طلاق و کودکان، نکات کلیدی و روانشناسی بچه های طلاق
کودکان و طلاق؛ بحرانی اجتناب ناپذیر و متداول!
سالانه هزاران کودک در سراسر جهان استرس طلاق و جدایی والدینشان را تجربه میکنند. نحوه واکنش کودکان به این معضل به سن، شخصیت و فرآیند جدایی و برخورد پدر و مادر با این مسئله بستگی دارد؛ اما در بسیاری اوقات واکنش اولیه ترکیبی از شوک، غم، ناامیدی، عصبانیت یا نگرانی است. اما بچهها هم درست مثل شما یا حتی بهتر میتوانند از پس آن برآیند. یکی از مهمترین شرطهای انعطاف پذیری و گذر از این شرایط، نحوه برخورد و پیش بردن مسائل توسط پدر و مادر است.
مهمترین کارهایی که والدین میتوانند برای کمک به بچهها در این دوران دشوار انجام دهند:
- درگیریهای استرس زا و ناراحتکننده، همچنین گفت و گوهای قانونی را دور از کودکان انجام دهید.
- اختلالات در کارهای روزمره بچهها را به حداقل برسانید.
- هر دو درگیر زندگی بچهها باشید.
کودکان شما عضوی از خانواده هستند؛ در جریان گذاشتن طلاق با کودک!
به محض اطمینان از تصمیم خود برای جدایی، با فرزندان خود در این مورد برای زندگی جداگانه صحبت کنید. اگرچه هیچوقت راه آسانی برای صحبت درمورد اینگونه خبرهای ناراحتکننده وجود ندارد؛ اما حتما باید آن را مطرح کنید و از احساسات فرزندانتان مانند خشم و احساس گناه ناراحت نشوید. بهترین کار این است که هر دو نفر برای صحبت درمورد این موضوع حضور داشته باشد. خبر را خیلی آرام و در کمال آرامش به آنها بدهید. حتما تمرین کنید که چگونه میخواهید مسئله را مطرح کنید.
- این بحث باید متناسب با سن و خلق و خوی کودک باشد. اما فراموش نکنید صحبت درمورد طلاق با کودکان باید همیشه حاوی این پیام باشد: آن چه اتفاق افتاده بین مادر و پدر است و تقصیر کودک نیست!
- چرا که بیشتر بچهها احساس میکنند که مقصرند. فکر میکنند اگر بهتر درس میخواندند یا کمتر شیرینی میخوردند و بچههای خوبی بودند این اتفاق نمیافتاد. به همین دلیل دادن این اطمینان که هیچ چیز تقصیر کودک نیست بسیار حیاتی است.
- به بچههای خود بگویید که بعضی اوقات بزرگسالان شیوه دوست داشتن یکدیگر را تغییر میدهند یا نمیتوانند در مورد مسائل به توافق برسند و علیرغم علاقه به هم بنابراین مجبورند جدا زندگی کنند. اما به آنها یادآوری کنید که حتی اگر شما زن و شوهر همدیگر نمانید فرزندان شما تا همیشه به شما گره خوردهاند و خللی در رابطه شما و والد دیگر با آنها به وجود نخواهد آمد.
- به بچهها اطلاعات کافی بدهید. سعی کنید به سوالات آنها تا حد ممکن صادقانه پاسخ دهید. به یاد داشته باشید که بچهها نیازی به دانستن همهی دلایل طلاق ندارند (خصوصاً اگر این کار منجر به سرزنش والدین دیگر شود). کافی است که آنها بفهمند چه عواملی در برنامه روزانه آنها تغییر خواهد کرد و به همان اندازه مهم، چه عواملی تغییر نخواهد کرد.
- در صحبت با بچههای کوچکتر بهتر است ساده صحبت کنید. میتوانید چیزی مانند این بگویید: “مامان و بابا قراره توی خونههای مختلف زندگی کنند تا اینقدر با هم دعوا نکنند، اما هر دوی ما شما رو خیلی دوست داریم.
آماده پاسخگویی صادقانه به سوالات زیر باشید:
- با چه کسی زندگی میکنم؟
- کجا میروم مدرسه؟
- هر یک از والدین در کجا زندگی خواهند کرد؟
- تعطیلات را کجا خواهیم گذراند؟
- آیا هنوز هم می توانم دوستانم را ببینم؟
- آیا تابستان امسال هم می توانم به اردو بروم؟
- آیا هنوز هم می توانم فعالیت های مورد علاقه خود را انجام دهم؟
- آیا روزی دوباره به هم برخواهید گشت؟
- آیا میتوانم روزهایی را با پدر/مادر بگذرانم؟
اندوه پیشآمده برای خانواده را بپذیرید و عزاداری کنید!
بسیاری از بچه ها و والدین بهخاطر از دست دادن نوع خانوادهای که زمانی محل امن آنان بود و به آن امید داشتند غمگین هستند. به همین دلیل امری عادی و بسیار طبیعی است که امید دارند والدین آنها روزی دوباره با هم زندگی کنند. حتی پس از توضیح تصمیم نهایی برای طلاق برای آنها.
عزاداری برای از دست دادن یک خانواده امری کاملا طبیعی است، اما با گذشت زمان هم شما و هم فرزندانتان شرایط جدید را می پذیرید. بنابراین به آنها اطمینان دهید که اشکالی ندارد آرزو کنند که مادر و پدر دوباره به هم برسند، اما حتما در مورد تصمیمات نهایی توضیح دهید.
هر یک از راهکارهای ذکر شده در این نوشته ممکن است به شما در حل مسئله کودکان و طلاق کمک کند. اما هر کودک و هر خانوادهای احساسات و تجربیات منحصر به فرد خودش را دارد و در برخی از موارد کمک یک متخصص برای صحبت با کودک ضروریست. اگر به دنبال یک مشاور خوب برای کمک درمورد بحث طلاق و کودکان هستید میتوانید برای مشورت و کسب اطلاعات بیشتر درمورد مراکز مشاوره خوب نزدیک محل زندگیتان در شمال و شرق تهران با کلینیک ذهن آرا تماس بگیرید.