علائم اختلال دوقطبی، به همراه عکس
از کجا بفهمم بیماری دوقطبی دارم؟ در این مقاله به بررسی اختلال دوقطبی و علائم دو قطبی خواهیم پرداخت. اما قبل از شروع بد نیست به این آمار توجه کنید: طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، اختلال دو قطبی (bd) حدود 450 میلیون نفر در سراسر جهان (2019) را درگیر خود کرده است. اگر با اختلال دو قطبی دست و پنجه نرم می کنید، تنها نیستید.
اختلال دو قطبی (BD) چیست؟
اختلال دوقطبی نوعی اختلال خلقی است که با دوره هایی از احساسات شدید تعریف می شود. سه دوره خلقی عبارتند از: جنون، هیپومنیک و افسردگی (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2017). اختلال دو قطبی بیشتر شامل دوره های های هیپومنیک و افسردگی است.
علائم هشدار دهنده اولیه شایع برای هیپومانیا و مانیا
- نخوابیدن (شایع ترین علامت تجربه شده)
- تحریک پذیری، تحریک پذیری، شدت عاطفی
- با ایده ها، طرح ها، انگیزه برای طرح ها انرژی می گیرد
- بیان شدید رفتار مملو از معنای اضافی ضمنی
- ناتوانی در تمرکز
- افکار و گفتار سریع
- پول خرج کردن بیش از حد معمول
- افزایش میل جنسی، معاشقه
- افزایش بروز افکار پارانوئید
- غفلت از خوردن، از دست دادن زمان
- خواندن نمادهای اضافی در کلمات، رویدادها، الگوها
- افزایش استفاده از تلفن یا نوشتن – برقراری ارتباط با بسیاری از افراد
- اصرار و متقاعد کننده
- افزایش مصرف – یا پرخوری – الکل و/یا مواد مخدر
- مشاجره با دوستان یا خانواده
- افزایش فعالیت «محرکه» بدون توقف برای خوردن، نوشیدن یا خوابیدن
- افزایش علاقه به ایده ها یا موضوعات مذهبی/معنوی
- انجام کار بیشتر یا کار کردن به حد افراط در ساعات یا پروژه ها.
علائم هشدار دهنده اولیه رایج افسردگی دوقطبی
- تغییر در الگوهای خواب – بی خوابی، یا خواب زیاد
- خستگی
- تا دیروقت بیدار ماندن برای تماشای تلویزیون یا کار روی پروژه ها
- افزایش تحریک پذیری
- از دست دادن تمرکز
- کمبود انگیزه
- کناره گیری – اجتناب از تماس اجتماعی، پاسخ ندادن به تلفن، لغو فعالیت های اجتماعی
- تغییر در عادات غذایی – از دست دادن اشتها، یا پرخوری
- کاهش میل جنسی
- افزایش اضطراب و احساس بی ارزشی
- از دست دادن علاقه به فعالیت های اوقات فراغت و سرگرمی ها
- گوش دادن به موسیقی غمگین/نوستالژیک
- گرفتن روزهای بیماری
- به تعویق انداختن و عقب انداختن مسئولیت ها
- بدون هیچ دلیل مشخصی به گریه افتاد
- افکار خودکشی
با توجه به اینکه نشانه ها در اختلال شیدایی افسردگی متفاوت است، در اینجا 10 نشانه اختلال دو قطبی آورده شده است:
علائم دوقطبی، نشانه های دوقطبی
از کجا بفهمم بیماری دوقطبی دارم؟ در واقع، دوقطبی ها چگونه افرادی هستند؟ پس برای پاسخ به این سوال به ما همراه باشید.
1. اختلال دوقطبی و نوسانات خلقی
نوسانات خلقی، با شدت کم یا زیاد، یکی از اصلی ترین علائم اختلال دو قطبی است. در نظر داشته باشید که بسیاری از افراد به دلیل هورمون ها یا عوامل دیگر نوسانات خلقی را تجربه می کنند. هنگامی که تغییرات خلقی بدون علت فیزیولوژیک باشد و مکرر باشد و در خواب و فعالیت های روزانه تداخل ایجاد کند، ممکن است نشانه ای از اختلال دو قطبی باشد (وین، 2010).
2. رفتار پرخطر از علائم دوقطبی
در طول دوره های جنون، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بیشتر از افراد معمولی درگیر رفتارهای پرخطر هستند. مطالعه ای که توسط محققان بخش روانپزشکی دانشگاه آکسفورد انجام شده است، نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال دو قطبی در یک شبیه سازی رایانه ای نسبت به گروه کنترل که اختلال دوقطبی نداشتند، در رفتارهای پرخطر شرکت می کردند.
