درمان پانیک عصبی

بسیاری از ما ممکن است در طول زندگی خود یک یا دو حمله پانیک عصبی داشته باشیم. تعداد یکی دوتا خیلی مهم نیست و منجر به آسیب و مشکل نمی شود. اما برای برخی از افراد، این حملات پانیک بسیار بیشتر اتفاق می افتد و درمان پانیک عصبی در این حالت ضروری است.

اگر فکر می کنید فردی دچار حمله پانیک عصبی شده است، در اینجا می توانید فورا به او کمک کنید:

• از او بپرسید که چه کاری می توانید انجام دهید.
• به او اطمینان دهید که حمله احتمالا تا چند دقیقه دیگر از بین خواهد رفت.
• او را تشویق کنید تا آرام شود و حتی نفس بکشد.
• علائم او را به حداقل نرسانید.
• اگر قبلاً دچار حمله پانیک شده‌اند، بپرسید چه چیزی به آن‌ها کمک کرده است.
• اگر نمی توانید آنها را آرام کنید، فوراً آنها را نزد یک روانشناس یا روانپزشک ببرید.

اگر بیش از یک حمله پانیک داشته اید، این می تواند منجر به مشکلاتی مانند افسردگی، آگورافوبیا (ترس از فضاهای باز یا عمومی) یا سوء مصرف مواد شود. اگر چندین حمله داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید. درمان می تواند کمک زیادی به متوقف کردن این حملات عصبی کند.

پزشکان و روانشناسان معمولاً حملات پانیک را با قرار دادن افراد در درمان روان‌شناختی، دارو یا هر دو درمان می‌کنند. هر مسیری که شما و پزشکتان انتخاب کنید، برای کار کردن به زمان نیاز دارد، بنابراین سعی کنید صبور باشید. هنگامی که مردم برنامه درمانی خود را دنبال می کنند، اکثریت قریب به اتفاق به آرامش می رسند و مشکل دائمی ندارند.

برخی از افراد ممکن است بیشتر دچار اختلالات پانیک شوند

برای بسیاری از افراد، احساس وحشت تنها گاهی در دوره‌های استرس یا بیماری رخ می‌دهد. گفته می شود فردی که حملات پانیک مکرر را تجربه می کند به اختلال پانیک مبتلا است که نوعی اختلال اضطراب است. آنها معمولاً حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره و ترس مداوم از حملات مکرر دارند.

علائم حمله پانیک

علائم حمله پانیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش هوشیاری برای خطر و علائم فیزیکی
• تفکر مضطرب و غیر منطقی
• احساس شدید ترس، خطر یا پیش‌بینی
• ترس از دیوانه شدن، از دست دادن کنترل یا مردن
• احساس سبکی سر و سرگیجه
• سوزن سوزن شدن و لرز، به ویژه در بازوها و دست ها
• لرزیدن یا لرزش، عرق کردن
• گرگرفتگی
• ضربان قلب تسریع شده
• احساس انقباض در قفسه سینه
• مشکلات تنفسی، از جمله تنگی نفس
• حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
• عضلات منقبض
• دهان خشک
• احساس غیر واقعی بودن و دوری از محیط.

پاسخ “فرار یا جنگ”

هنگامی که بدن با خطر فوری مواجه می شود، مغز به سیستم عصبی خودمختار دستور می دهد تا پاسخ “فرار یا مبارزه” را فعال کند. بدن پر از مواد شیمیایی از جمله آدرنالین است که باعث تغییرات فیزیولوژیکی می شود. به عنوان مثال، ضربان قلب و تنفس تسریع می شود و خون به عضلات منتقل می شود تا برای مبارزه فیزیکی یا فرار آماده شود.

گفته می‌شود که حمله پانیک زمانی رخ می‌دهد که پاسخ «فرار یا جنگ» آغاز می‌شود اما خطری در حال وقوع نیست. فرد ممکن است علائم حمله پانیک را در موقعیت‌های بی‌ضرر و ظاهراً بدون استرس، مانند تماشای تلویزیون یا هنگام خواب تجربه کند.

