خانواده به دور از مجموعه ای از افراد، یک کل سازمان یافته است – یک سیستم.

در واقع، «خانواده» «یک ساختار سازمان‌دهنده اساسی برای زندگی انسان از تولد تا مرگ» در نظر گرفته می‌شود (وامپلر و همکاران، 2020، ص 45).

با این حال، مانند هر سیستم یا ساختار دیگری، مستعد خرابی است.

هدف خانواده درمانگران بهبود روابط و حل تعارضات درون ساختار خانواده از طریق کار با همه مراجعان درگیر و نه فردی است (متکالف، 2011).

این مقاله به بررسی ماهیت خانواده درمانی و رویکردهای بسیاری که درمانگران برای حمایت از تغییرات و رشد مثبت اتخاذ می کنند، می پردازد.

قبل از ادامه، فکر کردیم که ممکن است بخواهید سه تمرین روابط مثبت ما را به صورت رایگان دانلود کنید. این تمرین‌های دقیق و مبتنی بر علم به شما یا مشتریانتان کمک می‌کند تا روابط سالم و غنی‌سازی زندگی داشته باشید.

این مقاله شامل
خانواده درمانی و مشاوره خانواده چیست؟ تعاریف
انواع خانواده درمانی
برنامه های ازدواج آنلاین و خانواده درمانی: آیا کار می کنند؟
کتاب های توصیه شده مشاوره خانواده
منابع مرتبط از PositivePsychology.com
یک پیام به خانه
سوالات متداول
منابع
خانواده درمانی و مشاوره خانواده چیست؟ تعاریف
خانواده درمانگران تشخیص می دهند که تغییر سیستم خانواده (معمولا) به معنای بر هم زدن الگوهای روابط موجود و ارتباطات بین فردی است (متکالف، 2011).

در حالی که خانواده درمانگران رویکردهای بسیاری را اتخاذ می کنند، هر کدام به طور معمول بر اساس چهار اصل زیر هستند (گلدنبرگ، 2017):

اعضای خانواده ارتباط نزدیکی دارند، بنابراین درمان باید بر باورهای هر عضو متمرکز شود.
با گذشت زمان، اعضای خانواده که در نزدیکی زندگی می‌کنند «الگوهای تعاملی را ایجاد می‌کنند که از توالی‌های نسبتاً پایدار گفتار و رفتار تشکیل شده است» (گلدنبرگ، 2017، ص 26).
زمینه مشکل ارائه‌شده معمولاً شامل «تعامل‌ها، باورها و رفتارهایی است که درمانگران مشاهده می‌کنند و با آن‌ها درگیر می‌شوند» و می‌توان آن را علت و معلول در نظر گرفت (گلدنبرگ، 2017، ص 26).
مشکلات خانوادگی اغلب نتیجه چالش های ناشی از مواجهه با تغییرات محیطی یا تغییرات زندگی است.
خانواده درمانی و مشاوره خانواده اصطلاحات نزدیک به هم هستند و اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما مورد دوم گاهی اوقات به عنوان یک اصطلاح گسترده تر استفاده می شود که رویکردها و تکنیک های درمانی مختلفی را در بر می گیرد که توسط روانشناسان، مددکاران اجتماعی و سایر متخصصان برای تقویت ارتباطات، حل تعارض و حمایت از خانواده ها اتخاذ می شود. مواجهه با چالش ها (انجمن روانشناسی آمریکا، n.d.؛ گلدنبرگ، 2017).

ازدواج و خانواده درمانی
ازدواج و خانواده درمانی انواعی از روان درمانی است که به افراد، زوج ها و خانواده ها کمک می کند تا روابط خود را بهبود بخشند و تعارضات را حل کنند. دامنه آنها شامل کار با زوج یا کل خانواده به جای یک فرد است (متکالف، 2011).

علی‌رغم تفاوت‌هایی که در نحوه ارائه فرصت‌هایی برای خانواده‌ها توسط خانواده‌درمانگران وجود دارد، همه تلاش می‌کنند تا یک محیط درمانی ایجاد کنند که (گلدنبرگ، 2017):

به منظور کاهش ناراحتی و تعارض، خودآزمایی را تشویق می کند
تاب آوری و توانمندسازی خانواده را بسیج می کند
به اعضای خانواده کمک می کند تا عملکرد کلی خود را بهبود بخشند
در ازدواج درمانی، مشاوران ممکن است از تکنیک های مختلفی مانند گفتگو درمانی، ایفای نقش و تکالیف با زوج استفاده کنند (متکالف، 2011).