برخی از نمونه های تصمیمات خطرناک که توسط افراد دارای اختلال دوقطبی گرفته می شود عبارتند از: تفریح با پول (خرج کردن، سرمایه گذاری ریسک پذیر، قمار)، اقداماتی که می تواند خود و دیگران را به خطر بیاندازد (رانندگی بی پروا)، یا تصمیمات ضربه ای که می تواند هزینه های شغلی و اجتماعی داشته باشد یا روابط شخصی بی پروا مانند رفتارهای جنسی پرخطر (وین، 2010 و مؤسسه ملی بهداشت روان، 2020).
3. چرخه های افسردگی
اکثر مبتلایان به اختلال دوقطبی چرخه های شیدایی و افسردگی را تجربه می کنند. علائم دوره افسردگی عبارتند از: احساس غم، گناه، بی فایده بودن یا درماندگی، عدم تمایل به فعالیت هایی که قبلاً از آن لذتبخش بود و حتی افکار خودکشی (انجمن روانپزشکان آمریکا، 2017). بسیاری از افراد که این نشانه ها را دارند به غلط اختلال افسردگی تشخیص داده می شوند (انستیتوی ملی بهداشت روان، 2020).
با این حال، دوره های افسردگی همیشه از علائم دوقطبی نیست. برخی از مبتلایان به اختلال دو قطبی دوره های شدید جنون دارند اما هیچ دوره افسردگی ندارند (انستیتوی ملی بهداشت روان، 2020). اگر علائم افسردگی برای چند هفته اتفاق بیفتد و به طور متناوب با دوره های شیدایی همراه باشد، به احتمال زیاد نشانه ای از اختلال دوقطبی است.
4. دوره های چند کاره / انرژی زیاد
در دورهایی، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است ناگهان برنامه هایی برای انجام دادن برنامه ریزی کنند که از توان آنها خارج است. (انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2017). از آنجا که مبتلایان به اختلال دو قطبی II دوره های کمتری از هیپومانیا را تجربه می کنند، ممکن است متوجه افزایش انرژی خود نشوند، اما افرادی که آنها را می شناسند می توانند این رفتار را مشاهده کنند (گراند، 2016).
5. خودبزرگ بینی در اختلال دوقطبی
انجمن روانپزشکی آمریکا اعتماد به نفس شدید را از علائم اختلال دوقطبی ذکر کرده است (2017). انجمن روانشناسی آمریکا (APA) احساس اهمیت زیاد را “یک احساس اغراق آمیز از بزرگی، اهمیت و توانایی یک فرد” تعریف می کند. در حالی که خودبزرگ بینی در سایر اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت خودشیفته زیاد است، اما می تواند نشانه ای از اختلال دوقطبی نیز باشد.
6. صحبت کردن سریع، از علائم دوقطبی شدید
مبتلایان به اختلال دوقطبی، ممکن است سریعتر یا بلندتر از حد طبیعی صحبت کنند. در طی یک دوره جنون، افراد مبتلا به این اختلال همچنین ممکن است از الگوهای نامنظم گفتار مانند قطع کردن یهویی در وسط گفتگو یا صحبت بیش از حد استفاده کنند (انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2017).
7. مشکل تمرکز در اختلال دوقطبی
مشکل در تمرکز می تواند نشانه ای از اختلال دوقطبی در هر دو دوره شیدایی و افسردگی باشد. در طول قسمت های افسردگی، کمبود انرژی ممکن است باعث مشکل تمرکز شود و در طول دوره های شیدایی، انرژی بیش از حد باعث پرت شدن حواس وی شود (انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2017).
8. تحریک پذیری زیاد / آشفتگی
تحریک پذیری یکی دیگر از علائم اختلال دو قطبی است. کارشناسان بهداشت روان همچنان تحقیق می کنند که آیا تحریک پذیری شدید در کودکان برای تشخیص آنها برای اختلال دوقطبی کافیست یا خیر، اما قطعا وقتی تحریک پذیری و اضطراب با سایر علائم رخ می دهد، به احتمال زیاد علائم اختلال دوقطبی هستند (وین ، 2010).
9. خواب نامنظم / از کجا بفهمم بیماری دو قطبی دارم؟
در کنار سایر علائم، مشکل در خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد ممکن است علائم اختلال دو قطبی باشد. در طول دوره های جنون، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است کمتر از حد معمول بخوابند، اما باز هم بعد از تنها چند ساعت خواب بسیار پر انرژی هستند (انستیتوی ملی بهداشت روانی، 2020). در یک دوره افسردگی، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است بیشتر بخوابند و باز هم احساس خستگی کنند.