برخی از عواملی که می توانند بدن را برای فعال سازی نامناسب پاسخ «فرار یا جنگ» تحریک کنند عبارتند از:

• استرس مزمن (مداوم) – این باعث می شود بدن سطوح بالاتر از حد معمول مواد شیمیایی استرس مانند آدرنالین تولید کند.
• استرس حاد (مانند تجربه یک رویداد آسیب زا) – می تواند به طور ناگهانی بدن را با مقادیر زیادی از مواد شیمیایی استرس پر کند.
• هیپرونتیلاسیون معمولی – تعادل گازهای خون را به هم می زند زیرا دی اکسید کربن کافی در خون وجود ندارد.
• ورزش شدید بدنی – برای برخی افراد، این ممکن است واکنش‌های شدید ایجاد کند.
• مصرف بیش از حد کافئین – کافئین موجود در قهوه، چای و سایر نوشیدنی ها یک محرک قوی است.
• بیماری – ممکن است باعث تغییرات فیزیکی شود.
• تغییر ناگهانی محیط – مانند راه رفتن در یک محیط شلوغ، گرم یا گرفتگی.

عللی غیر از اضطراب برای پانیک عصبی

برخی از علائم رایج در حملات پانیک نیز ممکن است در برخی شرایط فیزیکی رخ دهند. برخی از داروها – مانند آرام بخش ها، الکل و کافئین – ممکن است علائمی شبیه هراس ایجاد کنند.

همیشه به دنبال دکتر درمان پانیک حرفه ای باشید

اگر مطمئن نیستید که علائم شما یا علائم شخص دیگر نشان دهنده حمله پانیک است، همیشه به دنبال مشاور باشید. در مواقع اضطراری، سه صفر (000) را برای آمبولانس شماره گیری کنید.

مهم است که برای معاینه به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که علائم مکرر مانند هراس فیزیکی به دلیل بیماری نیست، از جمله:

• دیابت
• آسم
• شکایات گوش داخلی
• پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار)
• شکایات قلبی (قلبی)
• پرکاری تیروئید پس از زایمان (پس از زایمان)

درمان پانیک عصبی

تپش ضربان قلب یا سایر ناراحتی هایی که با حمله همراه است می تواند شبیه بیماری های دیگر مانند بیماری قلبی باشد. بنابراین پزشک شما احتمالاً با انجام یک معاینه فیزیکی کامل شروع می کند. به این ترتیب، پزشک شما با یک معاینه مطمئن می شود که علائم ناشی از بیماری نیست که شما از آن اطلاعی نداشته باشید.

اگر هیچ وضعیت پزشکی نشان داده نشود، ممکن است پزشک شما را بفرستد تا با روانشناس یا روانپزشکی که در زمینه درمان پانیک عصبی آموزش دیده در مورد علائم خود صحبت کنید.

روانپزشک شما نظرات روانشناس و متخصص درمان پنیکرا با مشاهدات خود ترکیب می کند تا مشکل را تشخیص دهد. هنگامی که فردی به طور مکرر حملات را تجربه می کند، پزشکان این وضعیت را اختلال پانیک می نامند.

مشاوره و رواندرمانی پانیک

درمان ممکن است با “رواندرمانی” آغاز شود. در این حالت با روانشناسی صحبت می کنید که می تواند به شما کمک کند تا بفهمید اختلال هراس چیست و چگونه می توانید آن را مدیریت کنید.

همانطور که درمان شما ادامه می یابد، درمان باید به شما کمک کند تا موقعیت ها، افکار یا احساساتی را که باعث حملات شما می شوند، کشف کنید. هنگامی که متوجه شدید چه اتفاقی می افتد، آن محرک ها قدرت کمتری برای ایجاد مشکل دارند.

مشاوره روانشناسی همچنین باید به شما نشان دهد که اثرات فیزیکی حملات واقعاً به شما آسیب نمی رساند. با درمانگر خود، علائم خود را به روشی ایمن و تدریجی درمان خواهید کرد تا زمانی که کمتر ترسناک به نظر برسند. این همچنین حتی می تواند به از بین رفتن حملات کمک کند.

