گروه درمانی​

گروه درمانی نوعی روان درمانی است که شامل یک یا چند درمانگر است که همزمان با چندین نفر کار می کنند. این نوع درمانی به طور گسترده در مکان های مختلفی از جمله کلینیک های درمانی خصوصی، بیمارستان ها، کلینیک های بهداشت روان و مراکز اجتماع انجام می شود. گروه درمانی گاهی اوقات به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرد، اما معمولاً در یک برنامه جامع درمانی که شامل درمان فردی و دارو نیز است، ادغام می شود.

اصول گروه درمانی

در “تئوری و تمرین روان درمانی گروهی” یالوم به تشریح فواید گروه درمانی می پردازد که از گزارشات افراد درگیر در فرآیند گروه درمانی بوده است:

القای امید: گروه ها شامل اعضای مختلفی در مراحل مختلف فرایند درمان است. دیدن افرادی که در حال گذراندن دوره نقاهت یا بهبودی هستند، به کسانی که در ابتدای فرآیند هستند امید و انگیزه فراوانی می دهد.
جهانی بودن: عضویت در گروهی از افراد که تجربیات یکسانی دارند، به افراد کمک می کند تا ببینند آنچه را که می گذرانند جهانی است و تنها نیستند.
انتقال اطلاعات: اعضای گروه می توانند با به اشتراک گذاری اطلاعات به یکدیگر کمک کنند.
نوع دوستی: اعضای گروه می توانند نقاط قوت خود را به اشتراک بگذارند و به دیگران در گروه کمک کنند، این می تواند باعث افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس شود.
بازخورد گروه به عنوان یک خانواده: گروه درمانی از جهاتی شبیه خانواده است. در داخل گروه، هر یک از اعضا می توانند بررسی کنند که چگونه تجارب کودکی در شخصیت و رفتارها نقش داشته است. آنها همچنین می توانند یاد بگیرند که از رفتارهای مخرب یا کمکی در زندگی واقعی استفاده کنند.
فراگیری مهارت های اجتماعی شدن: یک مجموعه گروهی مکان مناسبی برای تمرین رفتارهای جدید است. مکانی ایمن و حمایت گر است و به اعضای گروه این امکان می دهد بدون ترس از شکست آزمایش کنند.
رفتار تقلیدی: افراد می توانند رفتار سایر اعضای گروه را الگوبرداری کنند یا رفتار درمانگر را مشاهده و تقلید کنند.
یادگیری بین فردی: با تعامل با افراد دیگر و دریافت بازخورد از گروه و درمانگر، اعضای گروه می توانند درک بیشتری از خود کسب کنند.
انسجام گروهی: از آنجا که گروه در یک هدف مشترک متحد هستند، اعضا احساس تعلق و پذیرش را به دست می آورند.
تخلیه شدن: به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات با گروهی از افراد می تواند به تسکین درد، گناه یا استرس کمک کند.
مسئولیت پذیری: در حالی که کار در یک گروه حمایت و راهنمایی را به شما ارائه می دهد، گروه درمانی به اعضا کمک می کند تا درک کنند که آنها مسئول زندگی، اقدامات و انتخاب های خودشان هستند.

گروه درمانی چگونه کار می کند؟

گروه ها می توانند به اندازه سه یا چهار نفر کوچک باشند، اما تا پایان جلسات گروه درمانی اغلب حدوداً هشت تا دوازده نفر را درگیر می کند. این گروه ها به طور معمول هر هفته یک یا دو بار یا بیشتر از یک ساعت یا دو ساعت برگزار می شود.

به گفته نویسنده اود مانور در کتابچه راهنمای روان درمانی، حداقل تعداد جلسات گروه درمانی معمولاً حدود شش جلسه است اما جلسات یک ساله نیز متداول است. مانور همچنین خاطرنشان می کند که این جلسات ممکن است باز یا بسته باشد. در جلسات باز یا آزاد، شرکت کنندگان جدید در هر زمان به آنها می پیوندند. در یک گروه بسته، فقط یک گروه ثابت از اعضا تا پایان شرکت می کنند.

یک جلسه گروه درمانی معمولی چگونه است؟

 در بسیاری از موارد، گروه در اتاقی که صندلی ها در یک دایره بزرگ قرار گرفته اند، همدیگر را ملاقات می کنند تا اعضا هر یک از اعضای دیگر گروه را ببینند. ممکن است جلسه طوری آغاز شود که اعضای گروه در ابتدا خود را معرفی کنند و دلیل حضور آنها در گروه درمانی را به اشتراک بگذارند. اعضا همچنین ممکن است تجربیات و پیشرفت خود را از آخرین جلسه به اشتراک بگذارند.

نحوه دقیق انجام جلسه، تا حد زیادی به اهداف گروه و سبک درمان بستگی دارد. برخی از درمانگران ممکن است شیوه گفتگوی آزادتری را تشویق کنند، به طوری که هر یک از اعضاء در شرایطی که خود دوست دارند در آن شرکت می کند. در عوض سایر درمانگران برای هر جلسه برنامه خاصی دارند که ممکن است شامل آوزش مهارتهای جدید به سایر اعضای گروه باشد.

اثربخشی گروه درمانی

گروه درمانی می تواند برای افسردگی مؤثر باشد. در مطالعه‌ای که در سال 2014 منتشر شد، محققان آنچه را که در گروه درمانی اتفاق افتاد، تحلیل کردند. آنها دریافتند که 44٪ از بیماران پیشرفت قابل توجهی گزارش کرده اند. با این حال، میزان افت برای معالجه گروهی زیاد بود، به طوری که تقریباً در هر 5 بیمار یک نفر 1 از درمان خارج می شد.

مقاله ای که در مجله روانشناسی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شده است حاکی از آن است که گروه درمانی برای اختلال هراس، اختلال دو قطبی، اختلال وسواس اجباری، هراس اجتماعی و قربانیان جنسی مناسب است .

دلایل استفاده از گروه درمانی