10. تغییر در اشتها
افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است در دوره های شیدایی، لاغر شوند، زمانی که بدن با کمبود خواب و غذا مواجه باشد (انستیتوی ملی بهداشت روانی، 2020). اگرچه بسیاری از عوامل، از جمله داروها، می توانند منجر به از دست دادن اشتها شوند، اگر این علائم همراه با علائم دیگر رخ دهد، می تواند نشانه ای از اختلال دوقطبی باشد. براساس اعلام انستیتوی ملی بهداشت روانی، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در طول دوره های افسردگی (2020) افزایش اشتها را تجربه کنند.
در نهایت اختلال دوقطبی طیفی است که همه افراد را کمی متفاوت تحت تأثیر قرار می دهد: یک فرد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است هر ده علائم را داشته باشد، در حالی که شخص دیگری فقط ممکن است چند علائم را تجربه کند. اگر شما یا شخصی که برای شما اهمیت دارد این علائم را نشان دهد، برای درمان اختلال دوقطبی از یک پزشک متخصص کمک بخواهید.
اگر نشانه های اختلال دوقطبی را دارید یا آدم دوقطبی می شناسید، بد نیست نگاهی به مقاله “درمان های دارویی اختلال دوقطبی” بیاندازید.
اختلال دوقطبی یک مشکل روانشناختی است که با تغییر خلق و خو از شیدایی به افسردگی مشخص می شود. اگرچه مدیریت اختلال دوقطبی می تواند سخت باشد، اما درمان ها و استراتژی های موثر بسیاری در دسترس هستند.
انواع اختلال دوقطبی
سه نوع اصلی اختلال دوقطبی وجود دارد: دوقطبی I، دوقطبی II و سیکلوتیمیا.
دوقطبی I
دوقطبی I با ظهور حداقل یک دوره مانیک تعریف می شود. ممکن است دورههای هیپومانیک را تجربه کنید که شدت آنها کمتر از دورههای شیدایی است، یا دورههای افسردگی اساسی قبل و بعد از دوره مانیا. فرد همچنین می تواند قبل از اینکه دچار شیدایی یا افسردگی شود، یک دوره طولانی خلق و خوی پایدار را پشت سر بگذارد.
دوقطبی II
افراد مبتلا به دوقطبی II یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می کنند که حداقل 2 هفته طول می کشد. آنها همچنین حداقل 1 دوره هیپومانیک دارند که حدود 4 روز طول می کشد. بر اساس یک منبع معتبر در سال 2017، این نوع اختلال دوقطبی ممکن است در زنان شایع تر باشد.
سیکلوتیمیا
افراد مبتلا به سیکلوتیمیا برخی از علائم هیپومانیا و افسردگی را تجربه می کنند. این دورهها همچنین شامل علائمی هستند که کوتاهتر و شدیدتر از دورههای مرتبط با اختلال دوقطبی I یا Bipolar II هستند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری به مدت 1 تا 2 ماه هیچ علائم خلقی را تجربه نمی کنند.
علائم اختلال دوقطبی
برای تشخیص اختلال دوقطبی، باید حداقل یک دوره شیدایی یا هیپومانیا را تجربه کنید که هر دو شامل احساسات هیجانی، تکانشگری و انرژی زیاد است، اما هیپومانیا خفیف تر از شیدایی است. علائم شیدایی می تواند بر زندگی روزمره شما در محل کار یا خانه تأثیر بگذارد. علائم هیپومانیا معمولاً اختلال زیادی ایجاد نمی کند، اما می تواند ناراحت کننده باشد.
برخی از افرادی که با اختلال دوقطبی زندگی میکنند، دورههای افسردگی اساسی را نیز تجربه میکنند.
نشانه های دوقطبی I
بر اساس کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، تشخیص اختلال دوقطبی I به موارد زیر نیاز دارد:
- حداقل یک دوره شیدایی که حداقل 1 هفته طول بکشد.
- علائمی که بر عملکرد روزانه تأثیر می گذارد.
- علائمی که به سایر بیماری های پزشکی یا روانی یا مصرف مواد مربوط نمی شوند.
علائم دوقطبی II
تشخیص دوقطبی II نیازمند موارد زیر است:
- حداقل یک دوره هیپومانیا که 4 روز یا بیشتر طول بکشد و شامل 3 مورد یا بیشتر نشانه های هیپومانیا باشد.