خانواده درمانی برای مادر و پسر
خانواده درمانی برای مادران و پسران می تواند راهی موثر برای رسیدگی به مسائلی باشد که بر روابط آنها و خانواده به طور کلی تأثیر می گذارد. درمانگر الگوهای ارتباطی و رفتاری را در رابطه شناسایی می کند که به مشکلات گسترده تر کمک می کند و رویکردهایی را برای تشویق درک بیشتر و کاهش تعارض پیشنهاد می کند (متکالف، 2011).

نظریه ارتباط و تاثیر آن بر خانواده درمانی
تئوری ارتباطات شامل مطالعه نحوه تبادل اطلاعات و معنا از طریق پیام های کلامی و غیرکلامی است (فیتزپاتریک و ریچی، 1993).

تأثیر نظریه ارتباط بر خانواده درمانی و مشاوره خانواده قابل توجه است و می تواند برای درک اینکه چگونه الگوهای ارتباطی در ساختار خانواده به مشکلات کمک می کند یا آنها را کاهش می دهد، استفاده می شود.

درمانگران می توانند از تئوری ارتباط برای شناسایی الگوهای ارتباطی که باعث تعارض یا پریشانی در خانواده می شود و برای توسعه راهبردهایی برای بهبود ارتباطات و حل و فصل اختلافات مانند گوش دادن فعال، همدلی و ابراز وجود استفاده کنند.

انواع خانواده درمانی
خانواده درمانگران به شدت تحت تأثیر مدل هایی هستند که استفاده می کنند، و بسیاری از آنها وجود دارد.

در نتیجه، بسته به نوع خانواده درمانی اتخاذ شده، ممکن است مراجعان از دیدگاه های بسیار متفاوتی دیده شوند (متکالف، 2011؛ گلدنبرگ، 2017).

در زیر فهرستی از چندین نوع تأثیرگذار است، اما موارد دیگری نیز در ادبیات وجود دارند.

خانواده درمانی ساختاری و استراتژیک
خانواده‌درمانی ساختاری و خانواده‌درمانی راهبردی به دلیل تأکید بر فرآیند سیستمی بیش از محتوا و تغییر تعامل خانوادگی، در حوزه خانواده‌درمانی سیستمیک، بنیادی هستند.

عواملی که مشکلات را ایجاد، حفظ یا تشدید می کنند» (وامپلر و همکاران، 2020، ص 460).

خانواده درمانی ساختاری که در اواخر دهه 1960 توسط سالوادور مینوچین و همراه با مشارکت های چارلز فیشمن، مریان والترز و دیگران توسعه یافت، اهمیت فرد را در بافت اجتماعی خود تشخیص می دهد (وامپلر و همکاران، 2020).

به این ترتیب، افراد در انزوا وجود ندارند، بلکه در رابطه (اعم از کنش و واکنش) با خانواده، با «خانواده به عنوان وسیله‌ای برای ایجاد تغییرات فردی در نظر گرفته می‌شوند» (وامپلر و همکاران، 2020، ص 462) وجود دارند.

در نتیجه، به جای اینکه یک فرد “طرف مقصر” یا “مالک علائم” باشد، مشکلات توزیع شده و اغلب نتیجه یک سلسله مراتب ناکارآمد یا عملکرد ضعیف در زیرسیستم ها هستند (وامپلر و همکاران، 2020).

خانواده درمانی استراتژیک در اواسط دهه 1950 برخاسته از کار موسسه تحقیقات روانی در کالیفرنیا بود. برخلاف سایر رویکردهای درمانی که بینش را منجر به تغییر (تغییر از طریق دانستن) می‌دانند، رویکرد استراتژیک پیشنهاد می‌کند که تغییر قبل از درک اتفاق می‌افتد (دانش از طریق تغییر؛ Wampler و همکاران، 2020).

