اما وقتی ترس از رها شدگی شدید و مکررا تکرار شود، می تواند باعث دردسر شود. ممکن است؛ بر چگونگی توسعه روابط یک فرد تاثیر بگذارد. الگوی رها شدگی یا نادیده گرفته شدن موضوعات عاطفی یک فرد نیز می تواند بسیار آسیب زا و درد آور باشد. کسانی که در کودکی احساس رهاشدگی می‌کردند، احتمالاً بعد ها این الگو را با فرزندان خود تکرار می‌کنند و در رفتار با آن ها همین الگو را ادامه می دهند. اما برخی از بزرگسالان چون از نظر عاطفی خود در کودکی قربانی این نوع الگو و رفتار از سوی والدین شان بودند، مخرب بودن این الگو را تشخیص می دهند. آن ها می توانند بکوشند تا در پرورش فرزندان خود چرخه ی رهاشدگی را بشکنند و به آن پایان همیشگی دهند. بسیاری از این نشانه های رها شدگی ممکن است؛ در رابطه او با افراد مختلف نیز ظاهر شود. استرس و اضطراب بیش از حد می تواند حس رهاشدگی عاطفی را در افراد تشدید کند . افرادی که نیازهای برآورده نشده دارند، اغلب برای برآوردن نیازهای دیگران هم خصوصا در روابط عاطفی مشکل پیدا می کنند. تمرین مراقبت از خود بخش مهمی از اطمینان حاصل کردن از، برآورده شدن نیازهای خود است. فردی که خود مراقبتی پیش می گیرد، می تواند نیازهای فرزند یا شریک زندگی خود را به روشی سالم برآورده کند. و در راستای سلامت روان خود کوشا باشد و خود را از لحاظ روانی بشناسید و در وهله اول نیاز های عاطفی خود را برطرف کند. برخی اوقات در بزرگسالانی که حتی در کودکی رها شدگی را تجربه نکرده‌اند، ممکن است همچنان احساسات مرتبط با رهاشدگی بعدها به وجود آید. این افراد می توانند ؛ رها شدگی را با از دست دادن شریک صمیمی یت جدایی، طلاق یا مرگ عزیزی تجربه کنند. در زمینه موضوع رهاشدگی در بزرگسالان، افراد ممکن است؛ نگران باشند که شریک زندگی آن ها رابطه نامشروع داشته باشد و آن ها رها کند. این اضطراب می تواند ناشی از تجربه گذشته فرد باشد. بزرگسالانی که از رهاشدگی می ترسند ممکن است: تلاش کنند تا شریک زندگی خود را ترک نکنند حتی به روابط ناسالم خود با فرد مقابل ادامه دهند. در این شرایط آن ها تلاش زیادی برای نگه داشتن فرد مقابل رابطه می کنند. یا آن ها ممکن است؛ نگران این باشند که شریکشان قدردان تلاش های آن ها نیست و متقابلاً آن ها را جبران برای او نمی کند. آن ها مدام سعی جلب رضایت شریک و طرف مقابل هستند. و این باعث می شود تا خود و نیازهایشان را نادیده بگیرند. افرادی که در کودکی رها شده اند نیز ممکن است؛ به دنبال شریکی بگردند که با آن ها رفتار مشابهی با والدین شان با آن ها داشته اند در رابطه داشته باشند. که این انتخاب رفتاری ناخودآگاه است در ضمیر ناخودآگاه فرد رها شده شکل گرفته است.
برخی نشانه هایی رها شدگی که می تواند بر یک رابطه تأثیر بگذارد عبارتند از:
- حسادت به روابط دیگران
- مسائل مربوط به عدم اعتماد
- احساس ناامنی در رابطه
- فقدان صمیمیت عاطفی
- نیاز به یک شریک برای کنترل دیگری
- قرار گرفتن در یک رابطه نه چندان رضایت بخش