- تغییرات مربوط به هیپومانیا در خلق و خوی و عملکرد معمولی که دیگران می توانند متوجه آن شوند.
- زندگی خسته کننده
- حداقل یک دوره افسردگی اساسی که 2 هفته یا بیشتر طول بکشد.
- حداقل یک قسمت از افسردگی اساسی شامل پنج یا چند نشانه کلیدی افسردگی است که تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره شما دارد.
- علائمی که به سایر بیماری های پزشکی یا روانی یا مصرف مواد مربوط نمی شوند.
- دوقطبی II همچنین می تواند شامل علائم روان پریشی باشد، اما فقط در طول یک دوره افسردگی.
- همچنین ممکن است دورههای خلقی مختلط را تجربه کنید، به این معنی که علائم افسردگی و هیپومانیا را به طور همزمان داشته باشید.
در دوقطبی II، شما شیدایی را تجربه نخواهید کرد. اگر دوره شیدایی دارید، تشخیص دوقطبی I دریافت خواهید کرد.
علائم سیکلوتیمیا
تشخیص سیکلوتیمیا به موارد زیر نیاز دارد:
- دورههای علائم هیپومانیک و دورههای علائم افسردگی، خاموش و روشن، بیش از 2 سال یا بیشتر (1 سال برای کودکان و نوجوانان)
- علائمی که هرگز معیارهای کامل یک دوره هیپومانیا یا افسردگی را ندارند.
- علائمی که به سایر بیماری های پزشکی یا روانی یا مصرف مواد مربوط نمی شوند.
- علائمی که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد.
- علائم نوسان خلقی مشخص کننده سیکلوتیمیا است. این علائم ممکن است کمتر از علائم دوقطبی I یا II باشد. با این حال، آنها تمایل بیشتری به ماندگاری دارند.
شیدایی و هیپومانیا
یک دوره شیدایی اغلب شامل یک حالت هیجانی است. ممکن است احساس هیجان، تکانشی، سرخوشی و پر انرژی کنید. همچنین ممکن است احساس پرش کنید یا متوجه شوید که افکارتان با هم تداخل دارند. برخی از افراد توهم و سایر علائم روان پریشی را نیز تجربه می کنند. دوره های شیدایی می تواند شامل رفتاری باشد که بیشتر از حد معمول تکانشی است، اغلب به این دلیل که احساس می کنید شکست ناپذیر یا غیر قابل دستیابی هستید. نمونه های رایج این نوع رفتار عبارتند از:
- داشتن رابطه جنسی بدون استفاده از روش های پیشگیرانه
- سوء مصرف از الکل و مواد مخدر
- ولخرجی
اما تکانشگری می تواند به روش های بسیار دیگری نیز ظاهر شود. شاید شما:
- شغل خود را ناگهان ترک کنید.
- بدون اینکه به کسی بگویید به سفر بروید.
- یک سرمایه گذاری بزرگ از روی هوس انجام دهید.
- خیلی سریعتر از حد معمول رانندگی کنید، خیلی بالاتر از حد مجاز
- در ورزش های شدید شرکت کنید که معمولاً به آن فکر نمی کنید
در حالی که دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است این رفتارها را انجام دهد، اما کلید شیدایی این است که اینها چیزهایی هستندکه شما انتخاب نمی کنید.
هیپومانیا، که به طور کلی با اختلال دوقطبی II همراه است، بسیاری از علائم مشابه شیدایی را شامل می شود، ولی شدت کمتری دارند. بر خلاف شیدایی، هیپومانیا اغلب منجر به پیامدهایی در محل کار، مدرسه یا روابط شما نمی شود. دوره های هیپومانیا شامل روان پریشی نمی شود. آنها معمولاً به اندازه دوره های شیدایی طول نمی کشند.
با هیپومانیا، ممکن است احساس کنید بسیار سرزنده و پرانرژی هستید، اما ممکن است متوجه تغییرات دیگری در خلق و خوی خود نشوید. افرادی که شما را به خوبی نمی شناسند نیز ممکن است متوجه نشوند. با این حال، افراد نزدیک به شما معمولاً تغییرات خلق و خو و سطوح انرژی شما را متوجه می شوند.