تغییرات در ادراک و درک قوانین سیستم و الگوهای تعاملی خانواده برای تسهیل تغییرات پایدار مورد نیاز است (وامپلر و همکاران، 2020).

روان درمانی/روان درمانی
طبق نظریه روان پویایی، «انسانها ذهن ناخودآگاهی دارند که بر رفتار فرد تأثیر می گذارد» (وامپلر و همکاران، 2020، ص 417). در نتیجه، ما اغلب توسط امیال ساده و ناخودآگاه – مانند لذت – هدایت می‌شویم که خودخواهانه هستند.

در اوایل قرن بیستم، زیگموند فروید، تأثیر خانواده بر شکل گیری شخصیت و ضمیر ناخودآگاه فرد واضح بود. بنابراین، رویکرد روان پویایی به خانواده درمانی بر اهمیت کاوش در تجربیات و روابط گذشته اعضای خانواده برای به دست آوردن بینش و درک مشکلات موجود تأکید دارد (متکالف، 2011).

رویکرد درمانی روانی آموزشی از ارائه آموزش و اطلاعات به خانواده ها در مورد بیماری های روانی و الگوهای رفتاری چالش برانگیز در حالی که برنامه های درمانی برای کل خانواده را توسعه می دهد، پشتیبانی می کند (متکالف، 2011).

خانواده درمانی روایتی (زمینه ای)
روایت درمانی به عنوان پیشرو در خانواده درمانی و مشاوره خانواده امروزی شناخته می شود، «به این معناست که دانش ما از واقعیت از طریق داستان هایی که درباره خود و دنیایی که در آن زندگی می کنیم سازماندهی و حفظ می شود» (گلدنبرگ، 2017، ص 370).

به هر حال، داستان‌ها – یا روایت‌هایی – که به خودمان می‌گوییم، زمینه زندگی ما هستند. و با این حال، خانواده‌ها اغلب روایت‌های خودزنی و مضر درباره اعضای خود می‌سازند و حفظ می‌کنند.

روایت درمانی شامل “مکالمات محترمانه و بدون سرزنش است که در آن مراجع متخصص زندگی خود هستند و فرض می شود که مهارت ها و شایستگی های لازم برای ساختن داستان های مثبت تر در مورد خود را دارند” (گلدنبرگ، 2017، ص 371).

روایت‌درمانگران از خانواده‌ها حمایت می‌کنند تا مشکلات را از یک نقص یا مشکل درونی در فرد، زوج یا خانواده به روایتی نامطلوب که بر زندگی‌شان مسلط است، بسازند. خانواده تشویق می شود تا علیه مشکل به عنوان یک موجودیت جداگانه – با زمینه سیاسی و اجتماعی خود – که باید بر آن غلبه کند متحد شوند (گلدنبرگ، 2017).

پرسش دایره ای تکنیک قدرتمندی است که در روایت درمانی استفاده می شود. این شامل پرسیدن سؤالاتی در مورد تعاملات و روابط درون سیستم خانواده است تا چگونگی درک اعضای خانواده از رفتارها، احساسات و افکار یکدیگر را بررسی کند (راجرز و کوپر، 2020).

خانواده درمانی سیستماتیک و سیستماتیک
خانواده درمانی سیستماتیک (همچنین به عنوان خانواده درمانی سیستمیک شناخته می شود) به جای اعضای فردی، بر خانواده به عنوان یک کل تمرکز دارد. به این ترتیب، تشخیص می‌دهد که مسائل و درگیری‌های روان‌شناختی فردی اغلب تحت تأثیر سیستم خانواده گسترده‌تر قرار می‌گیرند (گلدنبرگ، 2017).

با استفاده از این رویکرد، درمانگران و مشاوران خانواده را به عنوان یک سیستم به هم پیوسته با الگوهای ارتباطی، نقش ها و پویایی منحصر به فرد در نظر می گیرند. این رویکرد مستلزم آن است که یک اتحاد با چندین نفر به طور همزمان ایجاد کنند و دیدگاه های مختلف اتحاد درمانی را مدیریت کنند (گلدنبرگ، 2017).

در نهایت، هدف آنها شناسایی و پرداختن به الگوهای ناکارآمد در سیستم خانواده است که با به چالش کشیدن مدل‌های ذهنی، پذیرش ابهام و در نظر گرفتن چندین نسل، به مشکلات فردی کمک می‌کند (گلدنبرگ، 2017).