همچنین تکنیک‌های آرامش‌بخشی را یاد خواهید گرفت که می‌توانند به شما در مدیریت حملات در صورت وقوع کمک کنند. برای مثال، اگر بتوانید تنفس خود را کنترل کنید، ممکن است حمله پانیک شدیدتر شود. همچنین ممکن است احتمال بعدی را کمتر کند. شما باید این مهارت ها را به طور منظم در زندگی روزمره خود تمرین کنید تا از مزایای آن بهره مند شوید.

موثرترین دارو برای پانیک

روانپزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که دارو باید بخشی از درمان شما باشد تا علائم فیزیکی حملات شما را کاهش دهد. به عنوان مثال، ممکن است بخشی از اولین مراحل درمان باشد. آنها ممکن است داروهای زیر را تجویز کنند:

یک داروی ضد افسردگی، که به طور کلی اولین انتخاب برای جلوگیری از حملات پانیک در آینده است.
یک داروی تجویزی ضد اضطراب مانند بنزودیازپین. برای افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد، پزشکان ممکن است داروهای دیگری را تجویز کنند.

شما و پزشکتان ممکن است مجبور شوید قبل از یافتن بهترین دارو، بیش از یک دارو را امتحان کنید. برخی از افراد با بیش از یک نوع بهترین عملکرد را دارند.

چه چیزهای دیگری به درمان پانیک کمک می کند؟

علاوه بر درمان، ممکن است متوجه شوید که این عادات روزمره تفاوت ایجاد می کنند:

• یوگا یا تنفس عمیق ممکن است بدن شما را آرام کند و استرس را کاهش دهد.
• ورزش می تواند به آرامش ذهن شما و جبران عوارض جانبی احتمالی دارو مانند افزایش وزن کمک کند.
• از نوشیدنی های الکلی، کافئین، سیگار کشیدن و داروهای تفریحی که می توانند باعث حملات شوند، دوری کنید.
• به اندازه کافی بخوابید تا در طول روز احساس کشیدگی نکنید.
• برخی تحقیقات نشان می‌دهند که طب سوزنی، تکنیک چینی برای وارد کردن سوزن‌های نازک به بدن برای کنترل جریان انرژی، ممکن است کمک کند.
• در مورد مکمل های غذایی، تحقیقات کافی وجود ندارد که نشان دهد آن ها برای کاهش حملات پانیک کار می کنند. یکی به نام اینوزیتول، در مطالعات کوچک امیدوارکننده بود، اما هنوز خیلی زود است که بدانیم چقدر خوب عمل می کند. قبل از استفاده از هر مکملی حتماً با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با دارو در تضاد باشند.

دریافت حمایت و پشتیبانی

در حالی که برای بهتر شدن تلاش می کنید، داشتن افرادی در اطرافتان برای کمک به شما مهم است. اگر به یک گروه حمایتی بپیوندید، می توانید از دیگرانی که با همین چالش ها روبرو هستند، نیرو و تشویق دریافت کنید.

در این حالت عزیزان شما نیز می توانند شرکت کنند. متخصصان بهداشت روان بیشتر برنامه های درمانی ای را توصیه می کنند که شامل همسر، شریک زندگی یا خانواده باشد. به عنوان مثال، افراد اطراف شما می توانند به شما در تمرین تکنیک های آرامش یا مهارت های دیگر کمک کنند.

اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده فردی هستید که با حملات پانیک مواجه است، در مواجهه با او صبور باشید. هرگز سرزنش یا قضاوت نکنید. علائم استرس آنها را بیاموزید، بنابراین می توانید مراقب آنها باشید و تأثیری آرام بخش داشته باشید. اگر فرد مورد علاقه شما دچار حمله پانیک شده است، آرام باشید و به او کمک کنید تا هر کمکی را که نیاز دارد دریافت کند.

غلبه بر پانیک اتک زمان می برد

اگر جلسات درمانی هفتگی دارید، باید بعد از 10 تا 20 هفته متوجه نتایج شوید. برخی از مطالعات بهبود را پس از 12 هفته نشان می دهند. پس از یک سال، شما باید پیشرفت بزرگ را احساس کنید. همه چیز به پایبندی به برنامه درمانی که شما و تیم پزشکی خود ایجاد می کنید بستگی دارد. چشم خود را به هدف نگه دارید.