دوره های افسردگی اساسی
یک تغییر به سمت مود پایین می تواند شما را بی حال، بی انگیزه و غمگین کند. دورههای افسردگی اساسی مرتبط با دوقطبی حداقل پنج مورد از این علائم زیر را شامل میشود:
- خلق و خوی ضعیف دائمی که با غم و اندوه عمیق، ناامیدی یا احساس پوچی مشخص می شود
- از دست دادن انرژی
- احساس کندی بیش از حد معمول یا بی قراری مداوم
- عدم علاقه به فعالیت هایی که زمانی از آنها لذت می بردید
- دوره های خواب خیلی کم یا زیاد
- احساس گناه یا بی ارزشی
- مشکل در تمرکز، تمرکز و تصمیم گیری
- افکار مرگ، مردن یا خودکشی
- تغییر در اشتها یا وزن
همه افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، دورههای افسردگی اساسی را تجربه نمیکنند، اگرچه بسیاری از مردم اینگونه هستند. بسته به نوع اختلال دوقطبی شما، ممکن است فقط چند علامت افسردگی را تجربه کنید، اما نه تمام علائم مورد نیاز برای یک دوره اصلی.
علائم اختلال دوقطبی زنان در مقابل مردان
اکثر تحقیقات نشان می دهد که مردان و زنان تشخیص های اختلال دوقطبی را تقریباً به طور مساوی دریافت می کنند، اگرچه برخی مطالعات نشان می دهد که ممکن است بیماری دوقطبی در زنان شایع تر باشد. با این حال، علائم اصلی این اختلال ممکن است در زنان و مردان متفاوت باشد.
زنان مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً در اواخر زندگی، اغلب در دهه 20 یا 30 سالگی، تشخیص داده می شوند. گاهی اوقات، ممکن است برای اولین بار علائم را در دوران بارداری یا بعد از زایمان متوجه شوند. همچنین احتمال تشخیص دوقطبی II در آنها بیشتر از دوقطبی I است.
علاوه بر این، زنان مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً این موارد را تجربه می کنند:
- دوره های خفیف تر شیدایی
- اپیزودهای افسردگی بیشتر از دوره های شیدایی
- مشکلات همزمان بیشتر
- زنان مبتلا به اختلال دوقطبی همچنین ممکن است بیشتر اوقات تجربه عود را تجربه کنند، تا حدی به دلیل تغییرات هورمونی مربوط به قاعدگی، بارداری و یائسگی. از نظر اختلال دوقطبی، عود به معنای داشتن یک دوره خلقی پس از مدتی نداشتن آن است.
از سوی دیگر، مردان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است:
- زودتر در زندگی تشخیص داده شود.
- اپیزودهای کمتر اما شدیدتر، به ویژه اپیزودهای شیدایی را تجربه کنید.
- احتمال ابتلا به اختلال مصرف مواد در مردان نیز بیشتر است.
- در طول دوره های شیدایی پرخاشگری بیشتری نشان می دهند.
اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان
تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان بحث برانگیز است، عمدتاً به این دلیل که کودکان همیشه علائم اختلال دوقطبی را مانند بزرگسالان نشان نمی دهند. خلق و خو و رفتار آنها نیز ممکن است از استانداردهایی که پزشکان برای تشخیص این اختلال در بزرگسالان استفاده می کنند پیروی نکند.
بسیاری از علائم اختلال دوقطبی که در کودکان رخ میدهد با علائم سایر بیماریهایی که معمولاً در کودکان رخ میدهد، مانند اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) همپوشانی دارند.
با این حال، در چند دهه اخیر، پزشکان و متخصصان سلامت روان به این وضعیت در کودکان پی برده اند. تشخیص می تواند به درمان کودکان کمک کند، اما رسیدن به تشخیص ممکن است چندین هفته یا ماه طول بکشد.
مانند بزرگسالان، کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی تغییرات خلقی شدید را تجربه می کنند. آنها میتوانند بسیار خوشحال به نظر برسند و نشانههایی از رفتار هیجانانگیز از خود نشان دهند، یا بسیار گریهکننده، ضعیف و تحریکپذیر به نظر برسند.
همه کودکان تغییرات خلقی را تجربه می کنند، اما اختلال دوقطبی علائم خلقی مشخص و قابل توجهی ایجاد می کند. تغییرات خلقی نیز معمولاً شدیدتر از تغییرات معمولی در خلق و خوی کودک است.