خانواده درمانی عملکردی
خانواده درمانی کارکردی یک رویکرد کاملاً تحقیق شده برای خانواده است که «تغییرات شناختی و رفتاری را در افراد و خانواده‌هایشان تقویت می‌کند» (گلدنبرگ، 2017، ص 335)، یادگیری، سیستم‌ها و خانواده درمانی را یکپارچه می‌کند.

هدف این شکل از درمان فراتر رفتن از تغییر رفتار است و به مراجع کمک می‌کند بفهمد که چگونه رفتار می‌کند روابط را تنظیم می‌کند.

مطالعات نشان داده اند که خانواده درمانی عملکردی به ویژه در درمان نوجوانانی که مشکلات سوء مصرف مواد، خشونت و بزهکاری دارند مفید است (گلدنبرگ، 2017).

خانواده بوونی

ایلی درمانی
موری بوون یک شخصیت مهم در توسعه خانواده درمانی و یکی از توسعه دهندگان نظریه سیستم های خانواده بود. رویکرد او بر اهمیت روابط گذشته (رویکرد روان پویایی) و خانواده به عنوان یک واحد (رویکرد سیستمی؛ گلدنبرگ، 2017) تأکید دارد.

بر اساس نظریه سیستم های خانواده (یا خانواده درمانی بوینی)، هشت مفهوم در هم تنیده وجود دارد (گلدنبرگ، 2017):

تمایز خود
مثلثها
سیستم عاطفی خانواده هسته ای
فرآیند فرافکنی خانواده
قطع عاطفی
فرآیند انتقال چند نسلی
موقعیت خواهر و برادر
رگرسیون اجتماعی
بوون ترجیح داد که خود را به عنوان یک مربی در نظر بگیرد و به اعضای خانواده کمک کند تا «به محققین عینی راه‌های عملکرد خود تبدیل شوند» (گلدنبرگ، 2017، ص 214).

خانواده درمانی رفتاری و شناختی-رفتاری
“مدل های رفتاری و شناختی-رفتاری برای درک و درمان مشکلات در روابط زوجین و خانواده به خوبی از نظر تجربی پشتیبانی می شوند” (وامپلر و همکاران، 2020، ص 493).

مداخلات شناختی که مراجع را تشویق می‌کند تا جنبه‌هایی از تفکر خود را که به پاسخ‌های عاطفی و رفتاری منفی در سیستم خانواده کمک می‌کند، همراه با آزمایش اعتبار شناخت‌ها و جایگزینی افکار غیرمفید با افکار مفیدتر، ارزشمند نشان دهد (وامپلر و همکاران، 2020). ).

درمان عاطفی متمرکز برای خانواده ها
درمان متمرکز بر عاطفی (EFT) تمرکز بر خود را با دیدگاه سیستمی ترکیب می کند.

EFT «زوج‌ها و خانواده‌ها را در هر دو جنبه درون روانی و تعاملی مشاهده می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا به آنچه از نظر عاطفی برای هر فرد مهم است دسترسی پیدا کنند» (گلدنبرگ، 2017، ص 248) در حالی که اقدامات و کاوش‌های آنها را با رابطه درمانی هدایت می‌کند.

پزشکان EFT به جای آنچه که در درون هر فرد ذاتی است، بر آنچه بین افراد می گذرد تمرکز می کنند. آنها به مشتریان کمک می کنند تا روی تجربیات درونی لحظه به لحظه و رویدادهای رابطه تمرکز کنند.

سایر رویکردهای شایان توجه عبارتند از درمان صورت فلکی خانواده و سیستم درمانی درونی خانواده. اولی بر رویدادهایی که منجر به فروپاشی خانواده برای بازگرداندن تعادل در صورت فلکی خانواده شده است تمرکز می کند و دومی به شفا و رشد فردی می پردازد و ذهن را به عنوان سیستمی متشکل از چندین بخش متمایز می شناسد (Konkolÿ Thege et al., 2021; Sweezy & زیسکیند، 2013).