نشانه های شیدایی در کودکان
علائم شیدایی در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رفتار بسیار احمقانه و احساس خوشحالی بیش از حد
- صحبت کردن سریع و تغییر سریع موضوعات
- مشکل در تمرکز
- درگیر شدن در رفتارهایی که می تواند اثرات مضر داشته باشد
- داشتن خلق و خوی بسیار کوتاه که به سرعت منجر به طغیان خشم می شود
- داشتن مشکل در خواب و عدم احساس خستگی بعد از کم خوابی
علائم افسردگی در کودکان
در اختلال دوقطبی، علائم دوره های افسردگی در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- دور زدن، بسیار غمگین رفتار کردن، یا گریه مکرر
- زیاد یا کم خوابیدن
- داشتن انرژی کمی برای فعالیت های معمول یا نشان دادن هیچ نشانه ای از علاقه به چیزی
- شکایت از احساس خوب نبودن، از جمله سردردهای مکرر یا معده درد
- احساس بی ارزشی یا گناه
- خوردن خیلی کم یا زیاد
- افکار مرگ یا خودکشی
علائم دوقطبی در نوجوانان
تغییر هورمونها، بهعلاوه تغییرات زندگی که به طور طبیعی با بلوغ اتفاق میافتد، میتواند گاهی اوقات نوجوانان را بسیار احساسی جلوه دهد.
با این حال، تغییرات شدید یا نوسان سریع در خلق و خوی ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی تری مانند اختلال دوقطبی باشد تا رشد معمولی نوجوانان.
تشخیص اختلال دوقطبی در اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی شایعتر است.
علائم شایع شیدایی در نوجوانان عبارتند از:
- خیلی خوشحال بودن
- “بازی کردن” یا بدرفتاری
- شرکت در رفتارهایی که ممکن است اثرات مضر داشته باشد، مانند مصرف مواد
- بیشتر از حد معمول به رابطه جنسی فکر کنید
- بیش از حد جنسی یا فعالیت جنسی
- داشتن مشکل در خواب، بدون علائم خستگی یا خستگی
- داشتن مزاج بسیار کوتاه
- مشکل در تمرکز یا پرت شدن آسان
علائم رایج یک دوره افسردگی عبارتند از:
- زیاد یا کم خوابیدن
- خوردن زیاد یا خیلی کم
- احساس غمگینی و هیجان کمی نشان می دهد
- کناره گیری از فعالیت ها و دوستان
- فکر کردن یا صحبت کردن در مورد مرگ و خودکشی
به یاد داشته باشید که بسیاری از این علائم، مانند آزمایش مواد و فکر کردن در مورد رابطه جنسی، رفتارهای غیر معمول نوجوانان نیستند. اما اگر به نظر می رسد که آنها بخشی از یک الگوی بزرگتر تغییر خلق هستند یا شروع به تأثیرگذاری بر زندگی روزمره آنها می کنند، می توانند نشانه ای از اختلال دوقطبی یا بیماری دیگری باشند.
درمان اختلال دوقطبی
چندین روش درمانی می تواند به شما در مدیریت علائم اختلال دوقطبی کمک کند. شامل داروها، مشاوره و اقدامات مربوط به شیوه زندگی است. برخی از درمان های طبیعی نیز می توانند فوایدی داشته باشند.
داروهای اختلال دوقطبی
داروهای توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تثبیت کننده های خلق و خو، مانند لیتیوم (Lithobid)
- داروهای ضد روان پریشی، مانند اولانزاپین (Zyprexa)
- داروهای ضد افسردگی-ضد روان پریشی، مانند فلوکستین-الانزاپین (Symbyax)
- بنزودیازپین ها، نوعی داروی ضد اضطراب که برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود
روان درمانی
رویکردهای درمانی توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری نوعی از گفتاردرمانی است که به شما کمک می کند تا افکار غیر مفید را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کنید و الگوهای رفتاری ناخواسته را تغییر دهید.
درمان فضای امنی را برای بحث در مورد راه های مدیریت علائم ارائه می دهد. درمانگر شما همچنین می تواند با موارد زیر پشتیبانی ارائه دهد:
- درک الگوهای فکری
- قالب بندی مجدد احساسات ناراحت کننده
- یادگیری و تمرین راهبردهای مقابله ای مفیدتر
آموزش روانی
آموزش روانی یک رویکرد درمانی است که حول محور کمک به شما در مورد یک بیماری و درمان آن است. این دانش میتواند به شما و افراد حامی در زندگی شما کمک کند تا علائم اولیه خلق و خو را بشناسید و آنها را به طور مؤثرتری مدیریت کنید.درمان های طبیعی برای اختلال دوقطبی
داروهای طبیعی
با این حال، همیشه می خواهید قبل از امتحان این درمان ها با پزشک یا روانپزشک خود مشورت کنید. در برخی موارد، آنها می توانند با هر دارویی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.
گیاهان و مکمل های زیر ممکن است به تثبیت خلق و خوی شما و کاهش علائم اختلال دوقطبی در ترکیب با دارو و درمان کمک کنند:
امگا 3: برخی از تحقیقات سال 2016 منبع معتبر نشان می دهد که مصرف مکمل امگا 3 ممکن است به علائم دوقطبی I کمک کند. با این حال، یک مطالعه در سال 2021 پشتیبانی ضعیفی از استفاده از مکمل برای درمان علائم افسردگی در اختلال دوقطبی نشان داد.
Rhodiola rosea: یک بررسی در سال 2013 نشان می دهد که این گیاه ممکن است به افسردگی متوسط کمک کند، بنابراین می تواند به درمان افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی کمک کند، اما این نیز با تحقیقات جدیدتر ثابت نشده است.
S-adenosylmethionine (SAMe) :SAMe یک مکمل اسید آمینه است که ممکن است به کاهش علائم افسردگی اساسی و سایر اختلالات خلقی کمک کند. با این حال، می تواند باعث شیدایی شود و ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد.
شما باید قبل از امتحان SAMe یا هر داروی گیاهی یا طبیعی دیگر با پزشک مشورت کنید تا به شما در مدیریت علائم دوقطبی کمک کند.
تغییر در سبک زندگی
برخی از مطالعات نشان می دهد که تغییر در سبک زندگی می تواند به کاهش شدت علائم اختلال دوقطبی شما کمک کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خوردن یک رژیم غذایی متعادل
- حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش کنید
- مدیریت وزن خود
- دریافت مشاوره یا درمان هفتگی
علل و عوامل خطر
اختلال دوقطبی یک وضعیت سلامت روان نسبتاً رایج است، اما کارشناسان هنوز مشخص نکرده اند که چرا برخی افراد به این بیماری مبتلا می شوند.
برخی از علل بالقوه اختلال دوقطبی عبارتند از:
ژنتیک
اگر والدین یا خواهر یا برادر شما مبتلا به اختلال دوقطبی هستند، احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر است. اگر یکی از والدین شما به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلا به اختلال دوقطبی 10 تا 25 درصد منبع مورد اعتماد است.
با این حال، به خاطر داشته باشید که اکثر افرادی که سابقه اختلال دوقطبی در سابقه خانوادگی خود دارند، به آن مبتلا نمی شوند.
در مورد جنبه ارثی اختلال دوقطبی بیشتر بدانید.
مغز شما
ساختار مغز شما ممکن است بر خطر ابتلا به اختلال دوقطبی تأثیر بگذارد. بی نظمی در شیمی مغز، یا ساختار یا عملکرد مغز شما، ممکن است این خطر را افزایش دهد.
عوامل محیطی
این فقط آنچه در بدن شماست نیست که می تواند بر شانس ابتلا به اختلال دوقطبی تأثیر بگذارد. عوامل بیرونی نیز می توانند نقش داشته باشند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استرس شدید
- تجربیات آسیب زا
- بیماری جسمی
مشکلات مشترک با دوقطبی
برخی از افرادی که با اختلال دوقطبی زندگی می کنند، سایر بیماری های روانی نیز دارند. یک بررسی تحقیقاتی در سال 2019 نشان می دهد که اختلالات اضطرابی از شایع ترین آنها هستند.
سایر شرایطی که ممکن است در کنار اختلال دوقطبی رخ دهد عبارتند از:
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات خوردن
- فوبیای خاص
- ADHD
علائم این شرایط ممکن است بسته به حالت خلقی شما شدیدتر ظاهر شوند. به عنوان مثال، اضطراب بیشتر با افسردگی اتفاق می افتد، در حالی که مصرف مواد ممکن است با شیدایی بیشتر باشد.
اگر اختلال دوقطبی دارید، ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به برخی بیماریهای خاص داشته باشید، از جمله:
- میگرن
- بیماری قلبی
- دیابت
- اختلالات تیروئید
ده چهره معروف که اختلال دوقطبی داشته اند!
1. ونسان ون گوگ
اعتقاد بر این است که ونسان ون گوگ، هنرمند شکنجهشده، از اختلال دوقطبی رنج میبرد و برخی از آثار خود را در حالتهای شیدایی خلق کرده است.
مجله آمریکایی روانپزشکی تعدادی از متون تاریخی از جمله نامه های خود او را برای رسیدن به این نتیجه بررسی کرد.
2. ویرجینیا وولف
ویرجینیا وولف، یک فمینیست اولیه و نویسنده مشهور در قرن بیستم، از سن 15 سالگی به بعد با اختلال دوقطبی مبارزه کرد و در سال 1941 خودکشی کرد.