دانلود 3 تمرین رایگان روابط مثبت (PDF)
این تمرینات دقیق و مبتنی بر علم، شما یا مشتریانتان را برای ایجاد روابط سالم و غنی‌کننده زندگی مجهز می‌کند.

برنامه های ازدواج آنلاین و خانواده درمانی: آیا کار می کنند؟
با توجه به اینکه برنامه های ازدواج و خانواده درمانی و مشاوره به طور فزاینده ای آنلاین می شوند، ضروری است که درمانگران مهارت ها و شایستگی های دیجیتالی لازم را برای حمایت از مشتریان خود داشته باشند.

علاوه بر این، آنها باید تأثیر درمان از راه دور را بر روی کدهای اخلاقی و نظارتی مرتبط با کار خود، به طور بالقوه در سراسر مرزها و ایالات متعدد در نظر بگیرند (Blumer et al., 2015).

به همان اندازه کارآمدی ازدواج آنلاین و برنامه های خانواده درمانی مهم است.

در حالی که ادبیات آکادمیک محدود است، تحقیقات ارزش و تأثیر مثبت درمان آنلاین بر ازدواج و خانواده درمانی را برای مسائل مختلف تأیید می کند. مطالعات اثرات مثبت درمان‌های از راه دور را معادل زایمان حضوری نشان داده‌اند که هم برای پیامدهای سلامت رابطه‌ای و هم برای سلامت روان مفید است (McLean et al., 2021).

مشاوره خانواده به چه معناست؟ خانواده درمانی چگونه انجام می شود؟ همه ما در یک خانواده متولد می شویم. خانواه ای که ما در آن متولد می شویم بر همه ابعاد زندگی ما از اولین لحظه تولد تا آخرین لحظه تاثیرگذار است. خانواده تاثیر می گذارد که فرد بهتر شود یا بدتر، کلماتی و واژگانی که یاد می گیریم. آداب و رسومی که یاد می گیریم. یاد می گیریم که چگونه عشق بورزیم، و چگونه با دیگران تعامل کنیم.

اگر در یک خانواده سالم بزرگ شویم احتمالا تعامل درست با دیگران را یاد خواهیم گرفت، اگر خانواده و رفتار خانواده ناسالم باشد، احتمالا در روابط بین فردی مشکلاتی را خواهیم داشت. اگر در خانواده ناسالم باشد بدبخت نشده ایم، شرایط غیرقابل تغییر نیست! همه خانواده ها در برهه هایی از زمان یکسری چالش ها را تجربه می کند، اما خانواده سالم مجددا کارکرد طبیعی خود را حفظ می کند. خانواده درمانی یا مشاوره خانواده راهی برای بازگشت به یک خانواده سالم با کارکرد سالم است، به طوری که همه اعضای آن به رشد و تعالی و خودشکوفایی برسند.

 خانواده درمانی یا مشاوره خانواده چیست؟

خانواده درمانی یا مشاوره خانواده نوعی از درمان است که به موضوع خاص خانواده و تاثیر آن بر رفتار فرد می پردازد. این می تواند کمک به خانواده در یک برهه خاص از زندگی باشد، یا یک انتقال بزرگ و تغییر بزرگ در خانواده باشد و یا می تواند مشکلات رفتاری اعضای خانواده باشد (خانواده درمانی، 2014).

دکتر مایکل هروکو در این زمینه می گوید، مشاوره خانواد، مشکلات افراد را در یک زمینه بزرگتر، یعنی خانواده بررسی می کند، در این رویکرد بدون درک پویایی گروه نمی توان به حل مشکل اقدام کرد. عملکرد خانواده بر بر نحوه شکل گیری مشکلات مراجع تاثیرگذار است، و همچنین بر فعال شدن یا خاموش شدن رفتار اعضای خانواده نیز تاثیر دارد.

مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان یکی از دلایل مراجعه خانواده ها به مراکز مشاوره خانواده است، مشکلات کودکان در خلائ و بدون هیچ زمینه ای امکانپذیر نیست! آنها را باید در چارچوب خانواده بررسی کرد (Herkov، 2016). باید خاطرنشان کرد که در اینجا خانواده به معنای هر کس که حامی فرد باشد، است، ممکن است نسبی باشد یا سببی باشد (کینگ، 2017).