او در نامهای نوشت: «مغز خودم برای من بیحسابترین دستگاه است – همیشه وزوز میکند، زمزمه میکند، اوج میگیرد، غواصی میکند و سپس در گل دفن میشود. و چرا؟ این اشتیاق برای چیست؟»
3. فلورانس نایتینگل
مادر پرستار مدرن، فلورانس نایتینگل، که “بانوی چراغدار” نیز نامیده می شود، در حالی که از افسردگی فلج کننده رنج می برد، به اهداف باورنکردنی دست یافت.
دکتر کتی ویسنر، استاد روانپزشکی در مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، می نویسد: «فلورانس صداهایی شنید و تعدادی از دوره های افسردگی شدید را در نوجوانی و اوایل دهه 20 خود تجربه کرد – علائمی که با شروع اختلال دوقطبی سازگار است.
4. سر وینستون چرچیل
سر وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم بود و از بیماری دوقطبی خود به عنوان “سگ سیاه” یاد می کرد.
برخی از مورخان بر این باورند که افسردگی چرچیل به او اجازه داد تا تهدید آلمان برای کل اروپا را به طور واقع بینانه ارزیابی کند.
5. ارنست همینگوی
ارنست همینگوی که نماد نه تنها ادبیات، بلکه شجاعت مردانه بود، دوران کودکی پر دردسری را پشت سر گذاشت که در طول زندگی او را دنبال کرد.
در واقع، تمام خانواده او مستعد افسردگی شیدایی بودند. دکتر کریستوفر دی. مارتین، روانپزشک کارکنان کالج پزشکی بیلور در هیوستون، پس از تحقیق بر روی 15 بیوگرافی مختلف، همینگوی را تشخیص داد.
او در مصاحبه ای گفت: «اختلال دوقطبی، وابستگی به الکل، آسیب مغزی تروماتیک، و احتمالاً ویژگی های شخصیتی مرزی و خودشیفته».
6. مارگو همینگوی
مدل آمریکایی، بازیگر و نوه ارنست همینگوی، مارگوکس همینگوی، در طول زندگی خود با دورههایی از افسردگی بالینی دست و پنجه نرم کرد.
او برای درمان اعتیاد به درمانگاه بتی فورد مراجعه کرده بود و به نظر می رسید که در مسیر بهبودی است.
با این حال، یک روز قبل از سالگرد خودکشی پدربزرگش، مارگو به عمد بیش از حد فنوباربیتال مصرف کرد و درگذشت.
7. باز آلدرین
باز آلدرین، فضانورد و نماد آمریکایی، برای شهرتی که پس از سفر تاریخی او به ماه رخ داد، آماده نبود. افسردگی و اعتیاد به الکل او را آزار می داد.
پس از سال ها مبارزه، او به دنبال درمان رفت و بعداً به عنوان رئیس انجمن ملی سلامت روان خدمت کرد.
8. کاترین زتا جونز
کاترین زتا جونز که یک هنرپیشه مشهور و همسر مایکل داگلاس است.
پس از یک سال فوقالعاده پر استرس، او به دنبال درمان برای تشخیص دوقطبی II، که باعث نوسانات خلقی وحشی میشود، رفت.
بسیاری بر این باورند که مبارزه آشکار او با این بیماری به دیگرانی که با انگ یک بیماری روانی کنار می آیند کمک می کند.
9. استینگ (گوردون متیو سامنر)
ستاره انگلیسی راک، استینگ، در مورد مبارزه خود با اختلال دوقطبی صریحا صحبت کرده است. او همچنین در رویدادهای افزایش آگاهی در مورد این بیماری شرکت کرده است.
او با نگاهی به زمان خود به عنوان رهبر گروه پلیس، خاطرنشان کرد: «من قصد خودکشی داشتم. …من شیدایی-افسردگی داشتم و از نظر شیمیایی تعادل کافی برای لذت بردن از آن نداشتم.»
10. جین پولی
جین پولی، مجری سابق برنامه امروزی شبکه NBC، زندگی نامه ای با عنوان «آسمان نویسی: یک زندگی خارج از آبی» نوشت که شامل تجربه او با اختلال دوقطبی بود.
در طول مرخصی از شبکه، پاولی در یک کلینیک روانپزشکی تحت درمان قرار گرفت و تصمیم گرفت این بیماری را به عنوان فرصتی برای آموزش و ایجاد درک بهتر برای کسانی که از آن رنج می برند ببیند.